Henryk Sorbom

Henryk Sorbom, także Soerbom (ur. ok. 1340 w Elblągu, zm. 12 stycznia 1401 w Lidzbarku Warmińskim) – biskup warmiński.

Henryk Sorbom

Data i miejsce urodzenia	1340 Elbląg
Data i miejsce śmierci	12 stycznia 1401 Lidzbark Warmiński
Biskup warmiński
Okres sprawowania	1373-1401
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	5 września 1373
Sakra biskupia	nieznana

Herb rodziny Sorbomów jest elementem herbu Biskupca

Życiorys

Pochodził z Elbląga. Studiował na Uniwersytecie w Pradze, był sekretarzem cesarza Karola IV. 5 września 1373 został mianowany biskupem warmińskim. W odróżnieniu od normalnej procedury, która przewidywała wybór biskupa przez kapitułę warmińską, Sorbom został mianowany przez papieża, ponieważ jego poprzednik, Jan Stryprock, zmarł w stolicy chrześcijaństwa (w tym przypadku w Awinionie). Jego nominacji sprzeciwiał się zakon krzyżacki.

Dbał o rozwój życia kościelnego w diecezji. Przeprowadzał synody, zachowały się statuty synodalne wydane przez niego w 1395. Kładł w nich nacisk na umacnianie wiary ludności pruskiej, która w jego przekonaniu przyjęła chrześcijaństwo jedynie powierzchownie (m.in. Prusowie nie uczestniczyli gromadnie w nabożeństwach, delegowali jedynie swych przedstawicieli); jedną z metod motywacyjnych zarządzonych przez biskupa była grzywna.

W odróżnieniu od poprzedników współpracował z Krzyżakami. Ulegał m.in. w końcowej fazie procesu o terytorium, zakończonego przejęciem przez zakon około sześciu tysięcy łanów. W 1396 skorzystał ze zbrojnej pomocy krzyżackiej przy tłumieniu rewolty mieszkańców biskupiego Braniewa, którzy odmówili mu posłuszeństwa.

Ukończył budowę katedry we Fromborku; lokował dwa ostatnie miasta dóbr biskupich – Bisztynek (1385) i Biskupiec (1395). Otrzymał dla siebie i swoich następców tytuł księcia Cesarstwa Rzymskiego. Kolejnym biskupem warmińskim został Henryk Vogelsang.

Zobacz też

• Henryk III Sorbom w Encyklopedii Warmii i Mazur

• 1394-1398 Próba połączenia Starego i Nowego Miasta Braniewo www.historiabraniewa.hekko.pl