Wikipedia

Michael Bisping

angielski aktor i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)

Michael Bisping (ur. 28 lutego 1979 w Nikozji) – angielski kickbokser i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), mistrz Cage Rage (2004), Cage Warriors (2005) w wadze półciężkiej, zwycięzca trzeciej edycji reality show The Ultimate Fighter (2009), w latach 2016–2017 mistrz UFC w wadze średniej.

Michael Bisping
Ilustracja
Michael Bisping w 2013
Pełne imię i nazwisko

Michael Gavin Joseph Bisping[1]

Pseudonim

The Count (Hrabia)[1]

Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1979[1]
Nikozja (Brytyjska baza wojskowa)[1]

Obywatelstwo

Wielka Brytania

Wzrost

188[1] cm

Masa ciała

84[1] kg

Styl walki

kickboxing, boks, karate

Kategoria wagowa

średnia, półciężka (do 2008)[1]

Klub

RVCA[1]

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

39[1]

Zwycięstwa

30

Przez nokauty

16

Przez poddania

4

Przez decyzje

10

Porażki

9

Remisy

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 2017-11-25.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Urodził się w brytyjskiej bazie wojskowej w Nikozji, na Cyprze. Następnie przeniósł się do Anglii (Lancashire). Tam, w wieku 8 lat zaczął trenować jujitsu. W 1994 mając 15 lat wziął udział w pierwszych na wyspach brytyjskich zawodach NHB (no holds barred – bez chwytów zabronionych), które były prekursorami przyszłego MMA, natomiast w 1995 zajął drugie miejsce na mistrzostwach świata w ju-jistu w Auckland[2]. Od 18 roku życia rozpoczął treningi kickbokserskie oraz karate, gdzie osiągnął m.in. mistrzostwo kraju w tym pierwszym. W 1998 po zdobyciu drugi raz mistrzostwa kraju w kickboxingu, porzucił uprawianie sportu na rzecz pracy zarobkowej. Przez następne lata pracował m.in. w firmie rozbiórkowej, rzeźni, jako listonosz czy sprzedawca by ostatecznie wrócić do sportu i trenować stricte MMA[3][4].

MMA

edytuj

W MMA zadebiutował 10 kwietnia 2004 na gali Pride & Glory w Newcastle upon Tyne pokonując Steva Mathewsa przed czasem[1]. W swojej trzeciej zawodowej walce 10 lipca 2004 zdobył mistrzostwo Cage Rage w wadze półciężkiej, nokautując Marka Epsteina – pas obronił raz, gdy w rewanżu ponownie znokautował Epsteina[1]. 30 kwietnia 2005 zdobył kolejny pas lokalnej organizacji, tym razem Cage Warriors (trzy udane obrony). W 2006 wziął udział w amerykańskim reality show The Ultimate Fighter, który wygrał i zdobył kontrakt z UFC, pokonując 24 czerwca w finałowej walce Josha Haynesa przez TKO, stając się również pierwszym Europejczykiem który zwyciężył w programie[1].

 
Bisping (z lewej) i Denis Kang na ważeniu przed UFC 105

Od 2006–2009 wygrywał większość ze swoich pojedynków w kategorii średniej m.in. z Mattem Hamillem[1] czy Chrisem Lebenem[1], lecz zanotował również porażki – z Rashadem Evansem[1] oraz w eliminatorze do walki o pas mistrzowski UFC, przez ciężki nokaut z byłym mistrzem PRIDE Fighting Championships Danem Hendersonem[1].

Lata 2009–2011 to zwycięstwa Bispinga nad renomowanymi zawodnikami m.in. Denisem Kangiem[1], Yoshihiro Akiyamą[1] i Jorge Riverą[1] oraz przegrana z utytułowanym Brazylijczykiem Wanderleiem Silvą[1]. 28 lutego 2012 w kolejnej walce eliminacyjnej do walki o pas uległ na punkty Chaelowi Sonnenowi[1].

W 2009[5] i 2011[6] był głównym trenerem w The Ultimate Fighter (sezon 9 i 14).

W latach 2012–2015 walczył w kratkę. Wygrywał nad takimi zawodnikami jak Brian Stann[1] czy Cung Le[1], lecz pojedynki z wyżej sklasyfikowanymi zawodnikami przegrywał m.in. z Vitorem Belfortem[1] czy Lukiem Rockholdem[1]. 18 lipca 2015 pokonał niejednogłośnie na punkty Thalesa Leitesa[1].

27 lutego 2016 na gali UFC Fight Night 84 w Londynie, pokonał byłego, wieloletniego mistrza wagi średniej Brazylijczyka Andersona Silvę jednogłośnie na punkty[7].

4 czerwca 2016, na UFC 199 w zastępstwie (na dwa tygodnie przed galą) za kontuzjowanego Chrisa Weidmana[8], zmierzył się w walce o mistrzostwo wagi średniej z Lukiem Rockholdem. Bisping sensacyjnie odebrał pas Amerykaninowi w ich rewanżowym starciu, nokautując go w 1. rundzie, stając się tym samym pierwszym mistrzem UFC z Wielkiej Brytanii oraz dopiero piątym, pochodzącym z Europy[9].

W swojej pierwszej obronie pasa, która miała miejsce 8 października 2016 na UFC 204 w Manchesterze, pokonał w rewanżu Dana Hendersona jednogłośnie na punkty[10]. 4 listopada 2017 podczas UFC 2017 tracił tytuł w drugiej obronie pasa na rzecz wracającego po prawie czterech latach do zawodowych startów Kanadyjczyka Georgesa St. Pierrea, który poddał go w trzeciej rundzie duszeniem zza pleców[11].

22 dni po stracie mistrzostwa 25 listopada 2017 w Szanghaju przegrał swój drugi pojedynek z rzędu, zostając znokautowany przez Kelvina Gasteluma w pierwszej rundzie[12].

28 maja 2018 oficjalnie ogłosił zakończenie kariery sportowej, głównie z powodu problemów zdrowotnych[13].

Życie prywatne

edytuj

Dziadek Bispinga Andrew (Andrzej) był polskim szlachcicem z herbu Biszpink, z tegoż powodu Michael używa przydomka hrabia. Jego przodkowie m.in. uchwalili Konstytucję 3 maja[14][15]. Po II wojnie światowej Andrew wyemigrował na stałe do Anglii[14]. Ojciec Bispinga – Jan, służył w Armii Brytyjskiej na Cyprze[16]. Razem z żoną Rebeccą ma trójkę dzieci.

Osiągnięcia

edytuj

Mieszane sztuki walki:

Kick-boxing[17]:

  • 1998: dwukrotny mistrz Wielkiej Brytanii w wadze półciężkiej
  • mistrz North West Area w wadze półciężkiej

Ju jitsu:

  • 1995: Mistrzostwa Świata WCJJO w Ju-Jitsu – 2. miejsce w wadze półciężkiej

Filmografia

edytuj
Rok Tytuł Rola Reżyser
2010 Beatdown[18] Drake Colby Mike Gunther
Hollyoaks Later (serial E4)[18] Nathan McAllister Chris Gill
2014 Anomalia (The Anomaly)[19] Sergio Noel Clarke
Plastic[20] Kasper Julian Gilbey
2015 Kontra: Operacja Świt (Strike Back, serial Sky 1)[18] Aaron Michael J. Bassett (odc.: „Legacy: Part 1”)
2016 Victrix[21] Kratos Rutger Hauer, Kristian Nairn, Brian Blessed
2017 xXx: Reaktywacja (xXx: Return of Xander Cage)[22] Hawk D.J. Caruso
Twin Peaks (serial Showtime)[18] strażnik David Lynch
My Name Is Lenny[23] Roy Shaw Ron Scalpello
Dark Matter (serial SciFi)[18] Goren J.B. Sugar (odc.: „Give It Up, Princess”)
Conan (program telewizyjny TBS)[18] w roli samego siebie – gość Levi MacDougall (odc.: „Billy Eichner/Michael Bisping/Lukas Nelson & Promise of the Real”)
2018 MacGyver (serial CBS)[18] portier Ericson Core (odc.: „UFO Area 51”)
Skok stulecia (Den of Thieves)[18] Connor Christian Gudegast
2019 Triple Threat[24] Joey Jesse V. Johnson
Magnum: Detektyw z Hawajów (serial CBS)[18] Jason Coburn Bryan Spicer (odc.: „The Day It All Came Together”)

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Statystyki i rekord MMA na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2017-11-25]. (ang.).
  2. ↑ Previous Championships Photos. wcjjo.org. [dostęp 2018-06-08]. (ang.).
  3. ↑ My Sport: Michael Bisping [online], The Daily Telegraph [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  4. ↑ Simon Coyle: Who is UFC 204 fighter Michael Bisping?. manchestereveningnews.co.uk, 2016-10-08. [dostęp 2017-11-25]. (ang.).
  5. ↑ Michael Bisping in as „TUF9” coach; Dan Henderson and Rich Franklin possible. mmajunkie.com, 2008-10-17. (ang.).
  6. ↑ „The Ultimate Fighter 14" coaches? Michael Bisping and „Mayhem” Miller (Updated). mmajunkie.com, 2011-05-27. (ang.).
  7. ↑ Michael Bisping jednogłośnie pokonał Andersona Silvę w Londynie | MMAnews [online], mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).
  8. ↑ Mateusz Kochanowski: Luke Rockhold vs. Michael Bisping II na UFC 199 w Los Angeles!. mma.pl, 2016-05-18. (pol.).
  9. ↑ W. Mrozowski: UFC 199: Michael Bisping znokautował Luke Rockholda w rewanżu i został pierwszym Anglikiem z mistrzowskim pasem. mmanews.pl, 2016-06-04. (pol.).
  10. ↑ K. Witek: Wyniki gali UFC 204: Michael Bisping obronił pas po pięciorundowej bitwie, Stefan Struve poddał Omielańczuka. mmanews.pl, 2016-10-08. (pol.).
  11. ↑ K. Witek: Wyniki UFC 217: St. Pierre udusił Bispinga, Jędrzejczyk i Garbrandt stracili mistrzowskie pasy. mmanews.pl, 2017-11-04. [dostęp 2017-11-05]. (pol.).
  12. ↑ K. Witek: Wyniki UFC FN 122: Gastelum brutalnie znokautował Bispinga, Jingliang pokonał Ottowa. mmanews.pl, 2017-11-25. [dostęp 2017-11-25]. (pol.).
  13. ↑ Shaun Al-Shatti: Michael Bisping announces official retirement from MMA. mmafighting.com, 2018-05-28. [dostęp 2018-06-08]. (ang.).
  14. ↑ a b Jakub Madej: „Hrabia” zaszokował cały świat. Co łączy mistrza UFC z Polską?. sportowefakty.wp.pl, 2016-06-05. [dostęp 2017-11-05]. (pol.).
  15. ↑ Piotr Paweł Cypla: BISPING – ród. rodygrodzienskie.pl. [dostęp 2017-11-05]. (pol.).
  16. ↑ Chris Osborne: Michael Bisping: UFC superstar made in Britain. bbc.com, 2014-11-04. [dostęp 2017-11-05]. (pol.).
  17. ↑ Jim Sheridan: What is Michael Bisping’s record, what UFC star’s net worth, and why is he fighting so soon after Georges St Pierre defeat?. thesun.co.uk, 2017-11-25. [dostęp 2018-06-08]. (ang.).
  18. ↑ a b c d e f g h i Michael Bisping w bazie IMDb (ang.)
  19. ↑ Michael Bisping (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2019-03-18]. (port.).
  20. ↑ Michael Bisping w bazie Filmweb
  21. ↑ Michael Bisping – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2019-03-18]. (rum.).
  22. ↑ Tomasz Nowosielski (2016-07-23): Michael Bisping w zapowiedzi filmu xXx: Return of Xander Cage. MMARocks!. [dostęp 2017-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-10)]. (pol.).
  23. ↑ Michael Bisping. Rotten Tomatoes. [dostęp 2019-03-18]. (ang.).
  24. ↑ Michael Bisping. AlloCiné. [dostęp 2019-03-18]. (fr.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michael_Bisping&oldid=73940668”