Jérôme Le Banner
Jérôme Le Banner (ur. 26 grudnia 1972 w Hawrze) – francuski zawodnik sportów walki. Największe sukcesy odnosił w kick-boxingu, szczególnie w formule K-1. Był dwukrotnym wicemistrzem K-1 World GP i dziesięciokrotnym uczestnikiem finałów K-1 WGP. Wielokrotny mistrz świata m.in. ISKA oraz WKN.
| |
| Pseudonim |
Geronimo, Battle Cyborg |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
190 cm |
| Masa ciała |
120 kg |
| Styl walki | |
| Kategoria wagowa |
superciężka |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
kick-boxing – 111 |
| Zwycięstwa |
kick-boxing – 86 |
| Przez nokauty |
kick-boxing – 70 |
| Przez poddania |
MMA – 1 |
| Porażki |
kick-boxing – 22 |
| Remisy |
kick-boxing – 2 |
| Nieodbyte |
kick-boxing – 1 |
| |
| Strona internetowa | |
Sportowa kariera
edytujK-1
edytujW organizacji K-1 zadebiutował 3 marca 1995 roku. Już na samym początku kariery wszedł do światowej czołówki tej dyscypliny, zajmując drugie miejsce w K-1 World GP 1995. W szczytowym okresie swojej kariery, czyli w latach 1998–2002 wygrał 20 z 23 swoich walk – większość przed czasem, m.in. z Francisco Filho, Samem Greco, Mattem Skeltonem, Peterem Aertsem, Markiem Huntem, Ernesto Hoostem i Musashim. Kulminacyjnym momentem był Finał K-1 World Grand Prix 2002, gdy będąc zdecydowanym faworytem do mistrzostwa przegrał w walce finałowej z Hoostem z powodu złamanej ręki. Po półrocznej rekonwalescencji powrócił na ring, lecz już nigdy więcej nie dotarł do ścisłego finału K-1 WGP. Najbliżej powtórzenia tego był w 2007 roku, gdy odpadł w półfinale, przegrawszy z Semmym Schiltem.
W czerwcu 2008 roku otrzymał szansę walki o pas mistrza K-1 w kategorii superciężkiej z broniącym tytułu Schiltem. Przegrał przez jednogłośną decyzję sędziów[1].
We wrześniu 2023 polska federacja Clout MMA, organizująca gale typu freak fight ogłosiła walkę Le Banner'a z Dawidem Załęckim na zasadach K-1. Pojedynek ten zaplanowano na termin 28 października w płockiej Orlen Arenie[2], jednak na 3 dni przed tym wydarzeniem poinformowano, że Le Banner wypadł z walki z powodu wstrząsu mózgu[3].
Mieszane sztuki walki
edytujLe Banner okazjonalnie startuje również w MMA[4]. Pierwszy pojedynek stoczył w sylwestra 2001 roku na japońskiej gali Inoki Bom-ba-ye. W późniejszych latach walczył dla powiązanych z K-1 organizacji Hero’s i Dream. Na początku 2012 roku podpisał kontrakt na dwie walki z polską organizacją Konfrontacja Sztuk Walki[5]. 25 lutego na gali KSW 18 miał zmierzyć się z Marcinem Różalskim[6], lecz z powodu kontuzji wycofał się na kilka dni przed walką[7]. Ich konfrontację zaplanowano więc na KSW 20 we wrześniu[8], jednak ponownie Le Banner wycofał się z powodu urazu, który uniemożliwił mu startu w walce[9].
Osiągnięcia
edytuj- 2015: Mistrz Świata WKN w wadze superciężkiej (oriental rules)
- 2015: Mistrz Świata ISKA w wadze superciężkiej (K-1 rules)
- 2012: Mistrz Świata WKN w wadze superciężkiej (oriental rules)
- 2011: Mistrz Świata ISKA w kick-boxingu w wadze superciężkiej
- 2002: Wicemistrz K-1 World Grand Prix
- 2001: K-1 World Grand Prix in Osaka – 1. miejsce
- 2000: K-1 World Grand Prix in Nagoya – 1. miejsce
- 1998: Mistrz Świata WKN w boksie tajskim w wadze superciężkiej
- 1996: Mistrz Świata ISKA w boksie tajskim w wadze superciężkiej
- 1995: Wicemistrz K-1 World Grand Prix
- 1994: Mistrz Europy ISKA w kick-boxingu w wadze superciężkiej (full contact)
- 1992: Mistrz Francji ISKA w kick-boxingu w wadze superciężkiej (full contact)
MMA
edytuj| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 6-3 |  Adnan Alić (14-32)
|
TKO (poddanie się po ciosach) | 1 | 1:38 | MMA GP: Évolution | 08.10.2022 |  Paryż
|
Main Event |
| Wygrana | 5-3 | Ivan Vičić (12-23)
|
Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 2:06 | MMA Grand Prix: The Last of Kings | 04.06.2022 | Hawr
|
Main Event |
| Wygrana | 4-3 |  Chang Hee Kim (1-5)
|
TKO (kolana i ciosy pięściami) | 1 | 0:50 | Heat - Heat 46 | 19.01.2020 |  Tokio
|
|
| Przegrana | 3-3 |  Roque Martinez (10-3-2)
|
Poddanie (duszenie) | 1 | 2:09 | Rizin Fighting World Grand Prix 2017 Autumn: Aki no Jin | 15.10.2017 | Fukuoka
|
|
| Przegrana | 3-2 | Satoshi Ishii (4-2)
|
Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | Fields Dynamite!! 2010 | 31.12.2010 | Saitama
|
|
| Wygrana | 3-1 | Jimmy Ambriz (8-3-1)
|
KO (cios) | 1 | 2:04 | K-1 Hero's 4 | 15.03.2006 | Tokio
|
|
| Wygrana | 2-1 |  Alan Karajew (1-2)
|
KO (kopnięcie na korpus) | 2 | 1:14 | K-1 PREMIUM 2005 Dynamite!! | 31.12.2005 | Osaka
|
|
| Wygrana | 1-1 | Yoshihiro Akiyama (1-0)
|
KO (kolano na korpus) | 2 | 1:14 | K-1 Hero's 1 | 26.03.2005 | Saitama
|
Main Event |
| Przegrana | 0-1 | Tadao Yasuda (1-1)
|
Poddanie (duszenie przedramieniem) | 2 | 2:50 | Inoki Bom-Ba-Ye 2001 | 31.12.2001 | Saitama
|
Debiut w MMA |
Walka z regułami niestandardowymi
edytuj| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Remis | 0-0-1 | Bob Sapp
|
Remis (jednogłośny) | 3 | 3:00 | K-1 PREMIUM 2004 Dynamite!! | 31.12.2004 | Tokio
|
Walka toczyła się według zasad Mieszanych Sztuk Walki i K-1. |
Kariera aktorska
edytujJérôme Le Banner ma na swoim koncie kilka ról filmowych[10]. Na wielkim ekranie zadebiutował w 2007 roku we francuskiej produkcji pod tytułem Scorpion.
Rok później wystąpił w filmie Asterix na olimpiadzie (2008) w jednej z drugoplanowych ról jako Twardzieusz (oryg. fr. Cornedurus), w miejsce pierwotnie przewidzianego do obsady Jean-Claude’a Van Damme’a. W tym samym roku zagrał w amerykańsko-francuskiej produkcji Babylon A.D.
Kariera wrestlera
edytujW 2011 roku, w związku z problemami finansowymi K-1, podpisał kontrakt z IGF − należącą do Antonio Inokiego japońską organizacją wrestlingu. Zadebiutował w niej w kwietniu, a w sierpniu został jej mistrzem[11].
Przypisy
edytuj- ↑ Monty DiPietro: Teixeira takes K-1 Japan GP; Schilt and Hari Also Win in Fukuoka. [dostęp 2008-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 października 2007)]. (ang.).
- ↑ Clout MMA ogłasza absolutny hit. "Blisko sto wygranych walk" [online], Sport.pl, 19 września 2023 [dostęp 2023-10-09] (pol.).
- ↑ Arkadiusz Hnida, Duża zmiana w karcie Clout 2! Le Banner znów nie zawalczy w Polsce, znamy zastępstwo! [online], MMA PL, 25 października 2023 [dostęp 2023-10-25] (pol.).
- ↑ a b Sherdog.com, Jerome [online], Sherdog [dostęp 2020-05-31].
- ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, Jerome Le Banner na dwie walki w KSW | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 19 stycznia 2012 [dostęp 2023-10-09] (pol.).
- ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, Jerome Le Banner rywalem Różalskiego na KSW 18 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 11 stycznia 2012 [dostęp 2023-10-09] (pol.).
- ↑ KSW 18. Różalski vs Overeem. Zmiana przeciwnika "Różala", Le Banner wycofał się przez kontuzję [online], sport.se.pl [dostęp 2023-10-09].
- ↑ KSW 20: Marcin Różalski vs. Jerome Le Banner – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online], 24 lipca 2012 [dostęp 2023-10-09] (pol.).
- ↑ KSW 20. Jerome Le Banner: Kontuzja nie pozwoliła mi walczyć, ale dalej chcę zmierzyć się z Różalskim WIDEO [online], sport.se.pl [dostęp 2023-10-09].
- ↑ Filmografia w IMDb. [dostęp 2008-08-23].
- ↑ INOKI GENOME追加対戦カード発表のお知らせ. 22 sierpnia 2011. [dostęp 2012-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-19)]. (jap.).