Love Never Dies
Love Never Dies – musical stworzony w 2010 roku przez Andrew Lloyda Webbera z librettem Bena Eltona i tekstami piosenek Glenna Slatera. Jest to sequel musicalu Andrew Lloyda Webbera Upiór w Operze z 1984 roku, a zarazem pierwszy sequel poprzednio granego musicalu w historii West Endu.
Muzyka | |
---|---|
Słowa |
Glenn Slater |
Scenariusz |
Ben Elton |
Na podstawie |
Upiór w operze |
Teatr | |
Data premiery | |
Reżyseria |
Jack O'Brien |
Choreografia |
Jerry Mitchell |
Kostiumy |
Bob Crowley |
Obsada |
Ramin Karimloo – Upiór |
Historia
edytujMusical miał swoją prapremierę 22 lutego, zaś premierę 9 marca 2010 w Adelphi Theatre na londyńskim West Endzie[1][2]. Spektakl zszedł z afisza londyńskiego teatru po 18 miesiącach, 27 sierpnia 2011[3]. Na listopad 2010 zaplanowano premierę na Broadwayu, lecz została ona odroczona bezterminowo ze względu na słabe przyjęcie spektaklu przez krytyków[4]. W premierowej londyńskiej obsadzie znaleźli się Ramin Karimloo (Upiór), Sierra Boggess (Christine) i Joseph Millson (Raoul).
Spektakl był później wystawiany w m.in. Melbourne i Sydney (2011–2012), Kopenhadze (2012–2013), Wiedniu (2013), Tokio (2014, 2019), Hamburgu (2015–2016) oraz podczas amerykańskiej trasy (2017–2018). W styczniu 2020 roku ogłoszono powrót musicalu do Wielkiej Brytanii podczas zapowiadanej na jesień tego samego roku trasy w aranżacji australijskiego teatru[5].
Streszczenie fabuły
edytujAkcja w 1907 roku, dekadę po wydarzeniach z paryskiej opery przedstawionych w musicalu Upiór w Operze. Tytułowy Upiór ucieka do Nowego Jorku, gdzie rozpoczyna nowe życie w parku rozrywki na Coney Island. W tym nowym, elektrycznie naładowanym świecie w końcu znalazł miejsce, w którym jego muzyka może wzbić się w powietrze, jednak tęskni za swoją największą miłością – Christine Daaé. Z kolei Christine boryka się z trudnym życiem u boku swojego męża Raoula, który nadużywa alkoholu. W ostatecznej próbie odzyskania miłości Christine, Upiór zaprasza nieświadomą tego kobietę do parku rozrywki Phantasma na Coney Island, gdzie ma ona wystąpić w nowo otwartej operze. Christine przybywa tam wraz z rodziną – mężem oraz synem Gustavem, nie wiedząc co ich czeka...[6].
Lista utworów
edytujŹródło:[7]
- Akt I
- Prologue – Madame Giry, Fleck
- The Coney Island Waltz – Orkiestra
- That's The Place That You Ruined, You Fool! – Madame Giry, Fleck
- Heaven By The Sea – Ensemble
- Only For Him / Only For You – Meg Giry, Madame Giry, Ensemble
- The Eyrie – Orkiestra
- 'Til I Hear You Sing – Upiór
- 'Til I Hear You Sing (Reprise) – Meg Giry, Madame Giry, Upiór
- Christine Disembarks – Raoul, Gustave, Ensemble
- Are You Ready to Begin – Fleck, Gangle, Squelch, Raoul, Gustave, Ensemble
- What a Dreadful Town! – Christine, Raoul, Gustave
- Look with Your Heart – Christine, Gustave
- Beneath a Moonless Sky – Christine, Upiór
- Once Upon Another Time – Christine, Upiór
- Mother Please, I'm Scared! – Gustave, Christine, Upiór
- Dear Old Friend – Meg Giry, Madame Giry, Christine, Raoul, Gustave, Ensemble
- Beautiful – Gustave, Fleck, Gangle, Squelch, Upiór
- The Beauty Underneath – Upiór, Gustave
- Phantom Confronts Christine – Upiór, Christine, Madame Giry
- Akt II
- Entr'acte – Orkiestra
- Why Does She Love Me? – Raoul, Meg Giry, Ensemble
- Devil Take the Hindmost – Raoul, Upiór
- Heaven By The Sea (Reprise) – Ensemble
- Ladies... Gents!/The Coney Island Waltz (Reprise) – Fleck, Gangle, Squelch, Ensemble
- Bathing Beauty – Meg Giry, Fleck, Gangle, Squelch, Ensemble
- Mother, Did You Watch? – Meg Giry, Madame Giry
- Before the Performance – Christine, Raoul, Gustave, Upiór
- Devil Take The Hindmost (Quartet) – Gustave, Raoul, Upiór, Madame Giry, Meg Giry, Ensemble
- Love Never Dies – Christine
- Ah, Christine! – Upiór, Christine, Raoul
- Gustave! Gustave! – Christine, Upiór, Madame Giry, Fleck, Squelch
- Please Miss Giry, I Want to Go Back – Gustave, Meg
Główne postacie
edytujObsada premierowa
edytujW musicalu uwzględniono trzy role pierwszoplanowe – Upiora, Christine i Raoula oraz role drugoplanowe i poboczne, w tym grupę baletową. W tabeli przedstawiono oryginalny skład premierowej obsady spektaklu na West Endzie (obsada londyńska)[8].
Postać | Płeć | Rola | Charakterystyka | Głos | Obsada West End 2010 |
---|---|---|---|---|---|
Upiór | M | pierwszoplanowa | Geniusz muzyczny o zdeformowanej twarzy ukrywanej pod maską, mieszkający na Coney Island. Jego obsesją jest Christine i jej głos, dlatego próbuje odnowić z nią kontakt. | tenor | Ramin Karimloo |
Christine Daaé | K | pierwszoplanowa | Słynna primadonna, obiekt obsesyjnej miłości Upiora. Przybywa do Coney Island z mężem Raoulem i synem Gustave. | sopran | Sierra Boggess |
Raoul, Vicomte de Chagny | M | pierwszoplanowa | Mąż Christine, uzależniony od alkoholu i hazardu. | tenor | Joseph Millson |
Meg Giry | K | drugoplanowa | Gwiazda Coney Island, córka Madame Giry i przyjaciółka Christine z młodości. | mezzosopran | Summer Strallen |
Madame Giry | K | drugoplanowa | Była nauczycielka baletu, powierniczka Upiora i matka Meg. | mezzosopran / alt | Liz Robertson |
Gustave | M | drugoplanowa | Syn Christine, zafascynowany muzyką. | dyszkant | Brak danych |
Squelch | M | poboczna | Artysta cyrku na Coney Island. | tenor | Adam Pearce |
Gangle | M | poboczna | Artysta cyrku na Coney Island. | baryton / bas | Jami Reid-Quarrell |
Fleck | K | poboczna | Artystka cyrku na Coney Island. | sopran | Niamh Perry |
Nagrania
edytujŚcieżka dźwiękowa
edytujŚcieżka dźwiękowa spektaklu, w wykonaniu oryginalnej obsady londyńskiej, została wydana na CD 9 marca 2010 roku przez Really Useful Records[9].
Adaptacja filmowa
edytuj29 maja 2012 roku wydano wersję filmową musicalu w aranżacji produkcji australijskiej na DVD i Blu-Ray. Spektakl został sfilmowany we wrześniu 2011 roku w Melbourne. W rolach głównych wystąpili Ben Lewis (Upiór), Anna O'Byrne (Christine Daaé) i Simon Gleeson (Raoul)[10].
Przypisy
edytuj- ↑ Latest News And Reviews. loveneverdies.com, 2010-03-10. [dostęp 2020-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-13)]. (ang.).
- ↑ Ben Todd, Katie Glass: Standing ovation shows love for Andrew Lloyd Webber's Phantom will never die... even if critics want to retitle sequel 'Paint Never Dries'. dailymail.co.uk, 2010-03-10. [dostęp 2020-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-13)]. (ang.).
- ↑ Mark Shenton: Razzle Dazzle Dimmed: West End's Love Never Dies and Chicago Close Aug. 27. playbill.com, 2011-08-27. [dostęp 2020-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-15)]. (ang.).
- ↑ Andrew Gans: Love Never Dies Postpones Broadway Opening to Spring 2011. playbill.com, 2010-04-06. [dostęp 2020-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-09)]. (ang.).
- ↑ Alex Wood: Love Never Dies to embark on first ever UK tour. whatsonstage.com, 2020-01-27. [dostęp 2020-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-19)]. (ang.).
- ↑ Synopsis.... loveneverdies.com. [dostęp 2020-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-19)]. (ang.).
- ↑ Love Never Dies. guidetomusicaltheatre.com. [dostęp 2020-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-02)]. (ang.).
- ↑ Eleanor Cohn-Eichner: Love Never Dies – Characters. stageagent.com. [dostęp 2020-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-01)]. (ang.).
- ↑ Love Never Dies (Cast Recording). amazon.com. [dostęp 2020-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-25)]. (ang.).
- ↑ Adam Hetrick: Phantom Sequel, Love Never Dies, Released on Blu-Ray and DVD May 29. playbill.com, 2012-05-29. [dostęp 2020-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-25)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona musicalu (ang.)