Jan Nepomucen Małachowski
Jan Nepomucen Małachowski herbu Nałęcz (ur. 1765 w Końskich, zm. 18 lutego 1822 we Lwowie) – hrabia, działacz polityczny, Marszałek Nadworny Dworu Króla Jegomości w Warszawie w 1811[1], starosta opoczyński w latach 1783–1822[2], wolnomularz[3].
 Portret autorstwa Józefa Peszki z 1792 | |
 Małachowski Hrabia | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Marianna Ewa Męcińska |
| Żona |
Rozalia Świdzińska |
| Dzieci |
Władysław Ignacy, Stanisław, Cecylia, Paulina, Helena Józefa |
| Odznaczenia | |
  
| |
Syn Mikołaja i Marianny Ewy Męcińskiej, starszy brat Stanisława Aleksandra.
Marszałek Trybunału Głównego Koronnego w Piotrkowie w latach 1786–87; następnie poseł na Sejm Czteroletni (1788–92).
W latach 1789–92 na misji dyplomatycznej w Dreźnie, gdzie pełnił funkcję posła pomocniczego. W latach 1792–1795 referendarz wielki koronny, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej 1794. Mianowany przez Radę Zastępczą Tymczasową sędzią Sądu Kryminalnego Księstwa Mazowieckiego[4]. W tym samym roku ożenił się z Rozalią Świdzińską.
W 1807 został dyrektorem skarbu w Komisji Rządzącej, później prezesem Trybunału Apelacyjnego. Od 1810 r. pełnił funkcję senatora-kasztelana w Księstwie Warszawskim, członek Komisji Dyrekcji Biletów Kasowych Księstwa Warszawskiego w latach 1810-1813[5]. Zatwierdzony jako senator-kasztelan w 1815 od 1817 Senator-wojewoda w Królestwie Polskim[6].
Dziedzic dóbr Żarki. Do odziedziczonego po pradziadzie Stanisławie tytułu hrabiowskiego Rzeczypospolitej, dołączył otrzymany przez ojca w Wiedniu w 1780 tytuł hrabiego galicyjskiego, sam o niego prosił w Austrii w 1808[7], uznany hrabią w Królestwie Kongresowym w 1820[8].
W 1785 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[9]. 16 lipca 1787 otrzymał Order Orła Białego[10], posiadacz pruskiego Orderu Orła Czerwonego[7].
Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Miał pięcioro dzieci:
- Władysław Ignacy Małachowski (ur. 1800, zm. 1870 r.), hrabia. Żonaty z Hortensją Małachowską herbu Nałęcz, córką Ludwika (ur. 1783, zm. 1856 r.) i Ludwiki Komar;
- Cecylia Małachowska;
- Helena Jozefa Małachowska;
- Paulina Małachowska;
- Stanisław Małachowski (1793–1883).
Przypisy
edytuj- ↑ Kalendarzyk Polityczny Chronologiczny i Historyczny na rok pański 1811 z Magistraturami Kraiowemi, Warszawa 1811, s. 98.
- ↑ Urzędnicy województwa sandomierskiego XVI–XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski i Alicja Falniowska-Grabowska. Kórnik 1993, s. 196.
- ↑ Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 246.
- ↑ Akty powstania Kościuszki, t. I, s. Kraków 1918, s. 18–19.
- ↑ Wojciech Morawski, Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku, Warszawa 1998, s. 27.
- ↑ Stanisław Dołęga Cieszkowski: Senatorowie Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongressowego 1807-1815-1831. Warszawa: 1891, s. 50.
- ↑ a b Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej. T. X, s. 174-175
- ↑ Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku
- ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński: Order Św. Stanisława. Warszawa 2006, s. 192.
- ↑ Marta Męclewska (oprac.): Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008. Zamek Królewski w Warszawie, 2008, s. 239.