Jaskier gajowy

Jaskier gajowy
	; Ranunculus serpens subsp. nemorosus
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	jaskropodobne
Rząd	jaskrowce
Rodzina	jaskrowate
Rodzaj	jaskier
Gatunek	jaskier gajowy
	Nazwa systematyczna
	Ranunculus serpens Schrank; Baier. Fl. 2: 101 1789
Synonimy
	Ranunculus radicescens Jord.;
	Ranunculus radicescens Jord.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jaskier gajowy (Ranunculus serpens Schrank) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.)^[3]. W Polsce występuje w południowej i wschodniej części kraju^[4].

Morfologia

Pokrój: Pędy osiągające wysokość 10–20 cm, słabo rozgałęzione, gęsto i drobno owłosione. Pod ziemią krótkie kłącze^[5].
Liście: Nieliczne. Liście odziomkowe są trójdzielne o szerokojajowatym środkowym odcinku, wcinanym co najwyżej do połowy. Boczne odcinki są wcinane płycej^[5].
Kwiaty: Żółte, promieniste, z bardzo licznymi pręcikami. Płatki korony o średnicy 15–20 mm^[4].
Owoce: Niełupki, które tworzą owoc zbiorowy – wieloniełupkę osadzoną na obłej szypułce. Pojedyncza niełupka ma długość 3–4 mm i zakończona jest silnie zgiętym dzióbkiem. Jest naga i posiada skrzydlaste obrzeżenie o szerokości do 0,5 mm^[5].

Biologia i ekologia

Rośnie na polanach i na świetlistych miejscach w lesie, w zaroślach, na obrzeżach lasów, a w górach na halach, murawach naskalnych. Preferuje podłoże zasobne w próchnicę^[5].

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Roślina trująca. Liczba chromosomów 2n = 16^[4].

Zmienność

Wyróżniono dwa podgatunki^[3]:

Ranunculus serpens subsp. nemorosus (DC.) G.López
Ranunculus serpens subsp. polyanthemophyllus (W.Koch & H.E.Hess) Kerguélen

Zagrożenia i ochrona

Podgatunek ssp. nemorosus został umieszczony na polskiej czerwonej liście w kategorii DD (stopień zagrożenia nie może być określony)^[6].

Zobacz też

Lista gatunków z rodzaju jaskier

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d The Plant List. [dostęp 2017-01-09].
↑ ^a ^b ^c Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ ^a ^b ^c ^d red. W. Szafer, oprac. W. Kulesza. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom IV. Wydawca:Polska akademia Umiejętności, Kraków, 1930
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).

[tpl-3] The Plant List. [dostęp 2017-01-09].

[rutkowski-4] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[flora-5] red. W. Szafer, oprac. W. Kulesza. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom IV. Wydawca:Polska akademia Umiejętności, Kraków, 1930

[6] Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[3]

[4]

[1]

[2]

[5]

[6]