Justine Greening
Justine Greening (ur. 30 kwietnia 1969 w Rotherham) – brytyjska ekonomistka i polityk, była członkini Partii Konserwatywnej. W latach 2005–2019 posłanka do Izby Gmin z okręgu wyborczego Putney. W gabinecie Davida Camerona minister transportu (2011–2012), minister rozwoju międzynarodowego (2012–2016). Od 14 lipca 2016 do 24 lipca 2019 minister edukacji i minister ds. kobiet i równości w gabinecie Theresy May.
 Justine Greening (2015) | |
| Data i miejsce urodzenia |
30 kwietnia 1969 |
|---|---|
| Minister edukacji Wielkiej Brytanii | |
| Okres |
od 14 lipca 2016 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister ds. kobiet i równości Wielkiej Brytanii | |
| Okres |
od 14 lipca 2016 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister rozwoju międzynarodowego Wielkiej Brytanii | |
| Okres |
od 4 września 2012 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister transportu Wielkiej Brytanii | |
| Okres |
od 14 października 2011 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł do Izby Gmin z okręgu Putney | |
| Okres |
od 5 maja 2005 |
| Przynależność polityczna |
Partia Konserwatywna (do 2019) |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys
edytujWykształcenie i kariera zawodowa
edytujJest absolwentką ekonomii na University of Southampton, posiada także dyplom MBA uzyskany w London Business School. Posiada uprawnienia certyfikowanej księgowej i przed rozpoczęciem kariery politycznej pracowała w działach księgowo-finansowych kilku dużych firm, m.in. PricewaterhouseCoopers czy GlaxoSmithKline.
Działalność polityczna
edytujPo raz pierwszy wzięła czynny udział w wyborach w roku 2001, kiedy to bez powodzenia startowała w barwach Partii Konserwatywnej do Izby Gmin z okręgu wyborczego Ealing, Acton and Shepherd's Bush. W 2005 wystartowała w innym londyńskim okręgu, Putney, gdzie udało jej się pokonać reprezentującego tę część stolicy od dwóch kadencji parlamentarzystę Partii Pracy, Tony’ego Colmana. Wkrótce po swoim wyborze Greening awansowała także w hierarchii partyjnej, obejmując stanowisko wiceprzewodniczącej (co w polskiej terminologii odpowiada zastępczyni sekretarza generalnego) Partii Konserwatywnej ds. młodzieży. Należała także do tzw. rządu cieni (o ile członkowie gabinetu cieni są w Wielkiej Brytanii opozycyjnymi odpowiednikami członków Gabinetu, w rządzie cieni (shadow ministry) znajdują się także „cienie” wiceministrów), gdzie zajmowała się najpierw kwestiami finansów publicznych, a później problemami aglomeracji londyńskiej. W marcu 2010 została szefową regionalnego sztabu wyborczego konserwatystów w Londynie przed zbliżającymi się wyborami parlamentarnymi.
Po zwycięstwie jej stronnictwa w tych wyborach i powstaniu koalicyjnego rządu z Liberalnymi Demokratami, Justine Greening trafiła do resortu skarbu (co odpowiada ministerstwom finansów w większości państw kontynentalnej Europy), gdzie objęła stanowisko jednego z wiceministrów, z tytułem sekretarza ekonomicznego Skarbu (Economic Secretary to the Treasury). W październiku 2011 została awansowana na członka Gabinetu i mianowana szefową resortu transportu, którego dotychczasowy minister Philip Hammond został przeniesiony do resortu obrony. Podczas rekonstrukcji gabinetu we wrześniu 2012 została ministrem ds. rozwoju międzynarodowego[1]. Po wygranych przez konserwatystów wyborach w 2015 roku zachowała dotychczasowe stanowisko. W trakcie kampanii przed referendum w 2016, opowiadała się za pozostaniem Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej[2]. Od 14 lipca 2016 do 24 lipca 2019 była ministrem edukacji i ministrem ds. kobiet i równości w gabinecie Theresy May.
3 września 2019 znalazła się grupie 21 konserwatywnych posłów, którzy zostali zawieszeni w prawach członków partii za głosownie przeciwko rządowemu projektowi ustawy dotyczącej wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej[3]. Tego samego dnia ogłosiła, że nie będzie się ubiegać o reelekcję w najbliższych wyborach parlamentarnych[4].
Życie prywatne
edytujByła związana z Markiem Clarkiem politykiem Partii Konserwatywnej i kandydatem do Izby Gmin[5]. W 2016 ogłosiła, że pozostaje w związku z kobietą[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Cabinet reshuffle: Lansley replaced by Hunt in health job. BBC News, 2012-09-04. [dostęp 2012-09-04]. (ang.).
- ↑ Rowena Mason, Rowena Mason Political, Who are the Tory MPs on each side of the EU debate? [online], www.theguardian.com, 22 lutego 2016 [dostęp 2024-08-09] (ang.).
- ↑ Twenty-one Tory rebels lose party whip after backing bid to block no-deal Brexit [online], Politics Home, 25 lutego 2020 [dostęp 2024-08-09] (ang.).
- ↑ Natasha Salmon, Justine Greening standing down as MP over state of Brexit [online], inews.co.uk, 3 września 2019 [dostęp 2024-08-09] (ang.).
- ↑ Revealed: Andrew Feldman campaigned with Tatler Tory Mark Clarke - The Commentator [online], web.archive.org, 3 lipca 2018 [dostęp 2024-08-09] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-03].
- ↑ Justine Greening: I'm in a same-sex relationship, „BBC News”, 25 czerwca 2016 [dostęp 2024-08-09] (ang.).
Bibliografia
edytuj- About Justine. justinegreening.co,uk. [dostęp 2011-10-23]. (ang.).
- Justine Greening. conservatives.com. [dostęp 2011-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-20)]. (ang.).
- Justine Greening. theyworkforyou.com. [dostęp 2011-10-23]. (ang.).
- Justine Greening MP. www.parliament.uk [dostęp 2024-08-09]. (ang.)
- Justine Greening MP. parliamentaryrecord.com. [dostęp 2011-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-30)]. (ang.).
- The Rt Hon Justine Greening MP - Secretary of State for Transport. Departament Transportu Wielkiej Brytanii. [dostęp 2011-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-19)]. (ang.).