Józef Wiczkowski

Józef Wiczkowski
Data urodzenia	ok. 1860
Data śmierci	28 listopada 1924
Miejsce spoczynku	Cmentarz Łyczakowski we Lwowie
Zawód, zajęcie	lekarz
Narodowość	polska
Uczelnia	Uniwersytet Lwowski
Wydział	Lekarski
Krewni i powinowaci	Juliusz Wiczkowski
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Wiczkowski (ur. ok. 1860, zm. 28 listopada 1924) – polski lekarz z tytułem doktora.

Życiorys

Uczył się w C. K. Gimnazjum w Stanisławowie, gdzie w 1877 ukończył z wynikiem celującym VIII klasę i zdał chlubnie egzamin dojrzałości (w jego klasie byli m.in. Jan Hanusz, Franciszek Majchrowicz, Karol Zaleski)^[1]. Ukończył studia medyczne na Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego^[2]. Studia uzupełniał w Berlinie i w Paryżu^[2]. Został lekarzem z tytułem doktora i około 1886 osiadł we Lwowie, pracując w tym mieście^[2]^[3]^[4]. Od października 1897 zamieszkiwał przy ul. Tadeusza Kościuszki 4^[5]. W czerwcu 1900 będąc docentem Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego został mianowany stałym prymariuszem oddziału chorób wewnętrznych szpitala powszechnego we Lwowie (objął stanowisko po śmierci dr. Widmana)^[2]^[6]. W lipcu 1900 wyjechał na kongres lekarzy organizowany w Paryżu^[7]. 3 stycznia 1906 został mianowany przez cesarza Franciszka Józefa profesorem Uniwersytetu Lwowskiego^[2]. Według stanu z 1914 był wiceprezesem Krajowego Związku Zdrojowisk i Uzdrowisk we Lwowie, a w strukturze tegoż wiceprezesem sekcji balneolekarskiej^[8].

Zmarł 28 listopada 1924 w wieku 64 lat^[9]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie^[10].

Publikacja

Lwów, jego rozwój i stan kulturalny oraz przewodnik po mieście (1907)

Odznaczenia i ordery

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)^[11]
Krzyż Kawalerski Orderu Franciszka Józefa – Austro-Węgry (1910, w uznaniu wybitnie zasłużonej działalności dla Towarzystwa „Czerwonego Krzyża”)^[12]^[13]^[14].

Przypisy

↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Stanisławowie za rok szkolny 1877. Stanisławów: 1877, s. 28.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Prof. dr. Józef Wiczkowski. „Nowości Illustrowane”. Nr 6, s. 6, 10 lutego 1906.
↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 228, s. 3, 4 października 1895.
↑ Wiadomości bieżące. „Słowo Polskie”. Nr 460, s. 2, 22 września 1902.
↑ Ogłoszenie. „Słowo Polskie”. Nr 239, s. 3, 13 października 1897.
↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 134, s. 2, 13 czerwca 1900.
↑ Kronika. „Słowo Polskie”. Nr 350, s. 3, 29 lipca 1900.
↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 1047-1048.
↑ Tu błędnie podano tożsamość „Józef Winkowski”. Profesor Józef Winkowski. „Nowości Illustrowane”. Nr 50, s. 4, 13 grudnia 1924.
↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 374. ISBN 83-04-02817-4.
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 31.
↑ Rozporządzenia władz. „Muzeum”. Nr 2, s. 186, 1910.
↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 209.
↑ Odznaczenia. „Nowa Reforma”. Nr 373, s. 1, 18 sierpnia 1910.

Linki zewnętrzne

Publikacje Józefa Wiczkowskiego w bibliotece Polona

[1] Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Stanisławowie za rok szkolny 1877. Stanisławów: 1877, s. 28.

[NI1906-2] Prof. dr. Józef Wiczkowski. „Nowości Illustrowane”. Nr 6, s. 6, 10 lutego 1906.

[3] Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 228, s. 3, 4 października 1895.

[4] Wiadomości bieżące. „Słowo Polskie”. Nr 460, s. 2, 22 września 1902.

[5] Ogłoszenie. „Słowo Polskie”. Nr 239, s. 3, 13 października 1897.

[6] Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 134, s. 2, 13 czerwca 1900.

[7] Kronika. „Słowo Polskie”. Nr 350, s. 3, 29 lipca 1900.

[8] Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 1047-1048.

[9] Tu błędnie podano tożsamość „Józef Winkowski”. Profesor Józef Winkowski. „Nowości Illustrowane”. Nr 50, s. 4, 13 grudnia 1924.

[10] Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 374. ISBN 83-04-02817-4.

[11] Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 31.

[12] Rozporządzenia władz. „Muzeum”. Nr 2, s. 186, 1910.

[13] Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 209.

[14] Odznaczenia. „Nowa Reforma”. Nr 373, s. 1, 18 sierpnia 1910.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]