Ludwik Adolf Neugebauer
Ludwik Adolf Neugebauer (ur. 6 maja 1821 w Kaliszu[a], zm. 9 sierpnia 1890 w Berlinie) – ginekolog, położnik; jeden z twórców polskiej i rosyjskiej ginekologii, wykładowca Szkoły Głównej w Warszawie, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, wynalazca nowych metod operacyjnych.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: ginekologia | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja | |
| Uczelnia | |
Życiorys
edytujNiemiecka, ewangelicka rodzina Neugebauerów pochodziła z Dolnego Śląska, ze wsi Ostrowina w okolicach Oleśnicy, i osiedliła się w Kaliskiem pod koniec XVII wieku. Dziadek Ludwika Adolfa, Peter Heinrich (1760–1814) był młynarzem we wsi Dojutrów pod Kaliszem, matką przyszłego lekarza była Susanne Elisabeth z domu Neugebauer (1790–1832). Rodzice musieli być zamożni, gdyż Ludwik otrzymał staranne wykształcenie w renomowanym gimnazjum w Brzegu na Dolnym Śląsku. W latach 1840–1845 Ludwik studiował medycynę na uniwersytecie we Wrocławiu. Po uzyskaniu dyplomu otrzymał posadę we wrocławskiej klinice położniczej, gdzie działał do roku 1849. W tym roku powrócił do rodzinnego Kalisza i otworzył tam praktykę lekarską, którą prowadził do roku 1857.
W roku 1858 powołano go na docenta anatomii warszawskiej Akademii Medyko-Chirurgicznej, później na profesora nadzwyczajnego Szkoły Głównej, na koniec na profesora zwyczajnego Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.
Neugebauer zdobył europejską sławę jako twórca nowoczesnej ginekologii w Imperium Rosyjskim i wynalazca nowych metod i przyrządów operacyjnych. Opublikował ponad 175 prac z dziedziny ginekologii, pisanych w pierwszych latach po łacinie i po niemiecku, od 1850 także po polsku i pod koniec życia po rosyjsku, opatrzonych własnoręcznymi ilustracjami. Był członkiem ponad 30 rodzimych i zagranicznych naukowych towarzystw lekarskich. Pozostawił gigantyczną bibliografię ginekologii i położnictwa, która obejmowała wszystkie publikacje od czasów starożytnych do roku 1874. Swój bogaty księgozbiór zapisał warszawskiemu Towarzystwu Lekarskiemu.
Oprócz wielu publikacji z dziedziny medycyny Neugebauer pozostawił również ksiąźkę o dziejach swej rodziny, Geschichte des Geschlechts Neugebauer aus Ostrowine in Schlesien (1844). Napisał również wiele artykułów do Encyklopedii Orgelbranda. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii.[1] Był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.[2]
Ludwik Adolf Neugebauer był żonaty z Klarą Schröter. Małżonkowie mieli dwóch synów, sławnego lekarza Franciszka Ludwika i Edmunda Ludwika, doktora chemii. Neugebauer zmarł nagle w czasie obrad kongresu lekarskiego w Berlinie. Zwłoki po przewiezieniu pochowano na warszawskim cmentarzu ewangelicko-augsburskim (aleja A, grób 15)[3].. Dziadkowie i rodzice są pochowani na kaliskim cmentarzu ewangelickim. Nagrobek do dziś dnia istnieje.
Uwagi
edytuj- ↑ Wg innych źródeł miał się urodzić w podkaliskim Dojutrowie - Kalendarium Południowej Wielkopolski - 6 maja 1821 rok.
Bibliografia
edytuj- Waźniejsze prace Neugebauera
- Geschichte des Geschlechts Neugebauer aus Ostrowine in Schlesien, Breslau 1844;
- Systema venosum avium cum eo mammalium et imprimis hominis collatum, Vratislaviae et Bonnae 1845;
- Nowy sposób robienia krwawego szwu krocza i sromu, Warszawa 1860
- Figury ważniejszych narzędzi używanych przy leczeniu chorób właściwych płci żeńskiej, Warszawa 1873
- FIlozofia i dietetyka ciąży, porodu i połogu, Warszawa 1874
- O narzędziach starożytnych chirurgicznych i gynijatrycznych odnalezionych w ruinach miast rzymskich Pompei i Herkulanum, Warszawa 1882
- O Ludwiku Neugebauerze
- Polski Słownik Biograficzny, t. 22, Wrocław 1977
- Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie, Warszawa 1979
Przypisy
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Prace Ludwika Adolfa Neugebauera w bibliotece Polona