Kazuyoshi Hoshino

Kazuyoshi Hoshino (jap. 星野一義 Hoshino Kazuyoshi; ur. 1 lipca 1947 w Shizuoce) – japoński kierowca wyścigowy oraz biznesmen. Uczestniczył w dwóch Grand Prix Formuły 1, w których nie zdobył punktu.

Kazuyoshi Hoshino

Kazuyoshi Hoshino (2010)
Państwo	Japonia
Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1947 Shizuoka
Sukcesy
1968: Japońskie Mistrzostwa Motocrossowe 1975: Japońska Formuła 2000 1977: Japońska Formuła 2000 1978: Japońska Formuła 2 1987: Japońska Formuła 3000 1990: Japońska Formuła 3000 1990: Japońskie Mistrzostwa Samochodów Turystycznych 1991: Japońskie Mistrzostwa Prototypów Sportowych 1992: Japońskie Mistrzostwa Prototypów Sportowych 1993: Japońska Formuła 3000

Jego pseudonim brzmiał "najszybszy facet w Japonii" (Nippon ichi hayai otoko). W 1968 Hoshino został motocrossowym mistrzem Japonii w klasach 90 oraz 125 cm³, jeżdżąc Kawasaki. Rok później został fabrycznym kierowcą Nissana i zaliczył debiut w wyścigach samochodowych.

W Formule 1 wziął udział w dwóch Grand Prix Japonii, w 1976 oraz 1977 roku. W obu startował w zespole Heroes Racing. W 1976 jechał Tyrrellem 007, ale nie ukończył wyścigu z powodu uszkodzenia opony na 27 okrążeniu. Rok później Kojimą KE009 był jedenasty.

W 1975 i 1977 wygrał mistrzostwa Japońskiej Formuły 2000, w 1978 – Japońskiej Formuły 2, a w latach 1987, 1990 oraz 1993 był mistrzem Japońskiej Formuły 3000. W latach 1991–1992 wygrał z kolei Japońskie Mistrzostwa Prototypów Sportowych.

Podobnie jak rodak Hasemi, kontynuował karierę wyścigową Nissanem, zwłaszcza modelem Skyline GT-R. Wygrał nim Japońskie Mistrzostwa Samochodów Turystycznych w 1990 roku. Jego jedynym poważnym sukcesem w skali światowej było zwycięstwo w wyścigu Mistrzostw Świata Samochodów Sportowych, co miało miejsce podczas rundy 1000 km Fuji w 1985 roku, zbojkotowanej przez wiele zespołów z powodu ulewnego deszczu.

Ze ścigania wycofał się w 2002 roku. Obecnie prowadzi własny zespół w serii Super GT. Jest także właścicielem firmy Impul, produkującej części zamienne dla Nissana. Jego syn, Kazuki, ściga się w serii Super GT w jego zespole.

Wyniki w Formule 1

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	Msc.	Pkt.
1976	Heroes Racing	Tyrrell 007	Ford DFV V8	BRA	ZAF	USW	ESP	BEL	MCO	SWE	FRA	GBR	DEU	AUT	NLD	ITA	CND	USA	JAP NU		–	0
1977	Heroes Racing	Kojima KE009	Ford DFV V8	ARG	BRA	ZAF	USW	ESP	MCO	BEL	SWE	FRA	GBR	DEU	AUT	NLD	ITA	USA	CND	JAP 11	–	0

Bibliografia

• 【 星野一義 レース経歴 】. impul.co.jp. [dostęp 2012-09-02]. (jap. • ang.).