Wikipedia

Manuel Fettner

austriacki skoczek narciarski
Manuel Fettner
Ilustracja
Manuel Fettner (2022)
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1985
Wiedeń

Klub

SV Innsbruck Bergisel

Wzrost

179 cm[1]

Debiut w PŚ

4 stycznia 2001 w Innsbruck (44. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

6 stycznia 2001 w Bischofshofen (5. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

29 grudnia 2010 w Oberstdorfie (3. miejsce)

Rekord życiowy

243,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (17 marca 2023)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2022 duża druż.
srebro Pekin 2022 normalna
Mistrzostwa świata
złoto Val di Fiemme 2013 duża druż.
brąz Lahti 2017 duża druż.
Mistrzostwa świata w lotach
srebro Tauplitz 2024 drużynowo
brąz Tauplitz 2016 drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Sollefteå 2003 drużynowo
srebro Karpacz 2001 indywidualnie
srebro Karpacz 2001 drużynowo
srebro Schonach 2002 drużynowo
Uniwersjada
złoto Innsbruck 2005 normalna
złoto Innsbruck 2005 duża
złoto Turyn 2007 drużynowo
brąz Innsbruck 2005 drużynowo
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
srebro Vuokatti 2001 drużynowo
Inne nagrody
Letnie Grand Prix
srebro 2. miejsce
2022
Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2013/2014
brąz 3. miejsce
2009/2010
brąz 3. miejsce
2020/2021
Letni Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2021
srebro 2. miejsce
2024
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
1999/2000
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews
Strona internetowa

Manuel Fettner (ur. 17 czerwca 1985 w Wiedniu[1]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant SV Innsbruck Bergisel. Srebrny indywidualnie na skoczni normalnej oraz złoty w drużynie męskiej medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022. Drużynowy złoty z 2013 i brązowy z 2017 medalista mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym, a także srebrny z 2024 i brązowy z 2016 medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich. Wielokrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zimowej uniwersjady. Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix 2022, zwycięzca Pucharu Kontynentalnego 2013/2014 oraz Letniego Pucharu Kontynentalnego 2021.

Przebieg kariery

edytuj

Początki

edytuj

W sierpniu 1998 na nieoficjalnych mistrzostwach świata dzieci w Garmisch-Partenkirchen zdobył srebrny medal zarówno indywidualnie, jak i w drużynie. W marcu 1999 zajął 3. miejsce indywidualnie i 2. w zawodach drużynowych na OPA Games. 1 stycznia 2000 w debiucie w Pucharze Kontynentalnym zajął 21. pozycję w Innsbrucku[3]. Dzień później na tej samej skoczni po raz pierwszy w karierze wziął udział w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata, lecz zajął 51. miejsce i nie wystąpił w konkursie głównym[4]. 6 lutego 2000 ukończył zawody Pucharu Kontynentalnego w Saalfelden na podium, zajmując 3. pozycję. Wynik ten powtórzył w marcu 2000 w Zaō[3].

Sezon 2000/2001

edytuj

2 stycznia 2001 w Innsbrucku odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Zakwalifikował się do rozgrywanego 4 stycznia konkursu Turnieju Czterech Skoczni i Pucharu Świata w Innsbrucku, w którym zajął 44. lokatę. Dwa dni później zdobył pierwsze punkty najwyższej rangi cyklu, zawody w Bischofshofen kończąc na 5. miejscu. W dalszej części sezonu w Pucharze Świata już nie wystąpił. W Pucharze Kontynentalnym 2000/2001 odniósł jeszcze jedno indywidualne zwycięstwo, w lutym 2001 w Titisee-Neustadt, a na podium stawał łącznie 5 razy. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2001 w Karpaczu zdobył srebrny medal zarówno w zawodach indywidualnych, jak i w drużynie. W marcu konkurs indywidualny Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2001 ukończył na 10. pozycji, a w drużynie zdobył srebrny medal[3].

Sezon 2001/2002

edytuj

W sezonie 2001/2002 Pucharu Świata trzykrotnie zdobył punkty, zajmując za każdym razem miejsca w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 23. pozycji, 15 grudnia 2001 w Engelbergu. W Pucharze Kontynentalnym 2001/2002 pięciokrotnie stawał na podium, a raz, 10 lutego 2002 w Gallio, zwyciężył. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2002 zajął 12. miejsce indywidualnie, a w drużynie ponownie zdobył srebrny medal[5].

Lata 2002–2004

edytuj

W sezonie 2002/2003 nie wystąpił w zawodach głównych Pucharu Świata. W Pucharze Kontynentalnym najwyżej sklasyfikowany był na 9. miejscu latem i 10. zimą. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2003 zdobył złoty medal w konkursie drużynowym, a indywidualnie zajął 6. pozycję[6]. W Pucharze Kontynentalnym 2003/2004 najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu[7].

Sezon 2004/2005

edytuj

W sezonie 2004/2005 cztery razy stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując dwukrotnie 2. i dwukrotnie 3. lokatę. W pięciu występach w zawodach głównych Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 31. miejscu, w marcu 2005 w Lillehammer[8]. Wystartował na Zimowej Uniwersjadzie 2005, na której zdobył złote medale w zawodach indywidualnych na skoczni normalnej oraz dużej, a także brązowy w konkursie drużynowym[3].

Sezon 2005/2006

edytuj

W sierpniu 2005 zdobył pierwsze w karierze punkty Letniego Grand Prix, zajmując 17. miejsce w Zakopanem. W zimowej części sezonu 2005/2006 sześciokrotnie zdobył punkty Pucharu Świata, najwyżej klasyfikowanym będąc na 16. pozycji, 22 stycznia 2006 w Sapporo. W Pucharze Kontynentalnym dwa razy zajął 2. lokatę, również na skoczni w Sapporo[9].

Sezon 2006/2007

edytuj

W zawodach Letniego Grand Prix 2006 najwyżej sklasyfikowany był na 5. pozycji, którą zajął 2 września w Kranju. Zimą 2006/2007 raz stanął na podium Pucharu Kontynentalnego – w grudniu 2006 w Engelbergu był 2. W Pucharze Świata 2006/2007 punkty zdobył czterokrotnie, w początkowej części sezonu, a w najlepszym występie, 4 stycznia 2007 w Innsbrucku, zajął 9. miejsce. Na Zimowej Uniwersjadzie 2007 zajął 4. lokatę w obu konkursach indywidualnych, a w zawodach drużynowych zdobył złoty medal[10].

Sezon 2007/2008

edytuj

W grudniowych zawodach Pucharu Kontynentalnego 2007/2008 zwyciężył w Pragelato, a także zajął 1. i 2. miejsce w Rovaniemi. 22 i 23 grudnia 2007 wystartował w zawodach Pucharu Świata w Engelbergu, które ukończył na 8. i 7. pozycji. W dalszej części sezonu 2007/2008 cyklu jeszcze ośmiokrotnie zdobył punkty, a najwyżej sklasyfikowany był na 16. miejscu, w lutym 2008 w Libercu. W tym samym miesiącu zajął 1. i 3. pozycję w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Ramsau[11]. W klasyfikacji generalnej Puchar Świata zakończył na 29. lokacie ze 160 punktami[12].

Sezon 2008/2009

edytuj

W sezonie 2008/2009 startował głównie w Pucharze Kontynentalnym. W letniej edycji tego cyklu dwa razy stawał na podium, zajmując 1. i 3. miejsce w Villach we wrześniu 2008. W zimowej części sezonu w ramach Pucharu Kontynentalnego 2008/2009 był raz 1., raz 2. i dwa razy 3. W Pucharze Świata 2008/2009 dwa razy zdobył punkty, a najwyżej sklasyfikowany był w grudniu 2008 w Engelbergu, na 24. pozycji[13].

Sezon 2009/2010

edytuj

Sześciokrotnie zdobył punkty Letniego Grand Prix 2009. Najwyżej sklasyfikowany w cyklu był na 6. miejscu, w październikowych zawodach w Klingenthal[14].

Sezon zimowy 2009/2010 rozpoczął w Pucharze Świata od 16. lokaty w Ruce 28 listopada 2009. W kolejnych tygodniach punkty cyklu zdobył w kilku startach tylko raz – w konkursie 58. Turnieju Czterech Skoczni w Innsbrucku był 26. W styczniu i lutym 2010 startował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując trzykrotnie 1. i dwa razy 2. miejsce. W marcu 2010 powrócił do startów w Pucharze Świata. W czterech startach trzykrotnie zdobył punkty, a najwyżej sklasyfikowany był 14 marca w Oslo, na 10. pozycji[14]. Sezon 2009/2010 Pucharu Kontynentalnego ukończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej z 630 punktami[3].

Sezon 2010/2011

edytuj

Przez cały sezon zimowy 2010/2011 występował w Pucharze Świata, regularnie zdobywając punkty. 29 grudnia 2010 w Oberstdorfie po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując 3. lokatę[15]. Cały 59. Turniej Czterech Skoczni ukończył na 4. pozycji[12]. W trakcie sezonu łącznie siedmiokrotnie kończył zawody indywidualne Pucharu Świata w pierwszej dziesiątce[15]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2010/2011 cyklu znalazł się na 12. miejscu z 460 punktami[12].

Został powołany do reprezentacji Austrii na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011, ale ostatecznie nie wystąpił w żadnym konkursie[16].

Sezon 2011/2012

edytuj

W zawodach indywidualnych Letniego Grand Prix 2011 najwyżej sklasyfikowany był na 7. miejscu, które zajmował w październiku w Klingenthal i Hinzenbach. W sezonie 2011/2012 Pucharu Świata najlepsze występy Fettnera miały miejsce w rozgrywanych w grudniu zawodach w Harrachovie, które ukończył na 11. i 12. pozycji. W pozostałych konkursach cyklu zajmował miejsca w trzeciej dziesiątce bądź nie zdobywał punktów. Startował również w Pucharze Kontynentalnym 2011/2012, w którym trzykrotnie zwyciężył: dwa razy w styczniu 2012 w Titisee-Neustadt i raz w lutym w Wiśle[17].

Sezon 2012/2013

edytuj

W sezonie zimowym 2012/2013 startował głównie w Pucharze Świata, w większości występów zdobywając punkty. W pierwszej części sezonu najwyżej klasyfikowany był na 7. pozycji, którą zajmował w listopadzie 2012 w Lillehammer oraz w otwierającym 61. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie. W styczniu 2013 trafił do Pucharu Kontynentalnego, gdzie w czterech występach trzy razy zwyciężył, a raz zajął 2. lokatę[18].

W lutym 2013 powrócił do występów w Pucharze Świata, a na przełomie lutego i marca zadebiutował w najwyższej rangi zawodach mistrzowskich. Indywidualnie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013 zajął 20. miejsce na skoczni normalnej i 15. na dużej[18]. W drugiej serii konkursu drużynowego narta Fettnera odpięła się po lądowaniu na 128 m. Utrzymał on jednak równowagę, dzięki czemu nie stracił not za styl[19] i reprezentacja Austrii, w której obok Fettnera wystąpili Wolfgang Loitzl, Thomas Morgenstern i Gregor Schlierenzauer, zdobyła złoty medal[18].

W drugiej połowie sezonu w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 15. miejscu, które zajął w marcu 2013 w Trondheim[18]. Cały sezon 2012/2013 cyklu zakończył na 30. pozycji w klasyfikacji generalnej z 211 punktami[12].

Sezon 2013/2014

edytuj

W sezonie zimowym 2013/2014 startował naprzemiennie w Pucharze Świata i w Pucharze Kontynentalnym. W głównym cyklu najwyżej sklasyfikowany był na 11. miejscu na otwarciu sezonu w Klingenthal, a punkty zdobył łącznie dziesięciokrotnie. W Pucharze Kontynentalnym 2013/2014 trzy razy zwyciężył, trzy razy był 2. i raz zajął 3. pozycję[20]. Zdobył 803 punkty do klasyfikacji generalnej PK, co pozwoliło mu na zwycięstwo w całym cyklu[3].

Sezon 2014/2015

edytuj

Również w sezonie 2014/2015 występował zarówno w Pucharze Świata, jak i w Pucharze Kontynentalnym. W tym drugim cyklu raz zwyciężył, w grudniu 2014 w Renie. W Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 14. pozycji, którą zajmował w marcu 2015 w Oslo oraz w Planicy[21]. W klasyfikacji generalnej sezon 2014/2015 cyklu ukończył na 33. miejscu ze 146 punktami[12].

Sezon 2015/2016

edytuj

Zimą 2015/2016 regularnie występował w Pucharze Świata, w większości startów zdobywając punkty. Trzy razy kończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce, a najwyżej sklasyfikowany został na 8. lokacie, 31 stycznia 2016 w Sapporo[22]. Sezon 2015/2016 Pucharu Świata ukończył na 24. miejscu w klasyfikacji generalnej z 238 punktami[12]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016. Indywidualnie zajął na nich 25. pozycję, a w drużynie wraz ze Stefanem Kraftem, Manuelem Poppingerem i Michaelem Hayböckiem zdobył brązowy medal[22].

Sezon 2016/2017

edytuj

Wystąpił i zdobył punkty we wszystkich konkursach Pucharu Świata 2016/2017, jedenaście razy kończąc zawody indywidualne cyklu w czołowej dziesiątce. 26 listopada 2016 po blisko sześcioletniej przerwie po raz drugi w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmujac 3. miejsce w Ruce, a 29 stycznia 2017 powtórzył ten wynik w Willingen[23]. Sezon zakończył na 10. miejscu w klasyfikacji generalnej z 703 punktami[12].

Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 w Lahti. W zawodach indywidualnych zajął 12. lokatę na skoczni normalnej oraz 18. na dużej, a w drużynie męskiej zdobył wraz z Michaelem Hayböckiem, Gregorem Schlierenzauerem i Stefanem Kraftem brązowy medal[23].

Sezon 2017/2018

edytuj

Zawody Letniego Grand Prix 2017 w Courchevel ukończył na 8. pozycji[24].

W Pucharze Świata 2017/2018 najlepsze wyniki osiągał na początku sezonu. W najlepszym występie, 2 grudnia 2017 w Niżnym Tagile, zajął 8. miejsce. Pomiędzy styczniem a marcem 2018 najwyżej w cyklu klasyfikowany był na 23. pozycji w Zakopanem. W lutym wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie zajął 23. miejsce na skoczni normalnej i 32. na dużej, a zawody drużynowe ukończył na 4. lokacie. W marcu 2018 dwukrotnie zwyciężył w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Zakopanem[24]. Sezon 2017/2018 Pucharu Świata ukończył na 27. miejscu w klasyfikacji generalnej ze 137 punktami[12].

Sezon 2018/2019

edytuj

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 8. miejscu, które zajął 12 stycznia 2019 w Val di Fiemme. Najczęściej zajmował w cyklu pozycje w trzeciej dziesiątce[25]. W klasyfikacji generalnej zakończył go na 31. lokacie ze 166 punktami[12]. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 wystąpił w konkursie indywidualnym na skoczni dużej w Innsbrucku, który ukończył na 24. miejscu[25].

Sezon 2019/2020

edytuj

Sezon zimowy 2019/2020 rozpoczął od startów w Pucharze Kontynentalnym, w którym najwyżej klasyfikowany był na 7. pozycji. W Pucharze Świata raz wystąpił w zawodach głównych – w konkursie 68. Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen 6 stycznia 2020 zajął 41. miejsce[26]. W kolejnych dniach zadecydował o zakończeniu sezonu, wskazując problemy zdrowotne w trakcie przygotowań jako przyczynę słabszej dyspozycji[27].

Sezon 2020/2021

edytuj

Do występów w zawodach międzynarodowych powrócił w listopadzie 2020. W sezonie 2020/2021 startował naprzemiennie w Pucharze Świata i Pucharze Kontynentalnym. W najlepszym występie w Pucharze Świata, 19 lutego 2021 w Râșnovie, zajął 8. miejsce w konkursie, w którym prowadził po pierwszej serii. Poza tym jeszcze trzykrotnie zdobył punkty cyklu, za każdym razem za lokaty w trzeciej dziesiątce[28]. Został powołany na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, ale ostatecznie nie znalazł się w kadrze na żaden z konkursów[29]. W Pucharze Kontynentalnym 2020/2021 pięć razy stawał na podium – dwukrotnie na drugim i trzykrotnie na trzecim jego stopniu[28]. W klasyfikacji generalnej cykl ukończył na 3. miejscu z 566 punktami[3].

Sezon 2021/2022

edytuj

W ramach Letniego Grand Prix 2021 zajął 10. miejsce 18 lipca w Wiśle. W ośmiu występach w Letnim Pucharze Kontynentalnym 2021 zajął 3 razy pierwszą, 3 razy drugą i raz trzecią lokatę[30]. Pozwoliło mu to na zwycięstwo w klasyfikacji generalnej cyklu z 650 punktami[3].

W zimowej części sezonu 2021/2022 regularnie występował w Pucharze Świata, najczęściej kończąc zawody w drugiej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany został na 5. pozycji, którą zajął 5 stycznia 2022 w konkursie 70. Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen[30]. W klasyfikacji generalnej Puchar Świata 2021/2022 ukończył na 17. miejscu z 424 punktami[12].

W lutym wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, na których zdobył dwa medale: srebrny indywidualnie na skoczni normalnej, a także złoty w drużynie męskiej, w której wystartował wraz z Stefanem Kraftem, Danielem Huberem i Janem Hörlem. Indywidualnie na skoczni dużej był 7., a w drużynie mieszanej zajął 5. pozycję. W marcu wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, które ukończył na 16. lokacie indywidualnie oraz 4. w drużynie męskiej[30].

Sezon 2022/2023

edytuj

W czterech startach w Letnim Grand Prix 2022 dwukrotnie stawał na podium – w sierpniu zwyciężył w Courchevel, a we wrześniu zajął 3. miejsce w Hinzenbach[31]. Pozwoliło mu to na ukończenie całego cyklu na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej z 210 punktami[32].

W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata zajmował głównie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Po drugiej w karierze blisko sześcioletniej przerwie powrócił na podium cyklu 18 grudnia 2022 w Engelbergu, gdzie zajął 2. lokatę. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 wystąpił jedynie w zawodach indywidualnych na skoczni dużej, które ukończył na 20. miejscu. W konkursie Raw Air 2023 w Lillehammer 14 marca po raz kolejny stanął na podium Pucharu Świata, zajmując 3. pozycję[31]. Sezon zakończył na 10. miejscu w klasyfikacji generalnej PŚ z 755 punktami[12].

Sezon 2023/2024

edytuj

Na Igrzyskach Europejskich 2023 zajął indywidualnie 18. pozycję na skoczni normalnej i 15. na dużej. Zwyciężył w zamykających Letnie Grand Prix 2023 zawodach w Klingenthal[33].

W sezonie 2023/2024 Pucharu Świata zajmował głównie lokaty w pierwszej i drugiej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 4. miejscu, które zajmował trzykrotnie – w konkursach 72. Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen i Bischofshofen oraz 17 lutego 2024 w Sapporo[33]. W klasyfikacji generalnej cykl ukończył na 12. pozycji z 703 punktami[12]. W styczniu wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024. Konkurs indywidualny zakończył po problemach w locie na pierwszej serii i sklasyfikowany został na 35. miejscu[34], a w drużynie, startując wraz z Michaelem Hayböckiem, Janem Hörlem i Stefanem Kraftem, zdobył srebrny medal[33].

Igrzyska olimpijskie

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2018 Korea Południowa Pjongczang – 23. miejsce (K-98), 32. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou – srebrny medal (K-95), 7. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2018 Korea Południowa Pjongczang – 4. miejsce[a]
2022 Pekin/Zhangjiakou – 5. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[b], złoty medal[c]

Starty M. Fettnera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
23. 10 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 96,5 m 105,5 m 211,7 pkt 47,6 pkt Andreas Wellinger
32. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 124,0 m – 109,8 pkt 175,9 pkt Kamil Stoch
4. 19 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 druż.[a] 122,5 m 125,5 m 978,4 pkt (228,1 pkt) 120,1 pkt Norwegia
2. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 102,5 m 104,0 m 270,8 pkt 4,2 pkt Ryōyū Kobayashi
5. 7 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. miesz.[b] 101,0 m 102,0 m 818,0 pkt (255,3 pkt) 183,5 pkt Słowenia
7. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 138,5 m 134,0 m 272,7 pkt 23,4 pkt Marius Lindvik
1. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[c] 128,0 m 128,0 m 942,7 pkt (229,5 pkt) –

Mistrzostwa świata

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – 20. miejsce (K-95), 15. miejsce (K-120)
2017 Finlandia Lahti – 12. miejsce (K-90), 18. miejsce (K-116)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck – 24. miejsce (K-120)
2023 Słowenia Planica – 20. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – złoty medal (K-120)[d]
2017 Finlandia Lahti – brązowy medal (K-116)[e]

Starty M. Fettnera na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
20. 23 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 97,0 m 225,1 pkt 27,5 pkt Anders Bardal
15. 28 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 126,5 m 125,5 m 272,7 pkt 23,1 pkt Kamil Stoch
1.złoto 2 marca 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 druż.[d] 125,5 m 128,0 m 1135,9 pkt (276,4 pkt) –
12. 25 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 95,0 m 94,5 m 246,3 pkt 24,5 pkt Stefan Kraft
18. 2 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 118,0 m 122,5 m 242,7 pkt 36,6 pkt Stefan Kraft
3.brąz 4 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 druż.[e] 126,5 m 121,0 m 1068,9 pkt (259,9 pkt) 35,3 pkt Polska
24. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 117,5 m 122,5 m 219,0 pkt 60,4 pkt Markus Eisenbichler
20. 3 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 128,0 m 128,0 m 249,4 pkt 38,1 pkt Timi Zajc

Mistrzostwa świata w lotach

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2016 Austria Tauplitz – 25. miejsce
2022 Norwegia Vikersund – 16. miejsce
2024 Austria Tauplitz – 35. miejsce

Drużynowo

edytuj
2016 Austria Tauplitz – brązowy medal[f]
2022 Norwegia Vikersund – 4. miejsce[g]
2024 Austria Tauplitz – srebrny medal[h]

Starty M. Fettnera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
25. 15-16 stycznia 2016 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-225 indywid. 194,5 m 156,0 m 171,0 m –[i] 401,4 pkt 238,7 pkt Peter Prevc
3.brąz 17 stycznia 2016 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-225 druż.[f] 180,5 m 156,5 m 1310,4 pkt (255,1 pkt) 157,3 pkt Norwegia
16. 11–12 marca 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 216,5 m 197,5 m 193,5 m 213,0 m 719,1 pkt 135,1 pkt Marius Lindvik
4. 13 marca 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 druż.[g] 213,0 m 217,0 m 1552,7 pkt (381,4 pkt) 158,8 pkt Słowenia
35. 26–27 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 158,0 m – – –[i] 129,5 pkt 517,9 pkt Stefan Kraft
2.srebro 28 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 druż.[h] 218,5 m 210,0 m 1588,9 pkt (402,5 pkt) 26,5 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2001 Polska Karpacz – srebrny medal
2002 Niemcy Schonach – 12. miejsce
2003 Szwecja Sollefteå – 6. miejsce

Drużynowo

edytuj
2001 Polska Karpacz – srebrny medal[j]
2002 Niemcy Schonach – srebrny medal[k]
2003 Szwecja Sollefteå – złoty medal[l]

Starty M. Fettnera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
2.srebro 1 lutego 2001 Polska Karpacz Orlinek K-85 druż.[j] 84,0 m 84,0 m 863,5 pkt (224,5 pkt) 28,5 pkt Finlandia
2.srebro 3 lutego 2001 Polska Karpacz Orlinek K-85 indywid. 88,0 m 86,0 m 239,0 pkt 7,0 pkt Veli-Matti Lindström
2.srebro 24 stycznia 2002 Niemcy Schonach Langenwaldschanze K-90 druż.[k] 83,0 m 97,5 m 924,0 pkt (232,0 pkt) 29,0 pkt Finlandia
12. 26 stycznia 2002 Niemcy Schonach Langenwaldschanze K-90 indywid. 91,0 m 85,0 m 217,0 pkt 38,5 pkt Janne Happonen
1.złoto 6 lutego 2003 Szwecja Sollefteå Hallstabacken K-107 druż.[l] 111,0 m 108,5 m 945,2 pkt (235,8 pkt) –
6. 8 lutego 2003 Szwecja Sollefteå Hallstabacken K-107 indywid. 103,5 m 105,0 m 215,5 pkt 45,5 pkt Thomas Morgenstern

Uniwersjada

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2005 Austria Innsbruck/Seefeld – złoty medal (K-90), złoty medal (K-120)
2007 Włochy Turyn/Pragelato – 4. miejsce (K-95), 4. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2005 Austria Innsbruck/Seefeld – brązowy medal (K-90)[m]
2007 Włochy Turyn/Pragelato – złoty medal (K-95)[n]

Starty M. Fettnera na uniwersjadzie – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.złoto 13 stycznia 2005 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-90 HS-100 indywid. 96,0 m 93,0 m 252,0 pkt –
3.brąz 14 stycznia 2005 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-90 HS-100 druż.[m] 100,5 m 100,0 m 721,0 pkt (268,0 pkt) 27,0 pkt Słowenia
1.złoto 19 stycznia 2005 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 126,0 m 125,5 m 252,2 pkt –
4. 19 stycznia 2007 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-95 HS-106 indywid. 103,5 m 106,5 m 250,0 pkt 15,5 pkt Dmitrij Ipatow
1.złoto 20 stycznia 2007 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-95 HS-106 druż.[n] 104,0 m 104,0 m 717,0 pkt (258,0 pkt) –
4. 22 stycznia 2007 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 indywid. 127,0 m 135,5 m 255,5 pkt 21,7 pkt Dienis Korniłow

Igrzyska europejskie

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2023 Polska Kraków/Zakopane[o] – 18. miejsce (K-95), 15. miejsce (K-125)

Starty M. Fettnera na igrzyskach europejskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
18. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 92,0 m 98,0 m 230,9 pkt 39,4 pkt Daniel Tschofenig
15. 1 lipca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 127,0 m 123,0 m 237,2 pkt 41,9 pkt Dawid Kubacki

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2001 Finlandia Vuokatti – 10. miejsce

Drużynowo

edytuj
2001 Finlandia Vuokatti – srebrny medal[p]

Starty M. Fettnera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
10. 13 marca 2001 Finlandia Vuokatti Hyppyrimäki K-90 indywid. 84,0 m 82,0 m 199,0 pkt 67,0 pkt Janne Happonen
2. 14 marca 2001 Finlandia Vuokatti Hyppyrimäki K-90 druż.[p] 79,0 m 78,5 m 649,5 pkt (177,5 pkt) 77,5 pkt Finlandia

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[12]
2000/2001 54.
2001/2002 58.
2005/2006 42.
2006/2007 48.
2007/2008 29.
2008/2009 66.
2009/2010 39.
2010/2011 12.
2011/2012 41.
2012/2013 30.
2013/2014 46.
2014/2015 33.
2015/2016 24.
2016/2017 10.
2017/2018 27.
2018/2019 31.
2020/2021 49.
2021/2022 17.
2022/2023 10.
2023/2024 12.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 29 grudnia 2010 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 130,0 m 131,5 m 264,0 pkt. 3. 25,6 pkt Thomas Morgenstern
2. 26 listopada 2016 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 136,0 m 133,5 m 273,3 pkt 3. 17,3 pkt Severin Freund
3. 29 stycznia 2017 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 144,5 m 136,0 m 241,0 pkt 3. 1,3 pkt Andreas Wellinger
4. 18 grudnia 2022 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 138,0 m 138,0 m 297,2 pkt 2. 3,2 pkt Dawid Kubacki
5. 14 marca 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 125,5 m 138,0 m 235,9 pkt 3. 21,8 pkt Halvor Egner Granerud

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj

stan na 8 grudnia 2024

Źródło[35][3]
Sezon 1999/2000
Kuopio K120 Kuopio K120 Predazzo K120 Predazzo K120 Villach K90 Zakopane K116 Zakopane K116 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K110 Bischofshofen K120 Engelberg K120 Engelberg K120 Sapporo K120 Sapporo K120 Hakuba K120 Willingen K120 Willingen K120 Bad Mitterndorf K185 Iron Mountain K120 Iron Mountain K120 Lahti K116 Lahti K116 Trondheim K120 Oslo K115 Planica K185 punkty
- - - - - - - - - q - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2000/2001
Kuopio K120 Kuopio K120 Kuopio K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K108 Bischofshofen K120 Harrachov K185 Harrachov K185 Park City K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Sapporo K120 Willingen K120 Willingen K120 Oberstdorf K185 Oberstdorf K185 Falun K115 Trondheim K120 Oslo K115 Planica K185 punkty
- - - - - 44 5 - - - - - - - - - - - - - - 45
Sezon 2001/2002
Kuopio K120 Kuopio K120 Titisee-Neustadt K120 Titisee-Neustadt K120 Villach K90 Engelberg K120 Engelberg K120 Predazzo K120 Predazzo K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K120 Bischofshofen K120 Willingen K120 Zakopane K120 Zakopane K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Lahti K116 Falun K115 Trondheim K120 Oslo K115 punkty
- - - - - 23 36 27 q 24 42 38 33 - - - - - - 43 35 44 19
Sezon 2002/2003
Ruka K120 Ruka K120 Trondheim K120 Trondheim K120 Titisee-Neustadt K120 Titisee-Neustadt K120 Engelberg K120 Engelberg K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K120 Bischofshofen K120 Liberec K120 Zakopane K120 Zakopane K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Sapporo K120 Bad Mitterndorf K185 Bad Mitterndorf K185 Willingen K120 Willingen K120 Oslo K115 Lahti K116 Lahti K116 Planica K185 Planica K185 punkty
- - - - - - - - - - q q - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2003/2004
Ruka K120 Ruka K120 Trondheim K120 Titisee-Neustadt K120 Engelberg K125 Oberstdorf K120 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K120 Bischofshofen K125 Liberec K120 Liberec K120 Zakopane K120 Zakopane K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Sapporo K120 Oberstdorf K185 Willingen K130 Park City K120 Lahti K116 Kuopio K120 Lillehammer K120 Oslo K115 punkty
- - - - - - - q q - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2004/2005
Ruka HS142 Ruka HS142 Trondheim HS131 Trondheim HS131 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS125 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Pragelato HS140 Lahti HS130 Kuopio HS127 Lillehammer HS134 Oslo HS128 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - - - - - - q 48 - - - 48 37 - - - - - - - 31 41 - - 0
Sezon 2005/2006
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS134 Lillehammer HS134 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS125 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Lahti HS130 Kuopio HS127 Lillehammer HS134 Oslo HS128 Planica HS215 Planica HS215 punkty
q q q q - - q - - 45 27 20 16 25 25 23 43 43 45 - q - 50
Sezon 2006/2007
Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS125 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Vikersund HS207 Zakopane HS134 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Klingenthal HS140 Willingen HS145 Lahti HS130 Kuopio HS127 Oslo HS128 Oslo HS128 Planica HS215 Planica HS215 Planica HS215 punkty
29 q q 35 24 - - 9 21 33 - - - - - - - - - - - - - - 48
Sezon 2007/2008
Ruka HS142 Trondheim HS131 Trondheim HS131 Villach HS98 Villach HS98 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Harrachov HS205 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Liberec HS134 Liberec HS134 Willingen HS145 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Oslo HS128 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - 8 7 44 22 17 43 - - - - - 31 34 19 16 32 17 33 17 21 - 27 160
Sezon 2008/2009
Ruka HS142 Trondheim HS140 Trondheim HS140 Pragelato HS140 Pragelato HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Whistler HS140 Whistler HS140 Sapporo HS134 Willingen HS145 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Vikersund HS207 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - 24 34 - - 43 q - - 28 48 - - - - - - - - - - - - 10
Sezon 2009/2010
Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Oberstdorf HS213 Klingenthal HS140 Willingen HS145 Lahti HS130 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Oslo HS134 punkty
16 48 q 44 q 39 - - 26 45 - - - - - - - - - 14 34 14 10 82
Sezon 2010/2011
Ruka HS142 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Harrachov HS205 Harrachov HS205 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Planica HS215 Planica HS215 punkty
10 11 13 12 21 13 16 3 29 6 6 - - 7 7 10 17 27 13 11 28 - - q 31 14 460
Sezon 2011/2012
Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
39 42 - 11 12 - - 28 32 41 26 - - - - 35 25 27 27 31 q 28 43 46 q - 71
Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Ruka HS142 Krasnaja Polana HS106 Krasnaja Polana HS106 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Harrachov HS205 Harrachov HS205 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
7 15 11 q 35 16 18 7 24 17 q - - - - - - - - 20 - 17 32 15 33 30 23 211
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Falun HS134 Lahti HS130 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS139 Planica HS139 punkty
11 25 q 28 37 32 - - - - 21 31 - - - - 14 20 42 24 50 29 36 46 47 15 30 38 98
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS225 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Kuopio HS100 Trondheim HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - q q 17 24 20 25 29 17 31 29 31 20 23 - - 21 44 42 21 14 14 16 146
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
q 31 22 9 14 10 11 20 22 26 23 32 32 34 8 36 32 31 27 - - - 16 19 45 28 25 16 19 238
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
4 3 9 23 6 11 4 5 12 7 12 6 14 17 3 11 28 8 15 14 20 8 11 26 24 18 703
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
16 12 8 13 17 22 26 39 47 47 24 - 23 - - 28 - - - 29 36 31 137
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
27 22 15 q 16 28 48 48 28 16 24 8 24 32 23 19 - - - 23 31 28 27 17 26 34 q 30 166
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
- - - - - - - - - q 41 - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- 25 40 33 - 36 26 - - 50 40 - - - - - - 42 24 - - 8 - - - 50
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
12 28 22 8 16 16 11 14 27 39 32 5 20 11 28 14 24 - - 39 6 9 15 16 13 17 10 17 424
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
4 9 5 11 9 17 14 2 13 4 15 8 15 27 6 13 20 7 36 4 34 48 - 16 11 3 11 14 18 q 24 21 755
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
25 46 5 8 20 6 11 19 13 4 46 4 8 7 7 39 15 28 4 5 11 5 15 6 19 29 18 22 33 19 dq 12 703
Sezon 2024/2025
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oslo HS134 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
12 9 17 19 13 17 111
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[35][3]
Sezon
2012/2013 		Lillehammer HS 100 (mikst) Ruka HS142 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Planica HS215
- 2 - - - 4 -
Sezon
2014/2015 		Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Lahti HS130 Planica HS225
- - - - 2
Sezon
2015/2016 		Klingenthal HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Oslo HS134 Kuopio HS127 Planica HS225
3 3 2 - - 3
Sezon
2016/2017 		Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS225 Planica HS225
3 4 2 1 3 4
Sezon
2017/2018 		Wisła HS134 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
- 4 5 4 - - 5 -
Sezon
2018/2019 		Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
- - - - 3 - -
Sezon
2020/2021 		Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Râșnov HS97 (mikst) Planica HS240
- - - 3 -
Sezon
2021/2022 		Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
1 1 - - - 2 3
Sezon
2022/2023 		Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- 1 - - - - -
Sezon
2023/2024 		Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
2 1 - - - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[12]
2010/2011 37.
2012/2013 48.
2014/2015 25.
2015/2016 21.
2016/2017 22.
2017/2018 48.
2018/2019 51.
2021/2022 13.
2022/2023 18.
2023/2024 15.

Turniej Czterech Skoczni

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[3]
2000/2001 45.
2001/2002 32.
2004/2005 65.
2005/2006 42.
2006/2007 30.
2007/2008 26.
2008/2009 63.
2009/2010 47.
2010/2011 4.
2011/2012 32.
2012/2013 25.
2013/2014 52.
2014/2015 39.
2015/2016 18.
2016/2017 5.
2017/2018 31.
2018/2019 24.
2019/2020 58.
2020/2021 56.
2021/2022 24.
2022/2023 10.
2023/2024 19.

Turniej Nordycki

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[3]
2005 52.
2006 46.
2008 23.
2010 18.

Raw Air

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[3]
2017 17.
2018 50.
2019 30.
2022 8.
2023 9.
2024 16.

Willingen Five

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[3]
2019 34.

Planica 7

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[3]
2018 42.
2019 36.
2022 16.
2023 23.
2024 31.

Letnie Grand Prix

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[3]
2005 31.
2006 13.
2008 66.
2009 19.
2011 21.
2012 56.
2013 80.
2014 60.
2015 45.
2016 60.
2017 35.
2018 37.
2021 45.
2022 2.
2023 10.
2024 28.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 7 sierpnia 2022 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 129,0 m 128,0 m 266,1 pkt
2. 7 października 2023 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 134,5 m 138,5 m 282,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 7 sierpnia 2022 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 129,0 m 128,0 m 266,1 pkt 1. –
2. 25 września 2022 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 90,0 m 92,5 m 246,1 pkt 3. 19,6 pkt Dawid Kubacki
3. 7 października 2023 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 134,5 m 138,5 m 282,4 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[35][3]
2000
Hinterzarten Kuopio Villach Courchevel Hakuba Hakuba Sapporo Sapporo punkty
- - q - - - - - 0
2001
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Stams Sapporo Hakuba Hakuba punkty
q q q q - - - 0
2002
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Lahti Lahti Innsbruck punkty
- - - - - 32 0
2005
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Zakopane Predazzo Bischofshofen Hakuba Hakuba punkty
- - - 17 13 27 dq 21 48
2006
Hinterzarten Predazzo Einsiedeln Courchevel Zakopane Kranj Hakuba Hakuba Klingenthal Oberhof punkty
22 12 10 11 30 5 - - 12 15 165
2008
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Pragelato Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Klingenthal Liberec punkty
34 - - - - - - - 20 33 11
2009
Hinterzarten Pragelato Courchevel Einsiedeln Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Klingenthal punkty
19 28 13 34 20 19 - - 6 98
2011
Wisła Szczyrk Zakopane Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
- - - 17 11 8 - - - 7 7 142
2012
Wisła Courchevel Hinterzarten Hakuba Hakuba Ałmaty Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
- - - - - - - 13 38 20
2013
Hinterzarten Wisła Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Niżny Tagił Niżny Tagił Ałmaty Ałmaty Klingenthal punkty
25 q - - - - - - - - q 6
2014
Wisła Einsiedeln Courchevel Hakuba Hakuba Ałmaty Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
41 25 18 - - - - 47 - 19
2015
Wisła Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Czajkowskij Czajkowskij Ałmaty Ałmaty Hinzenbach punkty
- - - - - - - - 12 11 24 53
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- 38 - - - - - - 15 24 23
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - 8 - - - - 27 14 54
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
q - - - - - 18 11 20 48
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - 46 - - - 42 - 0
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
18 10 - - - - - - 39
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - 1 4 3 37 210
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - 19 5 1 157
2024
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Wisła HS134 Wisła HS134 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
4 6 - - - - - - - 90
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[35][3]
2006 Hinterzarten HS108
1
2008 Hinterzarten HS108
1
2009 Hinterzarten HS108
5
2011 Zakopane HS134 Hinterzarten HS108
- 1
2013 Hinterzarten HS108 (mikst) Wisła HS134 Courchevel HS132 (mikst)
7 8 -
2022 Râșnov HS97 (duety) Râșnov HS97 (mikst) Klingenthal HS140 (mikst)
1 - -
2023 Klingenthal HS140 (mikst)
3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Turniej Czterech Narodów

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[3]
2006 7.
2008 57.
2009 16.

Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[3]
1999/2000 78.
2000/2001 9.
2001/2002 8.
2002/2003 39.
2003/2004 28.
2004/2005 5.
2005/2006 19.
2006/2007 14.
2007/2008 6.
2008/2009 5.
2009/2010 3.
2011/2012 15.
2012/2013 19.
2013/2014 1.
2014/2015 18.
2017/2018 33.
2018/2019 73.
2019/2020 51.
2020/2021 3.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS[q] Skok 1 Skok 2 Nota
1. 2 stycznia 2001 Austria Innsbruck Bergisel K-108 – 113,0 m 109,0 m 245,8 pkt
2. 11 lutego 2001 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-120 – 137,0 m 140,0 m 304,1 pkt
3. 10 lutego 2002 Włochy Gallio Trampolino di Pakstall K-95 – 99,0 m 101,0 m 264,5 pkt
4. 1 grudnia 2007 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 137,5 m 136,5 m 276,2 pkt
5. 13 grudnia 2007 Finlandia Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 91,0 m 101,5 m 255,5 pkt
6. 24 lutego 2008 Austria Ramsau W90-Schanze K-90 HS-98 96,5 m 96,0 m 257,5 pkt
7. 22 marca 2009 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 138,5 m 133,5 m 289,6 pkt
8. 30 stycznia 2010 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-120 HS-133 141,0 m 133,0 m 290,2 pkt
9. 6 lutego 2010 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 131,0 m 134,0 m 278,5 pkt
10. 7 lutego 2010 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 133,5 m 134,0 m 282,5 pkt
11. 14 stycznia 2012 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 137,5 m 133,5 m 269,8 pkt
12. 15 stycznia 2012 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 136,0 m 133,5 m 264,1 pkt
13. 25 lutego 2012 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 131,0 m – 132,8 pkt
14. 19 stycznia 2013 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 139,0 m 136,0 m 277,0 pkt
15. 20 stycznia 2013 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 135,5 m 130,0 m 259,4 pkt
16. 27 stycznia 2013 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 136,0 m – 135,3 pkt
17. 27 grudnia 2013 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 132,5 m 122,5 m 269,1 pkt
18. 15 lutego 2014 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 112,5 m 109,5 m 263,1 pkt
19. 21 lutego 2014 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 111,0 m 106,5 m 271,5 pkt
20. 14 grudnia 2014 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 136,0 m 132,0 m 298,8 pkt
21. 10 marca 2018 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 134,0 m 138,5 m 262,7 pkt
22. 11 marca 2018 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 136,5 m 138,0 m 268,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS[q] Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 6 lutego 2000 Austria Saalfelden Bibergschanze K-85 – 89,5 m 92,0 m 256,5 pkt 3. 7,5 pkt Georg Späth
2. 8 marca 2000 Japonia Zaō Yamagata K-90 – 97,5 m 71,0 m 205,5 pkt 3. 12,0 pkt Stefan Thurnbichler
3. 15 lipca 2000 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 – 87,0 m 96,0 m 240,0 pkt 3. 9,5 pkt Stefan Thurnbichler
4. 27 sierpnia 2000 Niemcy Winterberg Sankt-Georg-Schanze K-80 – 82,0 m 80,5 m 237,0 pkt 2. 1,5 pkt Bjørn Einar Romøren
5. 26 grudnia 2001 Szwajcaria Sankt Moritz Olympiaschanze K-95 – 88,5 m 92,5 m 212,5 pkt 3. 6,5 pkt Peter Žonta
6. 2 stycznia 2001 Austria Innsbruck Bergisel K-108 – 113,0 m 109,0 m 245,8 pkt 1. –
7. 11 lutego 2001 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-120 – 137,0 m 140,0 m 304,1 pkt 1. –
8. 2 lutego 2002 Niemcy Braunlage Wurmbergschanze K-80 – 91,0 m 87,0 m 225,5 pkt 2. 13,0 pkt Jörg Ritzerfeld
9. 10 lutego 2002 Włochy Gallio Trampolino di Pakstall K-95 – 99,0 m 101,0 m 264,5 pkt 1. –
10. 16 lutego 2002 Słowenia Planica Srednija velikanka K-90 – 97,0 m 95,0 m 258,5 pkt 3. 4,5 pkt Bine Norčič
11. 2 marca 2002 Niemcy Schönwald Adlerschanze K-84 – 85,0 m 91,5 m 247,0 pkt 2. 2,0 pkt Hansjörg Jäkle
12. 3 marca 2002 Niemcy Schönwald Adlerschanze K-84 – 90,0 m 86,0 m 247,0 pkt 3. 4,0 pkt Choi Heung-chul
13. 1 stycznia 2005 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-90 HS-100 94,5 m 91,5 m 244,5 pkt 3. 17,5 pkt Dmitrij Ipatow
14. 9 stycznia 2005 Słowenia Planica Srednija velikanka K-90 HS-100 99,5 m 98,0 m 266,0 pkt 3. 9,5 pkt Anders Bardal
15. 13 lutego 2005 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 116,0 m 107,0 m 251,4 pkt 2. 23,5 pkt Kalle Keituri
16. 19 lutego 2005 Stany Zjednoczone Westby Snowflake K-106 HS-117 122,0 m 110,5 m 266,4 pkt 2. 7,2 pkt Anders Bardal
17. 13 stycznia 2006 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 99,0 m 93,5 m 257,0 pkt 2. 6,5 pkt Anders Bardal
18. 15 stycznia 2006 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 125,0 m 127,5 m 254,0 pkt 2. 0,7 pkt Rafał Śliż
19. 27 grudnia 2006 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 133,5 m 134,0 m 261,0 pkt 2. 11,0 pkt Andreas Widhölzl
20. 1 grudnia 2007 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 137,5 m 136,5 m 276,2 pkt 1. –
21. 12 grudnia 2007 Finlandia Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 100,5 m 93,5 m 259,5 pkt 2. 2,5 pkt Roland Müller
22. 13 grudnia 2007 Finlandia Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 91,0 m 101,5 m 255,5 pkt 1. –
23. 23 lutego 2008 Austria Ramsau W90-Schanze K-90 HS-98 91,5 m 94,5 m 241,0 pkt 3. 6,5 pkt Wolfgang Loitzl
24. 24 lutego 2008 Austria Ramsau W90-Schanze K-90 HS-98 96,5 m 96,0 m 257,5 pkt 1. –
25. 9 grudnia 2008 Finlandia Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 92,5 m 94,0 m 241,0 pkt 3.[r] 19,0 pkt Stephan Hocke
26. 28 grudnia 2008 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 127,5 m 133,5 m 249,3 pkt 3. 12,9 pkt Sigurd Pettersen
27. 6 marca 2009 Norwegia Trondheim Granåsen K-120 HS-131 132,0 m 133,0 m 264,2 pkt 2. 2,9 pkt Stefan Thurnbichler
28. 22 marca 2009 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 138,5 m 133,5 m 289,6 pkt 1. –
29. 24 stycznia 2010 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 134,5 m 133,5 m 262,4 pkt 2. 7,8 pkt David Unterberger
30. 30 stycznia 2010 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-120 HS-133 141,0 m 133,0 m 290,2 pkt 1. –
31. 6 lutego 2010 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 131,0 m 134,0 m 278,5 pkt 1. –
32. 7 lutego 2010 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 133,5 m 134,0 m 282,5 pkt 1. –
33. 27 lutego 2010 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 122,5 m 121,0 m 230,8 pkt 2. 24,6 pkt Adam Małysz
34. 14 stycznia 2012 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 137,5 m 133,5 m 269,8 pkt 1. –
35. 15 stycznia 2012 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 136,0 m 133,5 m 264,1 pkt 1. –
36. 25 lutego 2012 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 131,0 m – 132,8 pkt 1. –
37. 19 stycznia 2013 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 139,0 m 136,0 m 277,0 pkt 1. –
38. 20 stycznia 2013 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 135,5 m 130,0 m 259,4 pkt 1. –
39. 26 stycznia 2013 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 134,0 m 136,5 m 267,9 pkt 2. 3,3 pkt Fredrik Bjerkeengen
40. 27 stycznia 2013 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 136,0 m – 135,3 pkt 1. –
41. 21 grudnia 2013 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 127,0 m 125,0 m 271,4 pkt 2. 0,6 pkt Michael Hayböck
42. 27 grudnia 2013 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 132,5 m 122,5 m 269,1 pkt 1. –
43. 28 grudnia 2013 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 129,5 m 132,5 m 279,9 pkt 3. 1,4 pkt Manuel Poppinger
44. 15 lutego 2014 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 112,5 m 109,5 m 263,1 pkt 1. –
45. 20 lutego 2014 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 102,5 m 101,5 m 253,0 pkt 2. 6,8 pkt Wolfgang Loitzl
46. 21 lutego 2014 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 111,0 m 106,5 m 271,5 pkt 1. –
47. 15 marca 2014 Rosja Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 134,0 m – 116,5 pkt 2. 6,4 pkt Rok Justin
48. 14 grudnia 2014 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 136,0 m 132,0 m 298,8 pkt 1. –
49. 10 marca 2018 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 134,0 m 138,5 m 262,7 pkt 1. –
50. 11 marca 2018 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 136,5 m 138,0 m 268,9 pkt 1. –
51. 28 grudnia 2020 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 134,0 m 140,0 m 276,1 pkt 3. 4,0 pkt Maximilian Steiner
52. 13 lutego 2021 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 138,0 m 134,5 m 275,5 pkt 3. 10,7 pkt Markus Schiffner
53. 14 lutego 2021 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 135,0 m 136,0 m 276,5 pkt 3. 15,6 pkt Markus Schiffner
54. 14 marca 2021 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 136,5 m 131,5 m 265,7 pkt 2. 0,4 pkt Ulrich Wohlgenannt
55. 28 marca 2021 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 125,5 m 140,5 m 225,1 pkt 2. 4,5 pkt Aleksander Zniszczoł

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[35][3]
Sezon 1999/2000
Velenje Velenje Villach Villach Oberstdorf Zakopane Zakopane Rælingen Hakuba Hakuba Trondheim Trondheim Kuopio Lahti Lahti Innsbruck Engelberg Gallio Gallio Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Lauscha Braunlage Braunlage Hakuba Hakuba Courchevel Courchevel Berchtesgaden Saalfelden Mislinja Westby Westby Planica Planica Ishpeming Ishpeming Schönwald Titisee-Neustadt Eisenerz Eisenerz Zaō Zaō Våler Våler Harrachov Harrachov Rovaniemi Ruka punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 21 - - - - - - - - - - - - - - - 3 - - - - - - - - - - - 3 7 - - - - - - 166
Sezon 2000/2001
Velenje Velenje Villach Oberstdorf Rælingen Rælingen Winterberg Sankt Moritz Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Brotterode Lauscha Lauscha Ramsau Schönwald Westby Westby Titisee-Neustadt Planica Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Chamonix Chamonix Zakopane Zakopane Vikersund Vikersund Harrachov Harrachov Våler Zaō Zaō Örnsköldsvik Örnsköldsvik Hede punkty
- - 3 - - - 2 3 1 - - - - - - - - - - - - 1 4 - - - 10 7 18 34 - - - - - - - - - - 525
Sezon 2001/2002
Velenje Velenje Villach Villach Oberstdorf Rælingen Rælingen Calgary Calgary Park City Park City Oberhof Ruka Ruka Lahti Lahti Sankt Moritz Engelberg Innsbruck Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Ishpeming Ishpeming Courchevel Courchevel Lauscha Westby Westby Braunlage Braunlage Gallio Gallio Planica Iron Mountain Iron Mountain Schönwald Schönwald Zaō Zaō Vikersund Vikersund Vikersund punkty
- - 33 54 29 - - - - - - - - - - - - - - - - - 4 13 - - - - - - - 2 5 7 1 3 - - 2 3 - - - - - 533
Sezon 2002/2003
Lahti Lahti Liberec Liberec Sankt Moritz Engelberg Seefeld Bischofshofen Sapporo Sapporo Sapporo Planica Planica Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Braunlage Braunlage Willingen Zakopane Zakopane Eisenerz Eisenerz Westby Brotterode Brotterode Lauscha Ishpeming Ishpeming Ishpeming Ruhpolding Ruhpolding Zaō Zaō Stryn Stryn punkty
11 10 28 19 15 16 18 24 - - - 17 19 19 34 - - - - - 11 23 - 23 33 34 - - - - - - - - - 194
Sezon 2003/2004
Lillehammer Lillehammer Sankt Moritz Engelberg Seefeld Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Braunlage Braunlage Brotterode Brotterode Zakopane Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Kuopio Kuopio Vikersund Vikersund punkty
- - 5 54 16 - - 26 12 29 22 36 8 5 21 42 34 22 37 33 25 - - - - 200
Sezon 2004/2005
Rovaniemi Rovaniemi Lahti Lahti Harrachov Harrachov Sankt Moritz Engelberg Engelberg Seefeld Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Lauscha Lauscha Braunlage Braunlage Brotterode Brotterode Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Vikersund Vikersund Zakopane punkty
- - - - 37 33 15 38 13 3 17 3 - - - - - - - 10 8 dq 2 2 4 4 14 15 5 - 567
Sezon 2005/2006
Rovaniemi Rovaniemi Harrachov Sankt Moritz Engelberg Engelberg Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Braunlage Braunlage Villach Villach Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Vikersund Vikersund Bischofshofen Bischofshofen punkty
- - - 7 15 6 - - 2 9 2 - - - - - - 31 11 - - 5 - - - - 350
Sezon 2006/2007
Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Engelberg Engelberg Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Pragelato Pragelato Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Oberhof Oberhof Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund Zakopane punkty
- - - - 2 5 - - - - - 9 9 5 5 10 21 13 39 - - 24 26 57 341
Sezon 2007/2008
Pragelato Pragelato Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Engelberg Engelberg Kranj Kranj Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Zakopane Zakopane Hinterzarten Hinterzarten Iron Mountain Ramsau Ramsau Whistler Whistler Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund punkty
1 6 5 2 1 - - - - - - - - - 5 - - - - - 3 1 - - - - - - 570
Sezon 2008/2009
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Liberec Liberec Engelberg Engelberg Braunlage Braunlage Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Kranj Kranj Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Wisła Wisła Trondheim Trondheim Pragelato Pragelato Ruka Ruka punkty
3 7 16 14 - - 5 3 - - - - - - - - - 39 4 82 10 7 12 5 12 21 35 2 11 13 6 1 15 725
Sezon 2009/2010
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Otepää HS100 Otepää HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Iron Mountain HS133 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Kranj HS109 Kranj HS109 Brotterode HS110 Brotterode HS110 Wisła HS134 Oslo HS134 Oslo HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 punkty
- - - - - - - - - - - - 5 2 1 1 1 10 17 6 5 2 - - - - 630
Sezon 2011/2012
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Erzurum HS109 Erzurum HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Oslo HS106 Oslo HS106 Oslo HS106 Wisła HS134 Wisła HS134 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 punkty
- - - - - - - - 1 1 7 17 6 - - - - - - - - 1 4 - - - - 440
Sezon 2012/2013
Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Wisła HS134 Wisła HS134 Liberec HS100 Liberec HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Niżny Tagił HS100 Niżny Tagił HS100 punkty
- - - - - - - - - 1 1 2 1 - - - - - - - - - - - - - - - 380
Sezon 2013/2014
Rena HS111 Rena HS111 Lahti HS130 Lahti HS130 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Courchevel HS96 Courchevel HS96 Sapporo HS100 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Falun HS100 Falun HS100 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
- - 5 2 1 3 11 11 - - - - 15 7 12 1 7 2 1 - - - - 2 803
Sezon 2014/2015
Rena HS111 Rena HS139 Rena HS139 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Wisła HS134 Wisła HS134 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Brotterode HS117 Lahti HS130 Lahti HS130 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
5 1 5 - - - - - - - - - - - - - - 9 6 5 12 6 - - - - 366
Sezon 2017/2018
Whistler HS104 Whistler HS104 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1 1 - 200
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - 18 7 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 49
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
7 12 16 27 - - - - - - - - - - - - - - - - - 77
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - 6 3 7 4 - - - - 3 3 - - 2 4 2 4 566
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[3]
2002 42.
2003 83.
2004 42.
2008 4.
2014 46.
2016 52.
2017 36.
2018 74.
2021 1.
2024 2.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 20 września 2008 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,0 m 98,0 m 259,0 pkt
2. 21 sierpnia 2021 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 101,0 m 95,5 m 254,8 pkt
3. 11 września 2021 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-142 130,0 m 130,0 m 259,5 pkt
4. 26 września 2021 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 136,5 m 143,0 m 274,8 pkt
5. 14 września 2024 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-138 135,5 m 129,0 m 249,1 pkt[s]
6. 15 września 2024 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-138 140,5 m 143,0 m 292,8 pkt
7. 29 września 2024 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 143,5 m 145,0 m 266,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 20 września 2008 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,0 m 98,0 m 259,0 pkt 1. –
2. 21 września 2008 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 97,5 m 93,0 m 252,0 pkt 3.[t] 13,0 pkt Markus Eggenhofer
3. 21 sierpnia 2021 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 101,0 m 95,5 m 254,8 pkt 1. –
4. 22 sierpnia 2021 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 97,0 m 95,0 m 250,2 pkt 2. 0,4 pkt Mika Schwann
5. 11 września 2021 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-142 130,0 m 130,0 m 259,5 pkt 1. –
6. 18 września 2021 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 103,0 m 102,5 m 237,6 pkt 2. 0,3 pkt Andreas Granerud Buskum
7. 19 września 2021 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 100,0 m 101,0 m 233,9 pkt 2. 3,3 pkt Fredrik Villumstad
8. 25 września 2021 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 133,5 m 130,0 m 225,5 pkt 3. 10,2 pkt Timon-Pascal Kahofer
9. 26 września 2021 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 136,5 m 143,0 m 274,8 pkt 1. –
10. 14 września 2024 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-138 135,5 m 129,0 m 249,1 pkt 1.[s] –
11. 15 września 2024 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-138 140,5 m 143,0 m 292,8 pkt 1. –
12. 29 września 2024 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 143,5 m 145,0 m 266,9 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[35][3]
2002
Velenje Velenje Oberstdorf Rælingen Rælingen Falun Calgary Calgary Park City Park City punkty
56 37 23 14 - 9 - - - - 55
2003
Velenje Velenje Calgary Calgary Park City Park City Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Trondheim Trondheim punkty
27 25 - - - - - - - - 10
2004
Velenje Velenje Oberstdorf Oberstdorf Ramsau Ramsau Lillehammer Lillehammer punkty
31 29 58 47 dq 17 38 13 36
2008
Velenje Velenje Kranj Lillehammer Lillehammer Villach Villach Oberstdorf Oberstdorf Falun Falun punkty
10 4 15 17 5 1 3 33 4 - - 361
2014
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS140 Trondheim HS140 punkty
- - - - - - - - 6 24 23 26 - - 60
2016
Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Stams HS115 Stams HS115 Wisła HS134 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - 9 9 - - - - 58
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - 6 10 - - - - - - 66
2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - 13 - - - - - - 20
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - 1 2 1 4 2 2 3 1 650
2024
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 1 1 21 4 5 1 405
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

FIS Cup

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[3]
2008/2009 23.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 12 lipca 2008 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 102,5 m 103,0 m 263,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 12 lipca 2008 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 102,5 m 103,0 m 263,5 pkt 1. –
2. 13 lipca 2008 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 100,0 m 103,5 m 258,5 pkt 2. 1,0 pkt Nicolas Fettner

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[35][3]
Sezon 2008/2009
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Predazzo Predazzo Einsiedeln Einsiedeln Szczyrbskie Jezioro Harrachov Harrachov Yabuli Lauscha Eisenerz Eisenerz Notodden Notodden Ljubno Ljubno Zaō Zaō Sapporo punkty
1 2 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Odznaczenia

edytuj

Uwagi

edytuj
  1. ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer i Michael Hayböck
  2. ↑ a b Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft, Lisa Eder i Manuel Fettner
  3. ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Daniel Huber, Jan Hörl i Manuel Fettner
  4. ↑ a b Skład zespołu: Wolfgang Loitzl, Manuel Fettner, Thomas Morgenstern i Gregor Schlierenzauer
  5. ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer i Stefan Kraft
  6. ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Poppinger, Manuel Fettner i Michael Hayböck
  7. ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Ulrich Wohlgenannt, Manuel Fettner i Stefan Kraft
  8. ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Manuel Fettner, Jan Hörl i Stefan Kraft
  9. ↑ a b Seria konkursowa została odwołana.
  10. ↑ a b Skład zespołu: Florian Liegl, Manuel Fettner, Balthasar Schneider i Stefan Kaiser
  11. ↑ a b Skład zespołu: Balthasar Schneider, Christoph Strickner, Christian Nagiller i Manuel Fettner
  12. ↑ a b Skład zespołu: Manuel Fettner, Christoph Strickner, Roland Müller i Thomas Morgenstern
  13. ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kaiser, Christoph Strickner, Alexander Seiwald i Manuel Fettner
  14. ↑ a b Skład zespołu: Manuel Fettner, Bastian Kaltenböck i Florian Liegl
  15. ↑ Gospodarzem Igrzyskach Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  16. ↑ a b Skład zespołu: Manuel Fettner, Stefan Thurnbichler i Balthasar Schneider
  17. ↑ a b Do sezonu 2003/04 włącznie FIS podając rozmiar skoczni posługiwała się punktem konstrukcyjnym
  18. ↑ Ex aequo z Julianem Musiolem
  19. ↑ a b Ex aequo z Danielem Huberem
  20. ↑ Ex aequo z Primožem Piklem

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Manuel FETTNER - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-06-23].
  2. ↑ Adam Bucholz: Raw Air w Vikersund: Kraft najlepszy na treningu. skijumping.pl, 2023-03-17. [dostęp 2023-03-17].
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y Adam Kwieciński: FETTNER Manuel 1985.06.17 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-06-23].
  4. ↑ 99/00 FIS WORLD CUP SKI-JUMPING - 10th World Cup Competition - 4 Hills Tournament - Qualification Round. skijumping-db.net [web.archive.org], 2003-05-06. [dostęp 2012-01-17]. (ang.).
  5. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2002. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-31]. (ang.).
  6. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2003. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-09]. (ang.).
  7. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2004. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-09]. (ang.).
  8. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2005. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-09]. (ang.).
  9. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2006. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-09]. (ang.).
  10. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2007. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-09]. (ang.).
  11. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2008. fis-ski.com. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  12. ↑ a b c d e f g h i j k l m n FETTNER Manuel - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-15]. (ang.).
  13. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  14. ↑ a b FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  15. ↑ a b FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  16. ↑ Oslo (NOR) FIS Nordic World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2024-02-15]. (ang.).
  17. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2024-02-17]. (ang.).
  18. ↑ a b c d FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2024-02-17]. (ang.).
  19. ↑ Paweł Guzik: MŚ w Val di Fiemme: Austriacy Mistrzami Świata, Polacy z brązowym medalem!. skijumping.pl, 2013-03-02. [dostęp 2024-02-17].
  20. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2024-02-17]. (ang.).
  21. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-02]. (ang.).
  22. ↑ a b FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-02]. (ang.).
  23. ↑ a b FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-02]. (ang.).
  24. ↑ a b FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-02]. (ang.).
  25. ↑ a b FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-02]. (ang.).
  26. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-06]. (ang.).
  27. ↑ Dominik Formela: Fettner przedwcześnie kończy sezon 2019/20. skijumping.pl, 2020-01-08. [dostęp 2024-03-06].
  28. ↑ a b FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-06]. (ang.).
  29. ↑ Oberstdorf (GER) FIS Nordic World Championships. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-06]. (ang.).
  30. ↑ a b c FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
  31. ↑ a b FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-16]. (ang.).
  32. ↑ FETTNER Manuel - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-16]. (ang.).
  33. ↑ a b c FETTNER Manuel - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-15]. (ang.).
  34. ↑ Adam Bucholz: MŚwL w Bad Mitterndorf: Timi Zajc liderem na półmetku, dwóch Polaków w dziesiątce!. skijumping.pl, 2024-01-26. [dostęp 2024-06-15].
  35. ↑ a b c d e f g FETTNER Manuel - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-23]. (ang.).
  36. ↑ Aufstellung aller seit ca. 1954 verliehenen staatlichen Auszeichnungen im Bereich des Sports (staatliche Auszeichnungen bis 2013). sportministerium.at. s. 12. [dostęp 2014-02-11]. (niem.).

Bibliografia

edytuj
Mistrzowie olimpijscy w skokach narciarskich
  • Mężczyźni
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia duża – drużynowo
  • Kobiety
Skocznia normalna
  • Drużyny mieszane
Skocznia normalna
Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (normalna skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal


Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal


Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Zdobywcy Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich
Zwycięzcy
edycji zimowych
Zwycięzcy
edycji letnich
Mistrzowie Austrii w skokach narciarskich
Indywidualnie
Skocznia normalna
indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Drużynowo
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Manuel_Fettner&oldid=75506082”