Henryk Emilian Fredro
Henryk Emilian Fredro (ur. 12 września 1799, zm. 16 listopada 1867 we Lwowie) – członek Stanów Galicyjskich, uczestnik powstania listopadowego, adiutant generała Umińskiego, literat, karykaturzysta.
Herb Bończa odmiana Fredro | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia |
12 września 1799 |
Data i miejsce śmierci |
16 listopada 1867 |
Ojciec | |
Matka |
Marianna Dembińska |
Żona |
Marianna hr. Jabłonowska h. Grzymała |
Dzieci |
Henryka, Kazimiera, Stefan i Maria |
Rodzeństwo |
Aleksander Fredro |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się 12 września 1799 w rodzinie Jacka i jego żony Marianny z domu Dembińska. Miał pięciu braci: Jana Maksymiliana, Seweryna, Juliana, Aleksandra, Edwarda i trzy siostry: Ludwikę, Konstancję i Cecylię[1].
Uczestnik powstania listopadowego. Służył w pułku jazdy lubelskiej[2] a następnie był adiutantem generała Umińskiego. Odznaczony Krzyżem Złotym Virtuti Militari.
W dziale otrzymał Hoczew i Cisnę, które później sprzedał, był członkiem Stanów Galicyjskich. Zachowała się jego relacja z podróży jaką odbył w 1838 na Capri i do Wezuwiusza[2] . W latach 1855–66 był dyrektorem zakładu dla ociemniałych we Lwowie. Słynął z dowcipu, był osobą bardzo lubianą, pisywał ulotne wierszyki okolicznościowe, utwory sceniczne, tworzył udatne karykatury.
W 1842 poślubił Mariannę z hr. Jabłonowskich h. Grzymała; małżeństwo to miało czworo dzieci: Henrykę (1844-1908), Kazimierę(1845), Stefana(1847) i Marię(1852-1917). Mieszkał z rodziną w Dubaniowicach. Zmarł 16 listopada 1867 we Lwowie.
Przypisy
edytuj- ↑ Henryk hr. Fredro z Paczkowic h. Bończa [online], M.J. Minakowski: Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2023-04-30] .
- ↑ a b Zbrzeźniak 2011 ↓.
Bibliografia
edytuj- Marta Zbrzeźniak. Wspomnienia Henryka Fredry z wyprawy na Capri i Wezuwiusz (1838). „Meritum”. 3, s. 169-179, 2011. Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. ISSN 2080-4547. [dostęp 2023-04-30].
- Zofia Szeptycka: Wspomnienia z lat ubiegłych. Bogdan Zakrzewski(wstęp, przyg. do druku, przypisy). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1967.