Joséphine Pagnier

francuska skoczkini narciarska

Joséphine Pagnier (ur. 4 czerwca 2002 w Pontarlier[2]) – francuska skoczkini narciarska. Brązowa medalistka mistrzostw świata juniorów w konkursie drużynowym z 2018 oraz srebrna z konkursu indywidualnego z 2021. Zwyciężczyni Pucharu Kontynentalnego w sezonie 2016/2017. Medalistka mistrzostw kraju.

Joséphine Pagnier
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 2002
Pontarlier

Klub

Risoux-Club Chaux-Neuve[1]

Debiut w PŚ

15 grudnia 2018
Prémanon (30. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

15 grudnia 2018
Prémanon (30. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

27 lutego 2022 w Hinzenbach (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

3 grudnia 2023 w Lillehammer

Rekord życiowy

156,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (19 marca 2023)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Lahti 2021 indywidualnie
brąz Kandersteg 2018 drużynowo
Igrzyska olimpijskie młodzieży
srebro Lozanna 2020 indywidualnie
Inne nagrody
Letnie Grand Prix
brąz 3. miejsce
2022
Letni Puchar Interkontynentalny
brąz 3. miejsce
2023[a]
Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2016/2017
Joséphine Pagnier, 2020

Przebieg kariery

edytuj

Osiągała sukcesy w rywalizacji dziecięcej – między innymi zdobywała medale nieoficjalnych letnich mistrzostw świata dzieci (2013) i wygrała zawody FIS Youth Cup dla zawodniczek urodzonych w 2002 i młodszych (2016)[3].

15 grudnia 2016 w Notodden po raz pierwszy w karierze stanęła na podium oficjalnych seniorskich zawodów międzynarodowych rozgrywanych przez FIS, zajmując 3. pozycję w konkursie FIS Cup. 16 i 17 grudnia 2016 w tej samej miejscowości wygrała oba konkursy Pucharu Kontynentalnego[4], dzięki czemu zwyciężyła w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2016/2017[5].

15 grudnia 2017 po raz pierwszy przystąpiła do rywalizacji w Pucharze Świata, odpadając w kwalifikacjach do zawodów w Hinterzarten. W lutym 2018 wystartowała w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym była 41., a w drużynowym zdobyła brązowy medal. 15 grudnia 2018 zadebiutowała w konkursie głównym Pucharu Świata, zajmując w Prémanon 30. lokatę i zdobywając pierwszy w karierze punkt zawodów tej rangi[4].

W marcu 2016 w Courchevel zdobyła brązowy medal w konkursie indywidualnym mistrzostw Francji w skokach narciarskich[6].

Uprawia także kombinację norweską[1].

Skoki narciarskie trenują również jej bracia – Zéphirin i Clovis[7].

Indywidualnie

edytuj
2022   Pekin/Zhangjiakou 11. miejsce (K-95)

Starty J. Pagnier na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
11. 5 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 78,5 m 179,5 pkt 59,5 pkt Urša Bogataj

Indywidualnie

edytuj
2019   Seefeld 31. miejsce (K-99)
2021   Oberstdorf 16. miejsce (K-95), 22. miejsce (K-125)
2023   Planica 13. miejsce (K-95), 14. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2019   Seefeld 7. miejsce (K-99)[b]
2023   Planica 7. miejsce (K-95)[c]

Starty J. Pagnier na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
7. 26 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[b] 91,5 m 95,5 m 718,1 pkt (199,4 pkt) 180,8 pkt Niemcy
31. 27 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 87,5 m 94,2 pkt 165,4 pkt Maren Lundby
16. 25 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 88,0 m 92,5 m 228,0 pkt 51,6 pkt Ema Klinec
22. 3 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 103,0 m 110,0 m 193,7 pkt 102,9 pkt Maren Lundby
13. 23 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 92,0 m 93,5 m 219,6 pkt 29,5 pkt Katharina Althaus
7. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[c] 91,5 m 88,5 m 671,6 pkt (198,7 pkt) 172,2 pkt Niemcy
14. 1 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 128,0 m 121,0 m 221,6 pkt 42,6 pkt Alexandria Loutitt
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
41. 2 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 ind. 69,0 m 51,2 pkt 211,4 pkt Nika Križnar
3.  3 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż.[d] 65,0 m 67,0 m 571,2 pkt (66,4 pkt) 161,9 pkt Słowenia
9. 24 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 87,5 m 84,0 m 225,3 pkt 27,8 pkt Anna Szpyniowa
6. 26 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[e] 87,0 m 86,5 m 751,7 pkt (211,9 pkt) 160,5 pkt Rosja
6. 27 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[f] 90,0 m 89,5 m 943,1 pkt (233,0 pkt) 41,3 pkt Rosja
15. 5 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 ind. 82,0 m 92,0 m 162,7 pkt 76,2 pkt Marita Kramer
6. 8 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. miesz.[g] 91,5 m 88,0 m 883,0 pkt (206,7 pkt) 140,3 pkt Austria
2.  11 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 90,0 m 91,0 m 218,5 pkt 20,5 pkt Thea Minyan Bjørseth
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
11. 27 czerwca 2023   Zakopane[h] Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 91,0 m 89,5 m 216,9 pkt 45,7 pkt Jacqueline Seifriedsberger
7. 29 czerwca 2023 Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[i] 90,5 m 83,5 m 723,2 pkt (176,1 pkt) 216,1 pkt Austria
10. 30 czerwca 2023 Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 117,5 m 124,5 m 200,1 pkt 77,3 pkt Nika Križnar

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2018/2019 30.
2019/2020 32.
2020/2021 22.
2021/2022 11.
2022/2023 16.
2023/2024 7.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 3 grudnia 2023   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 140,5 m 134,5 m 272,4 pkt
2. 15 grudnia 2023   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 132,0 m 135,5 m 293,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 27 lutego 2022   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 84,5 m 85,0 m 212,9 pkt 3. 22,4 pkt Nika Križnar
2. 2 grudnia 2023   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 92,0 m 92,5 m 242,7 pkt 2. 1,9 pkt Yūki Itō
3. 3 grudnia 2023   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 140,5 m 134,5 m 272,4 pkt 1.
4. 15 grudnia 2023   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 132,0 m 135,5 m 293,0 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj

stan na 15 grudnia 2024

Sezon 2017/2018
                              punkty
- - - q - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
                                                punkty
- - - 30 31 - - - - - - q 24 23 19 dq 28 34 15 13 20 dq 23 23 94
Sezon 2019/2020
                                punkty
25 34 30 - - - - 24 24 q q q 33 - 15 20 48
Sezon 2020/2021
                          punkty
24 q 23 21 7 30 33 40 33 14 23 10 9 143
Sezon 2021/2022
                                      punkty
19 21 19 34 17 16 24 12 14 6 4 24 3 11 7 11 13 20 26 387
Sezon 2022/2023
                                                    punkty
15 10 11 12 10 18 28 13 11 20 19 22 11 21 9 12 9 16 23 8 37 14 15 19 21 23 439
Sezon 2023/2024
                                                punkty
2 1 1 4 7 12 14 8 17 6 8 15 15 24 16 6 4 9 17 9 8 9 13 12 843
Sezon 2024/2025
                                                    punkty
18 q 26 36 18
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj

stan na 22 listopada 2024

Sezon
2018/2019
   
- 7
Sezon
2020/2021
     
7 8 -
Sezon
2021/2022
     
7 - -
Sezon
2022/2023
     
- 7 -
Sezon
2023/2024
 
6
Sezon
2024/2025
       
8
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2019 22.
2020 25.
2022 8.
2023 14.
2024 10.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2021/2022 13.
2022/2023 17.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2021/2022 12.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2023/2024 8.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[9]
2019 8.
2020 5.
2021 34.
2022 3.
2023 20.
2024 8.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 24 lipca 2022   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 123,0 m 116,0 m 218,8 pkt 3. 19,8 pkt Nika Križnar
2. 14 sierpnia 2024   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 117,5 m 123,5 m 230,8 pkt 3. 19,5 pkt Sara Takanashi

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

2019
      punkty
13 9 8 81
2020
  punkty
5 45
2021
              punkty
31 18 13 20 - - 33 44
2022
          punkty
4 3 5 8 12 209
2023
              punkty
9 8 - - - - 29 63
2024
          punkty
5 3 - - 10 131
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[10]
2023 3.[a]
2024 5.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 16 września 2023   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 105,0 m 107,5 m 255,5 pkt
2. 21 września 2024   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 108,0 m 114,0 m 264,0 pkt
3. 22 września 2024   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 114,0 m 111,5 m 249,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 16 września 2023   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 105,0 m 107,5 m 255,5 pkt 1.
2. 17 września 2023   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 102,5 m 108,0 m 231,3 pkt 2. 18,5 pkt Annika Sieff
3. 21 września 2024   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 108,0 m 114,0 m 264,0 pkt 1.
4. 22 września 2024   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 114,0 m 111,5 m 249,7 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

edytuj

stan po zakoczeniu LPI 2024

2023
        punkty
- - 1 2 180
2024
                    punkty
- - 4 - 1 1 - - - - 250
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[11]
2016/2017 1.
2017/2018 19.
2021/2022 46.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 16 grudnia 2016   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 88,5 m 92,5 m 229,0 pkt
2. 17 grudnia 2016   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 94,0 m 94,0 m 245,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 16 grudnia 2016   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 88,5 m 92,5 m 229,0 pkt 1.
2. 17 grudnia 2016   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 94,0 m 94,0 m 245,5 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Sezon 2016/2017
    punkty
1 1 200
Sezon 2017/2018
            punkty
- - 15 6 28 28 62
Sezon 2021/2022
                                punkty
- - - - - - 8 4 - - - - - - - - 82
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[11]
2016 28.
2019 8.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
2016
      punkty
14 dq - 18
2019
              punkty
- - - - 5 5 5 135
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[12]
2015/2016 68.
2016/2017 43.
2020/2021 11.
2021/2022 29.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 12 grudnia 2020   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 107,0 m 103,0 m 265,8 pkt
2. 26 sierpnia 2021   Gérardmer Tremplin des Bas-Rupts K-65 HS-72 69,0 m 71,5 m 248,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 15 grudnia 2016   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 89,5 m 90,5 m 227,5 pkt 3. 4,5 pkt Luisa Görlich
2. 11 grudnia 2020   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 93,5 m 93,0 m 209,3 pkt 3. 27,2 pkt Julia Clair
3. 12 grudnia 2020   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 107,0 m 103,0 m 265,8 pkt 1.
4. 26 sierpnia 2021   Gérardmer Tremplin des Bas-Rupts K-65 HS-72 69,0 m 71,5 m 248,7 pkt 1.
5. 27 sierpnia 2021   Gérardmer Tremplin des Bas-Rupts K-65 HS-72 68,5 m 67,0 m 236,2 pkt 3. 12,2 pkt Julia Clair

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

edytuj
Sezon 2015/2016
                punkty
- - - - - - 25 24 13
Sezon 2016/2017
                      punkty
- - - - - - - - - - 3 60
Sezon 2020/2021
                punkty
3 1 - - - - - - 160
Sezon 2021/2022
                                          punkty
- - - - 1 3 - - - - - - - - - - - - - - - 160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

  1. a b Ex aequo z Ingvild Synnøve Midtskogen
  2. a b Skład zespołu: Léa Lemare, Joséphine Pagnier, Océane Avocat Gros, Lucile Morat.
  3. a b Skład zespołu: Lilou Zepchi, Julia Clair, Emma Chervet, Joséphine Pagnier.
  4. Skład zespołu: Romane Dieu, Lucile Morat, Joséphine Pagnier i Océane Paillard.
  5. Skład zespołu: Marine Bressand, Lena Brocard, Lucile Morat i Joséphine Pagnier.
  6. Skład zespołu: Mathis Contamine, Jonathan Learoyd, Lucile Morat i Joséphine Pagnier.
  7. Skład zespołu: Mathis Contamine, Valentin Foubert, Lucile Morat i Joséphine Pagnier.
  8. Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  9. Skład zespołu: Julia Clair, Valentin Foubert, Joséphine Pagnier i Enzo Milesi

Przypisy

edytuj
  1. a b Athlete : PAGNIER Josephine. fis-ski.com. [dostęp 2016-12-18]. (ang.).
  2. Saut à Ski Equipe de France A Dames (saison 2019 / 2020). ffs.fr. [dostęp 2019-12-14]. (fr.).
  3. Adam Kwieciński: PAGNIER Josephine 2002.06.02 FRA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-12-18].
  4. a b Athlete : PAGNIER Josephine. fis-ski.com. [dostęp 2016-12-18]. (ang.).
  5. Dominik Formela: PK Pań w Notodden: Pagnier wygrywa konkurs i cały cykl. skijumping.pl, 2016-12-17. [dostęp 2016-12-18].
  6. Dominik Formela: Descombes Sevoie i Morat najlepsi w Courchevel. skijumping.pl, 2016-03-28. [dostęp 2016-12-18].
  7. Yvan GOEPFERT: SAUT À SKI. JOSÉPHINE PAGNIER (CHAUX-NEUVE): « JE CROIS QUE JE N’AI JAMAIS EU PEUR EN VOL ». estrepublicain.fr, 2016-09-15. [dostęp 2016-12-18]. (fr.).
  8. a b PAGNIER Josephine - Athlete Information; World Cup Standings. [dostęp 2024-03-21].
  9. PAGNIER Josephine - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2024-11-29].
  10. Letni Puchar Interkontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-12-02].
  11. a b PAGNIER Josephine - Athlete Information; Continental Cup Standings. [dostęp 2023-09-16].
  12. PAGNIER Josephine - Athlete Information; FIS Cup Standings. [dostęp 2023-09-16].

Bibliografia

edytuj