Hugo Kapet
Hugo Kapet (ur. ok. 940, zm. 996) – hrabia Paryża, Orleanu, Senlis i Dreux (od 956 roku), książę Franków (od 965 roku), w 987 wybrany na króla Franków. Syn Hugona Wielkiego, z dynastii Robertynów, oraz Jadwigi Saskiej, córki Henryka I, króla Niemiec.
Król Franków (Francji) | |
Okres |
od 3 lipca 987 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo | |
Żona | |
Dzieci |
Robert II Pobożny |
Był założycielem dynastii Kapetyngów, rządzącej Francją do roku 1328, a w liniach bocznych do roku 1848 (z przerwą w latach 1791–1815).
Życiorys
edytujUmierając w 956 roku, Hugo Wielki pozostawił po sobie trzech młodocianych synów: Hugona (ur. ok. 940), Odona (ur. ok. 943) i Odona-Henryka (ur. ok. 945). Na łożu śmieci powierzył ich opiece Roberta I Normandzkiego i Brunona Wielkiego, biskupa Kolonii i księcia Dolnej Lotaryngii, swego szwagra.
Bruno dołożył wszelkich starań by zapewnić młodym Robertynom sukcesję po ojcu. Wymógł na Lotarze IV nadanie Hugonowi w 965 roku tytułu dux Francorum („księcia Franków”), a młodszemu Odonowi inwestyturę Burgundii, którą po śmierci tego objął najmłodszy Odon-Henryk (965). Hugo objął we władanie dużą dzielnicę, w jego bezpośrednim władaniu było kilka hrabstw, przede wszystkim: Paryż, Orlean, Senlis i Dreux. Jego wasalami byli hrabiowie: Blois, Andegawenii, Maine i Tours, ponadto sprawował on kontrolę nad kilkoma bogatymi opactwami. W teorii Hugo jako książę Neustrii posiadał pewne prawa do zwierzchnictwa nad hrabstwami Normandii, Bretanii i Flandrii, jednak już wtedy zależność ta była czysto iluzoryczna.
Latem 968 zawarł związek małżeński z Adelajdą (950–1006), córką Wilhelma III, księcia Akwitanii (934–963), hrabiego Poitou, Owernii i Limoges.
W 987 roku po nagłej śmierci Ludwika V został wybrany na króla Franków, w opozycji do Karola z Lotaryngii, przedstawiciela podupadłej już dynastii Karolingów, z którym toczył później wojnę w obronie swej korony. W 987 w Reims został koronowany na króla Franków. Jako król nie miał stałej siedziby królewskiej, dwór monarszy przenosił się według potrzeb związanych ze sprawami wojny czy gospodarki. Władza jego, jak i zresztą czterech pierwszych Kapetyngów, była słaba, zależność wasalnych książąt, hrabiów i baronów bardzo iluzoryczna, nawet w czasie wojny niechętnie wypełniali oni swe lenne obowiązki dostarczania zbrojnych oddziałów królowi.
Siłę dynastii stanowiły dobre stosunki z Kościołem katolickim. Król miał wpływ na wybór biskupów i korzyści z administrowania dóbr kościelnych. Dla Kościoła był on oparciem i gwarantem porządku w państwie. Dobru dynastii służył też zwyczaj koronowania najstarszego syna króla jeszcze za życia poprzednika.
Hugo Kapet zmarł 24 października 996 w Paryżu. Pochowany jest w bazylice Saint-Denis.
Przydomek
edytujPrzydomek Kapet pochodzi prawdopodobnie od wyrazu „chapet”, oznaczającego osobę ubraną w krótki płaszcz bądź kapę. W XI wieku w ten sposób określano nie tylko samego Hugona, ale i jego ojca. Dopiero pod koniec XIII wieku zaczęto go kojarzyć przede wszystkim z synem[1].
Rodzina
edytujZ żoną Adelajdą miał pięcioro dzieci:
- Robert II Pobożny (972–1031) – król Francji (996–1031) i książę Burgundii.
- Jadwiga (ur. ok. 969, zm. po 1013) – żona Reginald IV, hrabiego de Hainaut i Mons. Potem żona Hugona III, hrabiego Dagsburgu.
- Gizela (ur. ok. 970, zm. ok. 1000) – pani d'Abbeville, żona Hugona I de Montreuil, hrabiego de Ponthieu.
- Adelajda (ur. ok. 973, zm. po 1063).
- Gauzlin (zm. 1030) – arcybiskup Bourges.
Robert Mocny (zm. 2 czerwca 866), marg. Neustrii. | |||||||||||||
Robert I (866–923), kr. Francji | |||||||||||||
NN | |||||||||||||
Hugo Wielki (898–956), ks. Francji i hr. Paryża | |||||||||||||
Herbert I de Vermandois (848/850–907), hr. Vermandois | |||||||||||||
Béatrice de Vermandois (ok. 880–931) | |||||||||||||
Berta z Morvois | |||||||||||||
Hugo I Kapet | |||||||||||||
Otto I Znakomity (zm. 30 listopada 912), ks. Saksonii hr. Poitou (ok. 870–935) | |||||||||||||
Henryk I Ptasznik (876–936), kr. Niemiec ks. Saksonii | |||||||||||||
Jadwiga z Fryzji (zm. 24 grudnia 903) | |||||||||||||
Jadwiga Saska (ok. 910–965) | |||||||||||||
Dietrich von Rheingelheim (zm. 9 listopada 917) | |||||||||||||
Matylda von Ringelheim (ok. 895–968) | |||||||||||||
Rynchilda | |||||||||||||
Przypisy
edytuj- ↑ Judith Everard , Hallam Elizabeth M. , Francja w czasach Kapetyngów 987-1328, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007 .
- ↑ Wywód utworzony na podstawie: Foundation for Medieval Genealogy.