Henryk XXII

książę Reuss–Greiz

Heinrich XXII Fürst Reuss zu Greiz (ur. 28 marca 1846 w Greiz, zm. 19 kwietnia 1902 tamże) – książę Reuss–Greiz (linii starszej). W chwili kiedy został monarchą jego władztwo było członkiem Związku Niemieckiego (będącego luźną konfederacją państw). Podczas jego panowania stało się częścią Związku Północnoniemieckiego (będącego od 1 lipca 1867 właściwie państwem związkowym[1]), a następnie Cesarstwa Niemieckiego. Używał również tytułów Hrabia i Pan Plauen, Pan Greiz, Kranichfeldu, Gery, Schleiz i Lobenstein. Generał major armii pruskiej (od 1868)[2].

Henryk XXII
Ilustracja
ilustracja herbu
książę Reuss–Greiz
Okres

od 8 listopada 1859
do 19 kwietnia 1902

Poprzednik

Henryk XX

Następca

Henryk XXIV

Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1846
Greiz

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 1902
Greiz

Ojciec

Henryk XX

Matka

Karolina Hessen-Homburg

Żona

Ida Schaumburg-Lippe
od 8 października 1872
do 19 kwietnia 1902

Dzieci

Henryk XXIV
Emma
Maria
Karolina
Hermina
Ida

Życiorys

edytuj

Urodził się jako drugi syn i trzecie spośród pięciorga dzieci księcia Reuss–Greiz Henryka XX[3] i jego drugiej żony księżnej Karoliny Hessen-Homburg (starszy syn tej pary – książę Henryk XXI zmarł w niemowlęctwie). Na tron wstąpił po śmierci ojca (8 listopada 1859). Do 1867 z powodu małoletniości regencję w jego imieniu sprawowała matka[4].

8 października 1872 w Bückeburgu poślubił księżniczkę Schaumburg-LippeIdę. Para miała sześcioro dzieci:

  • Henryka XXIV (1878–1927), ostatniego monarchę panującego w Reuss–Greiz
  • księżniczkę Emmę (1881–1961)
  • księżniczkę Marię (1882–1942)
  • księżniczkę Karolinę (1884–1905), późniejszą wielką księżną Saksonii-Weimar-Eisenach
  • księżniczkę Herminę (1887–1947)
  • księżniczkę Idę (1891–1947)

Przypisy

edytuj
  1. Mieczysław Żywczyński: Historia Powszechna 1789-1870. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 492.
  2. Militärische Biographien des Offizier-Corps der Preussischen Armee
  3. Tradycyjnie numerowani są wszyscy męscy członkowie rodu, a nie jak zazwyczaj tylko władcy.
  4. Worldwide Guide to Women in Leadership. [dostęp 2017-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-18)].

Bibliografia

edytuj