Język kwomtarijęzyk papuaski z prowincji Sandaun w Papui-Nowej Gwinei. Według danych szacunkowych z 2008 r. posługuje się nim 800 osób[1].

Kwomtari
Obszar

prowincja Sandaun (Papua-Nowa Gwinea)

Liczba mówiących

800 (2008)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
  • Języki kwomtari (?)
  • Język kwomtari
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 kwo
IETF kwo
Glottolog nucl1593
Ethnologue kwo
WALS kwt
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Jego użytkownicy zamieszkują sześć wsi (Mango, Kwomtari, Baiberi, Yenabi, Yau’uri, Wagroni)[2][3]. Dzieli się na dialekty: zachodni, centralny, wschodni[4]. W użyciu jest także tok pisin, a w edukacji wykorzystuje się język angielski. W 2008 r. odnotowano, że kwomtari pozostaje preferowanym środkiem komunikacji w praktycznie wszystkich sferach życia[5].

Został zaliczony do niewielkiej rodziny języków kwomtari i bliżej powiązany z językiem nai-biaka. Status tej rodziny jest niejasny, gdyż pokrewieństwo kwomtari i nai-biaka z pozostałymi przedstawicielami rodziny nie zostało dostatecznie udowodnione[6].

Określenie „kwomtari”, jako nazwa języka i rodziny językowej, zostało wprowadzone w latach 60. XX w. i pochodzi od nazwy lokalnego lądowiska. Sami użytkownicy określają swój język różnymi nazwami, od form słowa „dlaczego” (glefe, klefe, kefe, kisofe itp.)[4].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim[7].

Przypisy

edytuj
  1. Honsberger, Honsberger i Tupper 2008 ↓, s. 2.
  2. Wietze Baron: The Kwomtari Phylum. kwomtari.net, 2007-10. [dostęp 2023-11-02]. (ang.).
  3. Baron 1983 ↓, s. 4.
  4. a b Honsberger, Honsberger i Tupper 2008 ↓, s. 11.
  5. Honsberger, Honsberger i Tupper 2008 ↓, s. 10.
  6. Foley 2018 ↓, s. 353.
  7. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kwomtari, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Wietze Baron: Kwomtari Survey. Ukarumpa: Summer Institute of Linguistics, 1983. [dostęp 2023-11-19]. (ang.).
  • William A. Foley: The Languages of the Sepik-Ramu Basin and Environs. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 197–432, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-003. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).
  • Carol Honsberger, Murray Honsberger, Ian Tupper: Introduction to the Kwomtari people and language. W: Murray Honsberger, Carol Honsberger, Ian Tupper (red.): Kwomtari Phonology and Grammar Essentials. Ukarumpa: SIL-PNG Academic Publications, 2008, s. 1–15, seria: Data Papers on Papua New Guinea Languages 55. ISBN 9980-0-3426-0. OCLC 297115581. [dostęp 2023-11-02]. (ang.).