Janusz Limon
Janusz Limon (ur. 8 listopada 1946 w Nowym Stawie) – polski lekarz, profesor nauk medycznych.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 listopada 1946 |
| Profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: cytogenetyka nowotworów, genetyka kliniczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1973 – genetyka |
| Habilitacja |
1982 |
| Profesura |
25 listopada 1992 |
| Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
| Status PAN |
członek rzeczywisty |
| Status PAU |
członek krajowy czynny |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uniwersytet | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujSyn Zenona i Wandy z domu Gierasimowicz. Brat profesora Jerzego Limona[1]. W 1970 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku. Na tej samej uczelni uzyskiwał stopnie doktora nauk medycznych (1973) oraz doktora habilitowanego nauk medycznych (1982). W 1992 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. Zawodowo związany z Akademią Medyczną w Gdańsku i następnie Gdańskim Uniwersytetem Medycznym, w 1982 objął kierownictwo Katedry i Zakładu Biologii i Genetyki. W pracy naukowej specjalizuje się w zakresie cytogenetyki nowotworów i genetyki klinicznej.
Członek krajowy rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk oraz członek krajowy czynny Polskiej Akademii Umiejętności[2]. Obejmował funkcje członka prezydium Oddziału PAN w Gdańsku oraz przewodniczącego Komitetu Genetyki Człowieka i Patologii Molekularnej PAN[2]. Wśród wypromowanych przez niego doktorów znaleźli się Beata Lipska-Ziętkiewicz, Mariola Iliszko, Bartosz Wasąg, Magdalena Ratajska[2]. W 2004 został powołany na członka Zespołu ds. Nagród Prezesa Rady Ministrów[3].
Autor książek: Przestrzenie i zaułki (2015)[4], Pasma i smugi (2017)[5] oraz Powinności istnienia (2023).
Został uwieczniony jako jeden z apostołów na obrazie Ostatnia wieczerza Macieja Świeszewskiego, który umieszczono w hali przylotów gdańskiego lotniska[6].
Odznaczenia i wyróżnienia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)[7]
- Złoty Krzyż Zasługi (2001)[8]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1995)[3]
- Medal Księcia Mściwoja II (2023)[9]
- Nagroda Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2004)[3]
- Nagroda Naukowa Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza (2005)
- Nagrody naukowe: Polskiego Towarzystwa Genetycznego (1986), Polskiego Towarzystwa Onkologicznego im. Sobolewskich (1990), VI Wydziału PAN (1994)[3]
- Nagroda Zaufania Złoty OTIS[10]
Przypisy
edytuj- ↑ Magdalena Bajer, Limonowie, „Forum Akademickie”, Nr 3, 2012 [dostęp 2024-10-01].
- ↑ a b c Prof. dr hab. czł. rzecz. PAN Janusz Limon, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-08-27].
- ↑ a b c d Prof. Janusz Limon – laureat Nagrody FNP 2004 [online], fnp.org.pl [dostęp 2024-10-01].
- ↑ Janusz Limon, Przestrzenie i zaułki, Gdańsk: Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, 2015, ISBN 978-83-7453-347-8.
- ↑ Janusz Limon, Pasma i smugi, Gdańsk: Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, 2017, ISBN 978-83-7453-482-6.
- ↑ Ostatnia Wieczerza [online], swieszewski.com [dostęp 2022-01-28].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 września 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 111, poz. 1132).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 września 2001 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 43, poz. 697).
- ↑ Medale Św. Wojciecha i Księcia Mściwoja II od Rady Miasta Gdańska [online], gdansk.pl, 21 września 2023 [dostęp 2024-01-03].
- ↑ Katarzyna Pinkosz, Prof. Janusz Limon: Od nowotworów do prokreacji, czyli życie jest cudem [online], zlotyotis.pl, 17 kwietnia 2022 [dostęp 2024-10-01].
Bibliografia
edytuj- Prof. dr hab. czł. rzecz. PAN Janusz Limon, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-08-27].
- Prof. dr hab. n. med. Janusz Limon, fnp.org.pl [zarchiwizowane 2008-11-18].
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, Janusz Kapuścik (red. nauk.), t. II: H–Ł, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 1999, s. 664–665.