Lód morski
Lód morski – lód powstający z wody morskiej. Występuje na powierzchni mórz i oceanów wyższych szerokości geograficznych, także sezonowo w średnich szerokościach geograficznych, w wodzie o temperaturze od ok. −1 °C do ok. −2 °C (w zależności od jej zasolenia).
Właściwości
edytujLód morski od lodu słodkowodnego różni się m.in.: zasoleniem (pon. 1%, w zależności od wieku i prędkości powstawania lodu), pojemnością cieplną, gęstością (w zależności od zasolenia i porowatości: 0,72–0,94 g/cm³, średnio 0,91 g/cm³[1]). Lód morski ma mniejszą gęstość, wystaje ponad powierzchnię wody 1/7 do 1/10 swojej grubości.
Trwała pokrywa lodowa utrzymuje się na obszarach mórz polarnych. Jej miąższość może dochodzić do 9 m, przy rocznych przyrostach (od spodu) 1,5–5 m. Dryfujący lód morski nosi nazwę paku lodowego.
Zasięg lodu morskiego zmienia się w ciągu roku. Na półkuli północnej maksymalny zasięg jest osiągany z reguły w marcu, a minimalny we wrześniu. Z kolei na półkuli południowej największy zasięg lodu osiągany jest z reguły we wrześniu lub październiku, a minimalny w lutym.
Pomiary lodu morskiego
edytujW zależności od sytuacji, lód morski można mierzyć przy użyciu różnych parametrów. Należą do nich między innymi:
- koncentracja lodu morskiego, czyli wyrażony procentowo stosunek powierzchni zajętej przez lód do całkowitej powierzchni[2],
- zasięg lodu morskiego, czyli powierzchnia morza zajęta przez lód morski o odpowiedniej koncentracji (przykładowo, National Snow and Ice Data Center przyjmuje próg 15%)[3],
- objętość lodu morskiego,
- wiek lodu morskiego, odzwierciedlający nie tylko jego stadium rozwoju, ale także cechy (starszy lód jest mniej wrażliwy na topnienie)[4].
Lód morski a klimat
edytujObecność lodu morskiego ma istotne znaczenie dla klimatu Ziemi. Lód ma wysokie albedo, czyli odbija większość (50-85%[5]) padającego promieniowania słonecznego. Z kolei albedo powierzchni morza jest bardzo niewielkie. W przypadku wzrostu temperatury i spowodowanego tym topnienia lodu morskiego, w miejsce powierzchni świetnie odbijającej światło pojawia się obszar pochłaniający energię. Skutkiem tego zjawiska jest pochłonięcie większej ilości energii i dalszy wzrost temperatury, napędzający procesy topnienia lodu. Z kolei w przypadku spadku temperatury, zwiększenie powierzchni lodu powoduje przeciwny proces. W obu przypadkach dochodzi do sprzężenia, które wzmacnia zmiany klimatu[6].
Wskutek spowodowanej przez człowieka zmiany klimatu, zasięg lodu morskiego w Arktyce systematycznie spada[7]. Arktyka ogrzewa się szybciej, niż pozostałe części planety. W latach 2007–2020 minimalne zasięgi były najmniejsze w historii pomiarów, przy czym rekordowe były lata 2012 i 2020[8]. Arktyczny lód jest też coraz młodszy, co przyspiesza procesy topnienia[7].
Typy
edytujStadia rozwojowe
edytujWyróżniane są następujące stadia rozwojowe lodu morskiego[9][10]:
- Początkowe postacie lodu
- Lód świeży (niłas)
- Lód świeży ciemny, o grubości <5 cm
- Lód świeży jasny, 5-10 cm
- Szkło lodowe, <5 cm
- Krążki lodowe
- Lód młody
- Lód szary, 10–15 cm
- Lód szaro-biały, 15–30 cm
- Lód pierwszoroczny
- Lód pierwszoroczny cienki (lód biały), 30–70 cm; wyróżnia się dwa stadia
- Lód pierwszoroczny średni, 70–120 cm
- Lód pierwszoroczny gruby, 120–200 cm
- Lód stary
- Lód dwuletni, ~2,5 m
- Lód wieloletni, >3 m
Formy
edytujZe względu na formę występowania wyróżnia się następujące formy lodu nieruchomego[9][10]:
- Lód stały (przylepa, pripaj)
- Młody lód brzegowy
- Stopa lodowa (oderwany fragment lodu stałego)
- Lód denny
- Lód osiadły
- Lód osadzony na brzebu
- Lód na mieliźnie
Lód pływający przybiera następujące formy[9][10]:
- Krążki lodowe
- Kra drobna, o średnicy mniejszej niż 20 m
- Bardzo drobna kra, średnica <2 m
- Kra
- Kra mała, średnica 20–100 m
- Kra średnia, średnica 100–500 m
- Kra duża, średnica 500–2000 m
- Kra bardzo duża, średnica 2–10 km
- Kra olbrzymia, średnica >10 km
- Góra z kry
- Bryła lodu
- Brekcja lodowa
- Gruz lodowy
- Odłamek góry lodowej
- Odłam góry lodowej
- Góra lodowa
- Góra lodowcowa
- Góra lodowa stołowa
- Wyspa lodowa
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ G.W. Timco , R.M.W. Frederking , A review of sea ice density, „Cold Regions Science and Technology”, 24 (1), 1996, s. 1–6, DOI: 10.1016/0165-232X(95)00007-X [dostęp 2021-02-05] (ang.).
- ↑ Cryosphere Glossary: ice concentration [online], nsidc.org [dostęp 2020-11-23] .
- ↑ Cryosphere Glossary: ice extent [online], nsidc.org [dostęp 2020-11-23] .
- ↑ Why is Arctic sea ice getting younger? [online], nsidc.org [dostęp 2020-11-23] .
- ↑ Thermodynamics: Albedo [online], nsidc.org [dostęp 2020-11-23] .
- ↑ Marcin Popkiewicz , Aleksandra Kardaś , Szymon Malinowski , Nauka o klimacie, wyd. II, Warszawa 2019, s. 152, ISBN 978-83-63391-77-5 .
- ↑ a b Polar Regions, [w:] Michael Meredith i inni, IPCC Special Report on the Ocean and Cryosphere in a Changing Climate, 2019, s. 212-215 .
- ↑ Kate Ramsayer , 2020 Arctic Sea Ice Minimum at Second Lowest on Record [online], NASA Climate Change: Vital Signs of the Planet [dostęp 2020-11-23] .
- ↑ a b c Terminologia lodów morskich - Sea ice nomenclature. Akademia Morska w Gdyni. [dostęp 2018-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-18)]. (pol.).
- ↑ a b c C.A. Linder: Sea Ice Glossary. Edge of the Arctic Shelf, 2004-06-15. [dostęp 2018-08-07].