Wikipedia

Jerzy Kaszycki

polski pianista, kompozytor, reżyser dźwięku i wizji; pedagog

Jerzy Kaszycki (ur. 10 lipca 1926 w Krakowie, zm. 11 stycznia 2020 tamże[1]) – polski pianista, kompozytor, reżyser dźwięku i wizji; pedagog.

Jerzy Kaszycki
Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1926
Kraków

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 2020
Kraków

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka teatralna, poważna, rozrywkowa

Zawód

pianista, kompozytor, reżyser dźwięku i wizji

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Życiorys

edytuj

W latach 1946–55 studiował w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie fortepianu Jana Hoffmana, a następnie Sergiusza Nadgryzowskiego (dyplom uzyskał w 1954) oraz w klasie kompozycji Stanisława Wiechowicza (dyplom w 1955).

W 1952 rozpoczął pracę w Rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie jako realizator nagrań Orkiestry Polskiego Radia, a także solistów i grup muzycznych (rozrywkowych i kameralnych). W 1953 został tam redaktorem muzycznym. Wraz z innymi muzykami założył Sekstet Organowy, którego kierownikiem został Andrzej Kurylewicz.

W roku 1961 nawiązał współpracę z Ośrodkiem Telewizyjnym w Krakowie. Do 1982 kierował tam Redakcją Programów Muzycznych. Stworzył wiele cykli programowych propagujących głównie jazz i muzykę rozrywkową (m.in. Wieczór bez gwiazdy, Spotkania z jazzem, Impresje jazzowe, Serenady wieczorne, Piosenki krakowskich podwórek). W latach 1982–90 pracował jako redaktor dokumentalista w krakowskim oddziale telewizji.

Jerzy Kaszycki współpracował też z teatrem. W latach 1959–1960 był kierownikiem muzycznym w krakowskim Teatrze Groteska. Tworzył też muzykę do spektakli teatralnych (ok. 75), głównie w latach 60. i 70. Napisał też ok. 90 piosenek estradowych. Usłyszeć je można m.in. w wykonaniu: Anny German, Hanny Koniecznej, Jerzego Połomskiego, Sławy Przybylskiej, Joanny Rawik, Marty Stebnickiej, Andrzeja Zauchy.

W latach 1970–74 był pedagogiem krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, gdzie wykładał instrumentację, a w latach 1972–94 udzielał się w Zarządzie Oddziału Krakowskiego Związku Kompozytorów Polskich.

Wraz ze Zbigniewem Waśniewskim i Janem Kurkiewiczem opracował zbiór To idzie młodość. Śpiewnik jednogłosowy[2].

Pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. E-XV-zach.-9)[3].

 
Grób Jerzego Kaszyckiego na Cmentarzu Prądnik Czerwony

Nagrody i odznaczenia[4]

edytuj

Wybrane kompozycje

edytuj

Muzyka teatralna (wybór spektakli)

Muzyka do spektakli Teatru Telewizji

  • 1965: Zapiski majora Pycia (reż. J. Krasowski)
  • 1973: Gilgamesz (reż. D. Michałowska)
  • 1973: Krzysztof Kloumb (reż. K. Skuszanka)
  • 1974: Wariatka z Chaillot (reż. K. Skuszanka)

Piosenki

  • Chcesz mnie tylko dla siebie (sł. T. Śliwiak)
  • Jeśli chcesz, proszę, wstąp (sł. T. Śliwiak)
  • Pożegnanie z Orfeuszem (sł. T. Śliwiak)
  • Zielona niedziela (sł. T. Śliwiak)

Inne utwory

  • 1950–54: Pięć pieśni do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego na sopran, flet i fortepian
  • 1951: Trzy pieśni słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego na głos i fortepian
  • 1952: Trzy preludia na fortepian
  • 1953: Sonatina na fortepian
  • 1953: Sonatina na flet i fortepian
  • 1954: Uwertura na orkiestrę symfoniczną
  • 1954: Tryptyk ludowy na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną
  • 1955: Andante na orkiestrę symfoniczną
  • 1957: Dwie pieśni do słów Juliana Tuwima na sopran i fortepian
  • 1964: Dialogi na flet i harfę
  • 1965: Miniatury kameralne na 2 fortepiany, flet, wiolonczelę i perkusję
  • 1965: Piosenka o nowym Jaśle[6]
  • 1969: Kwartet smyczkowy nr 1
  • 1970: Stereosonata à 4 1 na 2 fortepiany, flet, wiolonczelę i głos (lub dowolny instrument) odtwarzany z taśmy
  • 1971: Trio fortepianowe
  • 1974–89: Tryptyk koncertujący na fortepian, 5 kotłów i orkiestrę smyczkową
  • 1980: Sześć inwencji na flet, obój i wibrafon
  • 1989: Kwartet smyczkowy nr 2
  • 1994: Posłanie, kantata na sopran, chór mieszany i zespół instrumentalny
  • 1994: Pieśń Wiary na chór mieszany a cappella
  • 1995: Kwartet smyczkowy nr 3
  • 1995: Trzy psalmy (seria I) na alt (lub sopran) i organy do tekstów łacińskich
  • 1996: Hymn o Miłości na alt i organy
  • 1997: Trzy psalmy (seria II) na sopran (lub alt) i organy do tekstów łacińskich
  • 1998: Jedenaście wariacji na temat „Sabałowej nuty” na fortepian
  • 1999–2005: Trio fortepianowe nr 2 (wersja I) na fortepian, skrzypce i wiolonczelę
  • 1999–2005: Trio fortepianowe nr 2 (wersja II) na fortepian, klarnet i wiolonczelę
  • 2000: Andante cantabile na skrzypce solo
  • 2001: Fuga „Beatus vir” na organy solo
  • 2004: Sonata na skrzypce solo
  • 2004: Preludium i burleska na fortepian
  • 2007: Impresja na fortepian i skrzypce

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 17 stycznia 2020 [dostęp 2024-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-26] (pol.).
  2. ↑ To idzie młodość: śpiewnik jednogłosowy [online], bibliotekapiosenki.pl [dostęp 2009-12-29].
  3. ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-07-16].
  4. ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 513
  5. ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis [online], mkidn.gov.pl [dostęp 2020-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2024-01-18].
  6. ↑ Zbigniew Dranka, Jasło stare, ale jare [online], zbigniewdranka.pl, 10 sierpnia 2015 [dostęp 2024-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-10] (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Jerzy Kaszycki, s. 87, 88.

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Kaszycki&oldid=74296050”