Maciej Węglewski
Maciej Węglewski (ur. 21 lipca 1950) – polski wiceadmirał i inżynier techniki nawigacji, morski oficer pokładowy okrętów rakietowych, dowodził kutrem rakietowym ORP „Darłowo”, 1 dywizjonem kutrów rakietowo-torpedowych i 3 Flotyllą Okrętów, od 2005 do 2010 był szefem Szkolenia Marynarki Wojennej.
wiceadmirał | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1968–2010 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
3 Flotylla Okrętów |
Stanowiska |
szef Szkolenia Marynarki Wojennej |
Główne wojny i bitwy |
nie brał udziału |
Odznaczenia | |
Wykształcenie
edytujMaciej Wojciech Węglewski urodził się 21 lipca 1950 w Bydgoszczy, gdzie ukończył szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące. W latach 1968–1972 odbył studia na Wydziale Dowódczym w Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni, uzyskując promocję oficerską i tytuł inżyniera nawigatora statku morskiego.
Jest również absolwentem kursu dowódczo-sztabowego Wydziału Dowódczego Akademii Marynarki Wojennej ZSRR w Leningradzie (1980) oraz Podyplomowych Studiów Operacyjno-Strategiczne na Wydziale Strategiczno-Obronnym Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (1991). Posiada znajomość języka rosyjskiego i angielskiego.
Służba wojskowa
edytujPo zaliczeniu przeszkolenia oficerów morskiej artylerii rakietowej otrzymał przydział na kuter rakietowy projektu 205 ORP „Elbląg”, na którym był kolejno dowódcą działu II rakietowo-artyleryjskiego (1972–1974) oraz zastępcą dowódcy okrętu (1974–1976). Następnie dowodził bliźniaczym kutrem rakietowym ORP „Darłowo”. W 1980 został flagowym oficerem broni rakietowo-artyleryjskiej, a następnie od 1982 pełnił funkcję szefa Sztabu – zastępcy dowódcy w 2 dywizjonie kutrów rakietowo-torpedowych w Gdyni. W latach 1984–1988 był dowódcą 1 dywizjonu kutrów rakietowo-torpedowych w Gdyni. Kolejne stanowisko służbowe objął w Oddziale Operacyjnym Sztabu Marynarki Wojennej w Gdyni, gdzie wyznaczono go starszym oficerem operacyjnym.
W 1991 został zastępcą dowódcy do spraw liniowych, a w 1996 dowódcą w 3 Flotylli Okrętów imienia komandora Bolesława Romanowskiego w Gdyni. Od 2004 do 2005 był zastępcą szefa Sztabu Marynarki Wojennej. 18 kwietnia 2005 objął stanowisko szefa Szkolenia Marynarki Wojennej i dowódcy garnizonu Gdynia, które zajmował do początku 2010, po czym zakończył zawodową służbę wojskową.
Jest żonaty, ma dwóch synów. Interesuje się sportem, podróżami i literaturą marynistyczną.
Awansowany kolejno na stopnie oficerskie:
|
|
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Morski Krzyż Zasługi[2].
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- kmdr por. mgr inż. Ryszard Demczuk, kmdr mgr inż. Czesław Dyrcz, kmdr ppor. mgr inż. Bogusław Iwaniak, por. mar. mgr inż. Jarosław Keplin, kmdr por. mgr Walter Pater, ppor. mar. mgr Aleksandra Perycz-Szczepańska, kmdr ppor. mgr inż Jarosław Ziemiański Przegląd Morski Marzec 2001 r., Nr 3/2001 Redakcja Czasopism Marynarki Wojennej, Gdynia 2001 (ISSN 0137-7205)
- kmdr mgr inż. Ryszard Demczuk, kmdr por. mgr inż. Bogusław Iwaniak, kmdr por. Mirosław Jurkowlaniec, st. bosm. Grzegorz Kamiński, kmdr ppor. mgr inż. Jarosław Keplin, kmdr por. rez. Bogdan Kurel, kmdr ppor. Wiesław Ładniak, por. Piotr Pacek, kmdr por. rez. mgr Walter Pater, kmdr ppor. Andrzej Rejent, por. mar. Grzegorz Skwarek, kmdr ppor. Dariusz Zakrzewski Przegląd Morski Marzec 2006, Nr 3/2006 Redakcja Czasopism Marynarki Wojennej, Gdynia 2006 (ISSN 0137-7205)
- Biografia wiceadmirała Macieja Węglewskiego na stronie internetowej Marynarki Wojennej. mw.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-04)].
- Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2005. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2006, s. 107. ISSN 1734-2317.