Język kurmandżi
Język kurmandżi, kurdi, północnokurdyjski[1] – język z grupy irańskiej.
Obszar |
Turcja, Syria, Irak, Iran, Liban, Armenia, Azerbejdżan, Gruzja, Turkmenistan | ||||
---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
ok. 14,6 mln | ||||
Pismo/alfabet |
alfabet łaciński, zmodyfikowane arabskie, cyrylica, ormiańskie | ||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
Status oficjalny | |||||
Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||||
Kody języka | |||||
ISO 639-2 | brak | ||||
ISO 639-3 | kmr | ||||
IETF | kmr | ||||
Glottolog | nort2641 | ||||
Ethnologue | kmr | ||||
WALS | kji | ||||
SIL | kmr | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Liczbę osób posługujących się językiem kurmandżi ocenia się na ok. 14,6 mln, z czego 8 miliony zamieszkują wschodnie regiony Turcji[1]. Pozostali użytkownicy kurmandżi to mieszkańcy Syrii, Iranu, Iraku, Libanu, Armenii, Gruzji, Azerbejdżanu i Turkmenistanu[1].
W klasyfikacji Ethnologue tworzy tzw. makrojęzyk kurdyjski, wraz z sorani (środkowokurdyjskim) i południowokurdyjskim[2]. Bywa podkładany pod pojęcie języka kurdyjskiego. Niemniej między północno- a środkowokurdyjskim istnieją silne różnice w zakresie morfologii, które utrudniają wzajemne zrozumienie[3].
Ethnologue wyróżnia następujące dialekty kurmandżi: boti (botani), marashi, ashiti, bayezidi, hekari, shemdinani, shikakî, silivî, mihemedî[1].
W 1932 r. powstał system pisma na bazie alfabetu łacińskiego. Alfabetem łacińskim posługuje się ludność w Turcji i Syrii. Do zapisywania języka kurmandżi wykorzystywane bywa też pismo arabskie (Iran, Irak, Syria, Liban), cyrylica (Rosja, Armenia) lub pismo ormiańskie (Armenia)[1].
System pisma
edytujOdmiana kurmandżi jest zapisywana przede wszystkim alfabetem łacińskim w wersji tureckiej (nieco zmodyfikowanej):
Litera | Wymowa | Opis |
---|---|---|
a | [a] | jak polskie „a” |
b | [b] | jak polskie „b” |
c | [dʒ] | jak polskie „dż” |
ç | [tʃ] | jak polskie „cz” |
d | [d] | jak polskie „d” |
e | [ɛ] | krótkie otwarte „e” |
ê | [e] | długie zamknięte „e” |
f | [f] | jak polskie „f” |
g | [g] | jak polskie „g” |
h | [h] | przydechowe „h” |
i | [ə] | krótkie zredukowane „e” |
î | [i] | długie „i” |
j | [ʒ] | jak polskie „ż” |
k | [k] | jak polskie „k” |
l | [l] | jak polskie „l” |
m | [m] | jak polskie „m” |
n | [n] | jak polskie „n” |
o | [ɔ] | jak polskie „o” |
p | [p] | jak polskie „p” |
q | [q] | gardłowe „k” |
r | [r] | jak polskie „r” |
s | [s] | jak polskie „s” |
ş | [ʃ] | jak polskie „sz” |
t | [t] | jak polskie „t” |
u | [ʊ] | niezaokrąglone „u” |
û | [u] | długie „u” |
w | [w] | jak polskie „ł” |
x | [χ] | jak polskie „ch” |
y | [j] | jak polskie „j” |
z | [z] | jak polskie „z” |
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Kurdish, Northern, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Kurdish, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Haig 2019 ↓, s. 273.
Bibliografia
edytuj- Geoffrey Haig , The Iranian languages of northern Iraq, [w:] Geoffrey Haig, Geoffrey Khan (red.), The Languages and Linguistics of Western Asia: An Areal Perspective, Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2019 (The World of Linguistics 6), s. 267–304, DOI: 10.1515/9783110421682-009, ISBN 978-3-11-042168-2, ISBN 978-3-11-042608-3 (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Kurdish, Northern, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2011-12-04] (ang.).
- W.M. Thackston , – Kurmanji Kurdish – A Reference Grammar with Selected Readings [zarchiwizowane 2007-01-20] (ang.).
- Radio Sweden Kurdish. Sverigesradio. [dostęp 2023-09-28].