Jari Puikkonen
Jari Markus Puikkonen (ur. 25 czerwca 1959 w Lahti) – fiński skoczek narciarski, trzykrotny medalista olimpijski, siedmiokrotny medalista mistrzostw świata, mistrz świata w lotach i zdobywca Pucharu KOP.
Data i miejsce urodzenia |
25 czerwca 1959 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Lahden Hiihtoseura | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
30 grudnia 1979, Oberstdorf | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
1 stycznia 1980, Ga-Pa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
4 stycznia 1981, Innsbruck | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne nagrody | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Kariera
edytujNa arenie międzynarodowej zadebiutował 30 grudnia 1977 w Oberstdorfie, podczas pierwszego konkursu 26. edycji Turnieju Czterech Skoczni. W konkursie tym zajął 17. miejsce, a w klasyfikacji generalnej również nie znalazł się w pierwszej dziesiątce. W lutym 1978 wziął udział w swojej pierwszej dużej międzynarodowej imprezie, startując na mistrzostwach świata w Lahti. Zajął tam 38. miejsce na skoczni dużej, a na normalnym obiekcie był dwunasty. W nieoficjalnym konkursie drużynowym zajął drugie miejsce wspólnie z: Jouko Törmänenem, Penttim Kokkonenem i Tapio Räisänenem.
W grudniu 1979 zadebiutował w pierwszym sezonie Pucharu Świata w skokach narciarskich, zajmując 85. miejsce w Oberstdorfie. Trzy miesiące później, na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid wywalczył brązowy medal na dużej skoczni, ulegając jedynie swemu rodakowi Jouko Törmänenowi oraz drugiemu w konkursie, Hubertowi Neuperowi. Na tych samych igrzyskach zajął także 16. miejsce na normalnej skoczni, tracąc do zwycięzcy – Antona Innauera ponad 30 punktów. W całym sezonie trzykrotnie stawał na podium zawodów (trzykrotnie był drugi), co pozwoliło mu zająć dziesiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.
Sezon 1980/1981 przyniósł dwudziestoletniemu wówczas Finowi złoty medal na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie. W swoim najdłuższym skoku skoczył 174,0 metry, co było najlepszą odległością tych mistrzostw. Zajął także trzecie miejsce w 29. Turnieju Czterech Skoczni, zajmując kolejno drugie miejsce w Oberstdorfie, dziesiąte w Garmisch-Partenkirchen, pierwsze w Innsbrucku oraz jedenaste miejsce w Bischofshofen. Zdobył także Puchar KOP. Łącznie w tym sezonie czterokrotnie zwyciężał i raz był drugi, dzięki czemu wywalczył piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, co było najlepszym wynikiem Puikkonena w historii jego startów w Pucharze Świata.
W sezonie 1981/1982 tylko raz stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując drugie miejsce na skoczni Holmenkollbakken. Na mistrzostwach świata w Oslo wywalczył srebrny medal na normalnej skoczni – lepszy okazał się tylko Armin Kogler. Ponadto wraz z Keijo Korhonenem, Penttim Kokkonenem i Mattim Nykänenem zdobył brązowy medal w drużynie. Rok później, na mistrzostwach świata w Harrachovie bronił tytułu mistrza świata, lecz zajął dopiero 26. miejsce.
Na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie zdobył brązowy medal na normalnym obiekcie, a na dużej skoczni zajął piąte miejsce. W tym samym roku odbyły się także mistrzostwa świata w Engelbergu i Rovaniemi, podczas których Finowie w składzie: Markku Pusenius, Pentti Kokkonen, Jari Puikkonen i Matti Nykänen wywalczyli złoty medal w konkursie drużynowym. W całym sezonie 1983/1984 był dwukrotnie drugi i dwukrotnie trzeci i zajął ostatecznie dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.
Kolejne sukcesy odniósł na mistrzostwach świata w Seefeld in Tirol, gdzie został wicemistrzem na dużej skoczni, a razem z Tuomo Ylipullim, Kokkonenem oraz Nykänenem zdobył kolejny złoty medal w drużynie. Dobre starty w sezonie 1984/1985, między innymi trzy drugie miejsca i jedno trzecie, pozwoliły Puikkonenowi na zajęcie szóstego miejsca w klasyfikacji generalnej. Rok później zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej 34. Turnieju Czterech Skoczni po tym, jak zajął 11. miejsce w Oberstdorfie, 12. miejsce w Ga-Pa, zwyciężył w Innsbrucku oraz zajął 13. miejsce w Bischofshofen. W tym samym sezonie po raz ostatni stanął na podium, zajmując drugie miejsce podczas zawodów w Lahti 1 marca 1986.
W sezonie 1986/1987 wystartował tylko w pięciu konkursach: jednym w Lahti oraz w TCS; jego najlepszym wynikiem było 10. miejsce w Oberstdorfie. Nie zakwalifikował się też do kadry narodowej na mistrzostwa świata w Oberstdorfie. Lepszą formę zaprezentował rok później, co pozwoliło mu wziąć udział w igrzyskach w Calgary. W indywidualnych startach zajął siódme miejsce na normalnej skoczni, a na dużej był jedenasty. W rozgrywanym po raz pierwszy w historii igrzysk konkursie drużynowym reprezentanci Finlandii w składzie: Ari-Pekka Nikkola, Matti Nykänen, Tuomo Ylipulli i Jari Puikkonen zostali pierwszymi drużynowymi mistrzami olimpijskimi w skokach narciarskich.
Ostatnie sukcesy Puikkonen odniósł na mistrzostwach świata w Lahti w 1989, gdzie został mistrzem na dużej skoczni zarówno indywidualnie jak i drużynowo. Na normalnym obiekcie był trzynasty. Startował później na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 1991, jednak zdołał zająć zaledwie 34. miejsce na dużej skoczni. Ostatni oficjalny skok oddał podczas konkursu Pucharu Świata w Lahti 3 marca 1991, w którym zajął 47. miejsce. W całej swojej karierze 19 razy stał na podium konkursów Pucharu Świata, w tym 5 razy na najwyższym, 11 razy był drugi oraz 3 razy trzeci. Karierę zakończył w 1991.
Osiągnięcia
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
16. | 17 lutego | 1980 | Lake Placid | Skocznia normalna indywidualnie | 227.5 pkt | -38.8 pkt | Toni Innauer |
3. | 23 lutego | 1980 | Lake Placid | Skocznia duża indywidualnie | 248.5 pkt | -22.5 pkt | Jouko Törmänen |
3. | 12 lutego | 1984 | Sarajewo | Skocznia normalna indywidualnie | 212.8 pkt | -2.4 pkt | Jens Weißflog |
5. | 18 lutego | 1984 | Sarajewo | Skocznia duża indywidualnie | 196.6 pkt | -34.6 pkt | Matti Nykänen |
7. | 14 lutego | 1988 | Calgary | Skocznia normalna indywidualnie | 199.1 pkt | -30.0 pkt | Matti Nykänen |
11. | 23 lutego | 1988 | Calgary | Skocznia duża indywidualnie | 194.6 pkt | -29.4 pkt | Matti Nykänen |
1. | 24 lutego | 1988 | Calgary | Skocznia duża drużynowo[1] | 634.4 pkt | - | - |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
12. | 18 lutego | 1978 | Lahti | Skocznia normalna indywidualnie | 236.1 pkt | -17.1 pkt | Matthias Buse |
2. | 22 lutego | 1978 | Lahti | Skocznia normalna drużynowo[2] | 401.1 pkt | -42.7 pkt | NRD |
39. | 26 lutego | 1978 | Lahti | Skocznia duża indywidualnie | 185.4 pkt | -71.2 pkt | Tapio Räisänen |
2. | 21 lutego | 1982 | Oslo | Skocznia normalna indywidualnie | 248.6 pkt | -0.7 pkt | Armin Kogler |
3. | 26 lutego | 1982 | Oslo | Skocznia duża drużynowo[3] | 670.8 pkt | -47.7 pkt | Norwegia |
31. | 28 lutego | 1982 | Oslo | Skocznia duża indywidualnie | 204.5 pkt | -53.4 pkt | Matti Nykänen |
1. | 26 lutego | 1984 | Engelberg | Skocznia duża drużynowo[4] | 618.3 pkt | - | - |
2. | 20 stycznia | 1985 | Seefeld in Tirol | Skocznia duża indywidualnie | 223.0 pkt | -1.2 pkt | Per Bergerud |
1. | 22 stycznia | 1985 | Seefeld in Tirol | Skocznia duża drużynowo[5] | 583.0 pkt | - | - |
7. | 26 stycznia | 1985 | Seefeld in Tirol | Skocznia normalna indywidualnie | 210.9 pkt | -14.4 pkt | Jens Weißflog |
1. | 20 lutego | 1989 | Lahti | Skocznia duża indywidualnie | 218.5 pkt | - | - |
1. | 22 lutego | 1989 | Lahti | Skocznia duża drużynowo[6] | 645.0 pkt | - | - |
13. | 26 lutego | 1989 | Lahti | Skocznia normalna indywidualnie | 100.6 pkt | -13.9 pkt | Jens Weißflog |
34. | 10 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Skocznia duża indywidualnie | 142.2 pkt | -75.3 pkt | Franci Petek |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 27 lutego | 1981 | Oberstdorf | Loty indywidualnie | 1201.0 pkt | - | - |
26. | 18 marca | 1983 | Harrachov | Loty indywidualnie | 880.5 pkt | -170.5 pkt | Klaus Ostwald |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj- sezon 1979/1980: 10.
- sezon 1980/1981: 5.
- sezon 1981/1982: 26.
- sezon 1982/1983: 9.
- sezon 1983/1984: 9.
- sezon 1984/1985: 6.
- sezon 1985/1986: 14.
- sezon 1986/1987: 49.
- sezon 1987/1988: 20.
- sezon 1988/1989: 18.
- sezon 1989/1990: 37.
Miejsca na podium chronologicznie
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Skład drużyny: Ari-Pekka Nikkola, Matti Nykänen, Tuomo Ylipulli, Jari Puikkonen
- ↑ Skład drużyny: Jari Puikkonen, Jouko Törmänen, Pentti Kokkonen, Tapio Räisänen
- ↑ Skład drużyny: Keijo Korhonen, Jari Puikkonen, Pentti Kokkonen, Matti Nykänen
- ↑ Skład drużyny: Markku Pusenius, Pentti Kokkonen, Jari Puikkonen, Matti Nykänen
- ↑ Skład drużyny: Tuomo Ylipulli, Pentti Kokkonen, Matti Nykänen, Jari Puikkonen
- ↑ Skład drużyny: Ari-Pekka Nikkola, Jari Puikkonen, Matti Nykänen, Risto Laakonen
Linki zewnętrzne
edytuj- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-24)]. (ang.).