Julian Musielak
Julian Musielak (ur. 7 listopada 1928 w Poznaniu, zm. 11 października 2020[1]) – polski matematyk, profesor[2].
| Data i miejsce urodzenia |
7 listopada 1928 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 października 2020 |
| profesor nauk matematycznych | |
| Specjalność: analiza funkcjonalna, analiza matematyczna, teoria funkcji rzeczywistych | |
| Alma Mater |
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza |
| Doktorat |
1958 – matematyka |
| Habilitacja |
1962 – matematyka |
| Profesura |
1971 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu |
| Odznaczenia | |
| |
Zajmował się przestrzeniami funkcyjnymi (od m.in. jego nazwiska pochodzi nazwa przestrzeni Musielaka-Orlicza) oraz teorią całki dla funkcji o wartościach wektorowych.
Życiorys naukowy
edytuj2 kwietnia 1958 uzyskał stopień naukowy kandydata nauk matematycznych (=doktorat) za pracę pt. O bezwzględnej zbieżności szeregów Fouriera funkcji prawie okresowych oraz funkcji okresowych wielu zmiennych, napisaną pod kierunkiem Władysława Orlicza. Stopień naukowy doktora habilitowanego zdobył 9 czerwca 1962 na podstawie rozprawy pt. On some spaces of functions and distributions (recenzenci: Stanisław Hartman, Władysław Orlicz, Roman Sikorski).
5 kwietnia 1971 nadano mu tytuł profesora nadzwyczajnego (w wyniku czego uzyskał on stanowisko profesora na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza), a 21 maja 1980 tytuł profesora zwyczajnego. Był dziekanem Wydziału Matematyki i Fizyki, a także prorektorem UAM[3].
Był promotorem 37 nadanych doktoratów, w tym Ryszarda Urbańskiego i Leszka Skrzypczaka[4].
W latach 1991–1993 był przezesem Polskiego Towarzystwa Matematycznego, a od roku
2000 jego członkiem honorowym[5].
Jego córką jest Maria Musielak[6]. Pochowany obok żony Heleny na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu[7].
Publikacje książkowe
edytuj- Wstęp do analizy funkcjonalnej, PWN, Warszawa 1976.
- Przestrzenie modularne, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1978.
- Orlicz Spaces and Modular Spaces, Springer Verlag, Berlin 1983, ISBN 3-540-12706-2, 0-387-12706-2.
- (wraz z Carlo Bardaro i Gianluca Vinti) Nonlinear integral operators and applications, Walter de Gruyter, 2003. ISBN 3-11-017551-7.
- (wraz z Heleną Musielak) Analiza matematyczna. T. 1 i 2, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1993, 1999.
- (wraz z Leszkiem Skrzypczakiem) Analiza matematyczna. T. 3, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2006.
Wyróżnienia
edytuj4 czerwca 2007 Uniwersytet Zielonogórski przyznał mu tytuł doktora honoris causa[8].
W roku 2011 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[9].
Przypisy
edytuj- ↑ Zmarł profesor Julian Musielak. [dostęp 2020-10-12].
- ↑ Prof. zw. dr hab. Julian Musielak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-01-29].
- ↑ Wspomnienie https://amu.edu.pl/wiadomosci/aktualnosci/nekrologi/zmarl-profesor-julian-musielak [Dostęp 2020-10-19]
- ↑ Ich wykaz oraz wykaz doktoratów, których promotorami byli uczniowie prof. Musielaka znajduje się w https://www.genealogy.math.ndsu.nodak.edu/id.php?id=51931 [Dostęp 2020-10-14].
- ↑ Nekrolog https://www.ptm.org.pl/pozegnania [Dostęp 2020-10-19]
- ↑ Julian Musielak, Poznań, 19.10.2020 - kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2020-10-21] (pol.).
- ↑ Nekrolog http://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,489382,Julian-Musielak-kondolencje.html
- ↑ Prof. Julian Musielak – sylwetka. uz.zgora.pl. [dostęp 2017-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-31)].
- ↑ Odznaczenia na obchodach 400-lecia tradycji uniwersyteckich w Poznaniu. prezydent.pl, 2011-10-28. [dostęp 2011-10-28].
Bibliografia
edytuj- Musielak Julian. [w:] Matematycy i nie tylko [on-line]. matematycy.interklasa.pl. [dostęp 2015-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].