Karol Załęski

polski oficer, ofiara zbrodni katyńskiej

Karol Załęski (ur. 23 marca 1900 w majątku Bugaj, pow. sandomierski, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Karol Załęski
Ilustracja
porucznik kawalerii porucznik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1900
majątek Bugaj, pow. sandomierski

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

19181940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
III powstanie śląskie,
II wojna światowa

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941)

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie Kazimierza i Teresy z Karskich. Absolwent gimnazjum w Zakopanem (1918). Ojciec Karola w latach 1916–1917 udzielał pomocy Legionom Polskim. Karol Załęski 2 listopada 1918 wraz z własnym koniem zgłosił się do organizowanego w Przemyślu szwadronu kawalerii. Po zakończeniu walk pod Przemyślem, Chyrowem i Lwowem zimą 1919 wysłany do Szkoły Podchorążych Kawalerii w Warszawie, od 15 listopada dowodził plutonem 1 szwadronu. 1 stycznia 1920 mianowany podporucznikiem, walczył z pułkiem na froncie bolszewickim. W składzie I Brygady Jazdy brał udział w rajdzie na Korosteń.

W okresie międzywojennym do września 1921 służył w 1 pułku szwoleżerów jako zastępca dowódcy szwadronu. Na własną prośbę zwolniony do rezerwy. Awansowany do stopnia porucznika rezerwy 2 stycznia 1932[1].

W kampanii wrześniowej zmobilizowany. Wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 014 z 4.4.1940 r., poz. 7[2].

Życie prywatne

edytuj

W latach 1922–1925 student uniwersytetów w Krakowie i Poznaniu. Właściciel majątku Bugaj. Żonaty z Katarzyną z Duninów, bezdzietny.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-06-23].
  2. a b Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 328.
  3. na podstawie [1]

Bibliografia

edytuj