Kwas alginowy

związek chemiczny

Kwas alginowyorganiczny związek chemiczny z grupy polisacharydów, kopolimer kwasu mannuronowego i kwasu guluronowego, połączonych wiązaniem β-1,4-glikozydowym. Kolejność i długość bloków może być różna. Możliwe są również wystąpienia pojedynczych cząsteczek zamiast całych bloków.

Kwas alginowy
Ogólne informacje
Struktura meru

(C6H8O6)n

Identyfikacja
Numer CAS

9005-32-7

DrugBank

DB13518

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Jest składnikiem ścian komórkowych wielu morskich glonów (głównie brunatnic)[3].

Zastosowanie

edytuj

Kwas alginowy nie rozpuszcza się w wodzie, jednak bardzo dobrze ją wchłania, zwiększając przy tym swoją objętość. Potrafi zaabsorbować nawet do trzech razy więcej wody (wagowo) w stosunku do swojej własnej masy. Z tego powodu można go stosować jako środek zagęszczający czy osuszający.

Kwas alginowy i jego sole (alginiany) znalazły zastosowanie w przemyśle spożywczym. Kwas alginowy jest zarejestrowany jako dodatek do żywności pod numerem E400. Jako dodatek spełnia rolę emulgatora i zagęszczacza w produkcji lodów czy napojów.

Ponadto kwas ten używany jest jako środek żelujący, zarówno w produktach spożywczych (dżemy, galaretki, soki), jak i kosmetykach (żele pod prysznic, szampony, pasty do zębów, mydła).

Znalazł zastosowanie również w stomatologii jako masa wyciskowa i należy (razem z masą agarową) do mas elastycznych hydrokoloidowych.

Jest także wykorzystywany w przemyśle motoryzacyjnym do produkcji gumy oponowej. Zwiększa on elastyczność kauczuku i powoduje, że opona jest bardziej wytrzymała na oddziaływania środowiska.

Przypisy

edytuj
  1. a b c Farmakopea Polska IX, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2011, s. 4574, ISBN 978-83-88157-77-6.
  2. algin (alginic acid), [w:] A Dictionary of Chemistry, John Daintith (red.), wyd. 6, Oxford: Oxford University Press, 2008, ISBN 978-0-19-920463-2.
  3. Słownik tematyczny. Biologia, cz. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 11, ISBN 978-83-01-16529-1.

Bibliografia

edytuj