Minin i Pożarski (ros. Минин и Пожарский, Minin i Pożarskij) – radziecki dramat historyczny z 1939 roku w reżyserii Wsiewołoda Pudowkina zrealizowany według scenariusza Wiktora Szkłowskiego (na podstawie jego własnej powieści Rosjanie w początkach XVII wieku[1]), opowiadający o walce przywódców antypolskiego pospolitego ruszenia w roku 1612 podczas polskiej interwencji w Rosji[2].

Minin i Pożarski
Минин и Пожарский
Ilustracja
Kadr z filmu (Boris Liwanow)
Gatunek

dramat historyczny

Rok produkcji

1939

Data premiery

3 listopada 1939

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

134 minuty

Reżyseria

Wsiewołod Pudowkin

Scenariusz

Wiktor Szkłowski

Główne role

Aleksandr Chanow,
Boris Liwanow

Muzyka

Jurij Szaporin

Zdjęcia

Anatolij Gołownia

Oryginalny film miał długość 134 minuty. W 1963 film ocenzurowano do 109 minut[3]. Później również był prezentowany w wersji 125 minut[1].

Film miał propagandowy wydźwięk antypolski i miał na celu przygotowanie radzieckiego społeczeństwa na agresję ZSRR na Polskę 17 września 1939 roku[4].

Minin i Pożarski (Минин и Пожарский)

Obsada

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Minin i Pożarski w bazie Mosfilm
  2. Rostisław Jurieniew, Historia filmu radzieckiego, Warszawa 1977, s. 119.
  3. Минин и Пожарский (1939) исторический художественный фильм, strona Anrieja Minina, 9.06.201]
  4. Andrzej Zawistowski Rabują, gwałcą, kradną. Polacy i sowiecka propaganda, Rzeczpospolita, 13.09.2019

Bibliografia

edytuj