Maximilian zu Wied-Neuwied

Alexander Philipp Maximilian zu Wied-Neuwied (ur. 23 września 1782 w Neuwied, zm. 3 lutego 1867 tamże) – niemiecki podróżnik, etnolog i przyrodnik; książę.

Życie

Maksymilian zu Wied-Neuwied urodził się jako ósme z dziesięciorga dzieci hrabiego Fryderyka Karola zu Wied-Neuwied (1741–1809) i jego żony Ludwiki z domu hrabiny zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg (1747–1823) na zamku w Neuwied. Jednym z jego nauczycieli był inżynier porucznik Christian Friedrich Hoffmann, który nauczył księcia historii naturalnej i archeologii. Maksymilian spędzał ze swym opiekunem dużo czasu. Jeździł z nim na polowania, uczył się zbierania i klasyfikacji roślin.

Od 1802 roku służył w armii pruskiej. Podczas wojen napoleońskich brał udział w bitwie pod Jeną-Auerstedt. W roku 1806 dostał się do francuskiej niewoli, z której zwolniono go po kilku dniach. Po powrocie z niewoli poświęcił się nauce geografii, historii naturalnej i etnologii. Prowadził korespondencję z niemieckim przyrodnikiem i podróżnikiem, jednym z twórców nowoczesnej geografii Alexandrem von Humboldtem. W semestrze zimowym 1811/1812 został przyjęty na Uniwersytet w Getyndze.

W latach 1815–1817 poprowadził swoją ekspedycję badawczą do Brazylii. Dokumentował tam rozwój tamtejszej fauny i flory oraz życie ludności tubylczej. Wnioski z badań przedstawił w książce z 1821 roku. Od momentu brazylijskiej ekspedycji poświęcił się wyłącznie studiom i badaniom przyrodniczym. Pracował w Ameryce Północnej i Azji, jak również na stepach Kirgizji. Wyprawę do Ameryki odbył między innymi w towarzystwie malarza Karla Bodmera^[1]. Wyniki tej ekspedycji opisał w książce Reise in das innere Nord-America in den Jahren 1832 bis 1834 wydanej w latach 1837–1842.

Od 1842 roku brał lekcje rysunku od malarza Lorenza Clasena (1812–1899). Książę Maksymilian zmarł na zapalenie płuc 3 lutego 1867 roku. Został pochowany w rodzinnym grobowcu.

Przypisy

↑ Wolfgang Büscher, Hartland. Zu Fuß durch Amerika. Rowohlt Berlin, Berlin 2011. ISBN 978-3-87134-685-9, s. 47–58.

Bibliografia

Biografie

Maximilian zu Wied-Neuwied

Gesellschaft für Naturschutz und Ornithologie Rheinland-Pfalz und Hermann Josef Roth (Hrsg.), Maximilian Prinz zu Wied. Jäger, Reisender, Naturforscher (= Fauna und Flora in Rheinland-Pfalz. Beiheft 17). GNOR, Nassau/Lahn 1994.
Hans Läng, Prärie- und Plainsindianer. Die Reise in das innere Nord-America von Maximilian Prinz zu Wied und Karl Bodmer. Verlag Hermann Schmidt, Mainz 1993, ISBN 3-87439-289-9.
Hermann Josef Roth, Maximilian Prinz zu Wied – Leben und Wirken. Biographische Streiflichter. In: Fauna und Flora in Rheinland-Pfalz. Beiheft 17, Landau 1995, S. 13–26.
Hermann Josef Roth (Hrsg.), Prinz Maximilian zu Wied. Jäger, Forscher, Reisender. Westerwald und Amerika. Leben und Werk. Verlag der Museen des Westerwaldkreises, Montabaur 1995, ISBN 3-930081-04-0.
Philipp Wirtgen, Zum Andenken an Prinz Maximilian zu Wied. Sein Leben und wissenschaftliche Thätigkeit. Heuser, Neuwied 1867.

[1] Wolfgang Büscher, Hartland. Zu Fuß durch Amerika. Rowohlt Berlin, Berlin 2011. ISBN 978-3-87134-685-9, s. 47–58.

[1]