Język garifuna
Język garifuna, także: black carib, caribe, central american carib, moreno[1] – język z karibskiej grupy językowej (grupy języków arawackich) używany przez tzw. „Czarnych Karibów” w Hondurasie, Gwatemali, Belize, Nikaragui i USA.
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
190 tys. | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | cab | ||
| IETF | cab | ||
| Glottolog | gari1256 | ||
| Ethnologue | cab | ||
| WALS | grf | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
W 2001 roku język garifuna, wraz z kulturą taneczno-muzyczną Garifunów, został proklamowany arcydziełem ustnego i niematerialnego dziedzictwa ludzkości, a w roku 2009 wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO[2].
Opis
edytujOkoło 190 tysięcy użytkowników posługuje się językiem Garifuna na terenie Hondurasu, Gwatemali, Belize, Nikaragui i USA, z czego 98 tysięcy użytkowników mieszka w Hondurasie, 65 tysięcy w USA, prawie 17 tysięcy w Gwatemali, niewiele ponad 12 tysięcy w Belize i 1500 w Nikaragui[1][3]. W Hondurasie i Nikaragui używany jest dialekt wschodni (skrócone wyrazy, opuszczane /r/) a w Gwatemali i Belize – zachodni[1]. Mniej niż 100 osób posługuje się wyłącznie tym językiem[1]. Dialekt zachodni uznawany jest za standardowy język literacki[1].
Część słownictwa używana jest tylko przez mężczyzn (leksyka głównie karibska), a część wyłącznie przez kobiety (słownictwo głównie pochodzenia arawackiego). Występuje wiele zapożyczeń z języków francuskiego, hiszpańskiego i angielskiego[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f International Encyclopedia of Linguistics: AAVE - Esperanto, Volume 1. Oxford University Press, 2003, s. 136. ISBN 978-0-19-513977-8. [dostęp 2014-11-29].
- ↑ UNESCO ICH: Language, dance and music of the Garifuna. [dostęp 2013-11-18]. (ang.).
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Garifuna, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2012-11-30] (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Garifuna research: strona oficjalna. [dostęp 2014-11-30]. (ang.).