Henryk Cioch
Henryk Cioch (ur. 30 lipca 1951 w Lubaczowie, zm. 20 grudnia 2017 w Warszawie[1]) – polski prawnik, nauczyciel akademicki, adwokat, profesor nauk prawnych, profesor zwyczajny Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, senator VIII kadencji. Wybrany w 2015 przez Sejm VIII kadencji na sędziego Trybunału Konstytucyjnego na miejsce obsadzone przez Sejm VII kadencji, co stało się początkiem kryzysu wokół Trybunału Konstytucyjnego.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
30 lipca 1951 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 grudnia 2017 |
| Zawód, zajęcie |
prawnik, polityk, nauczyciel akademicki |
| Tytuł naukowy |
profesor nauk prawnych |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
senator VIII kadencji (2011–2015) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujSyn Stanisława i Anny[2]. W 1969 został absolwentem Liceum Ogólnokształcącego w Lubaczowie. W 1973 ukończył z wyróżnieniem studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Następnie rozpoczął pracę w Instytucie Prawa Cywilnego UMCS na stanowisku asystenta – stażysty. W 1982 obronił pracę doktorską pt. Przekształcenie spółdzielczego prawa do lokalu, napisaną pod kierunkiem profesora Jerzego Ignatowicza.
Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, nie pełniąc funkcji w jej strukturach. Uzyskał status pokrzywdzonego nadany przez Instytut Pamięci Narodowej[3].
W latach 1984–1985 dzięki fundacji Heinrich Hertz Stiftung przebywał na rocznym stypendium na Uniwersytecie w Bonn. W 1996 na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego uzyskał stopień doktora habilitowanego w oparciu dorobek naukowy i rozprawę pt. Fundacje w ujęciu prawa polskiego na tle prawno-porównawczym). W 2002 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk prawnych. Specjalizował się w prawie rzeczowym, prawie fundacyjnym oraz prawie spółdzielczym.
Pełnił funkcje prodziekana Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II i kierownika I Katedry Prawa Cywilnego na tym Wydziale. Był członkiem Towarzystwa Naukowego KUL. Był także wykładowcą Wyższej Szkoły Handlowej w Radomiu i Wyższej Szkoły Finansów i Bankowości w Radomiu, gdzie pełnił także funkcję rektora. W 2001 nagrodzony przez rektora KUL oraz ministra edukacji narodowej.
Był nauczycielem akademickim Wydziału Zamiejscowego Nauk Prawnych i Ekonomicznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Tomaszowie Lubelskim[4]. Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora otrzymał w 2001 Piotr Pogonowski, a w 2002 Piotr Zakrzewski[5]. Był też członkiem rady naukowej kwartalnika „Prawo i Więź”[6].
Prowadził również praktykę adwokacką. W grudniu 2008 został przewodniczącym rady naukowej Instytutu Stefczyka w Sopocie. W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju[7].
W wyborach w 2011 był bezpartyjnym kandydatem Prawa i Sprawiedliwości do Senatu. Uzyskał mandat w izbie wyższej parlamentu, otrzymując w okręgu jednomandatowym 52 961 głosów[8]. Został członkiem m.in. Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, a także delegatem Senatu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. W 2015 bez powodzenia ubiegał się o senacką reelekcję[9].
1 grudnia 2015 sejmowa Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka pozytywnie zaopiniowała jego kandydaturę – wysuniętą przez Prawo i Sprawiedliwość – na sędziego Trybunału Konstytucyjnego[10][11]. Następnego dnia Sejm głównie głosami posłów PiS wybrał go na sędziego TK[12], nie określając w uchwale początku jego kadencji[13]. 3 grudnia 2015 prezydent Andrzej Duda odebrał od niego przyrzeczenie[14]. Henryk Cioch został wybrany, chociaż Sejm na to samo stanowisko wybrał wcześniej Romana Hausera. Również 3 grudnia 2015 Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż podstawa prawna wyboru Romana Hausera była konstytucyjna, co obligowało prezydenta do odebrania od niego ślubowania[15].
Do orzekania w TK Henryk Cioch został dopuszczony dopiero 20 grudnia 2016 przez p.o. prezesa TK Julię Przyłębską (poprzedni prezes Andrzej Rzepliński odmawiał jego dopuszczenia, powołując się na wyrok TK z 3 grudnia 2015)[16].
Henryk Cioch zmarł 20 grudnia 2017 w swoim mieszkaniu w Warszawie. W publicznej wypowiedzi Julia Przyłębska jego śmierć powiązała z obciążeniem psychicznym związanym z „obrzydliwą nagonką medialną” i nazywaniem niektórych sędziów, w tym Henryka Ciocha, „sędziami dublerami”[17]. Prokurator prowadził w następstwie tego śledztwo w sprawie nieumyślnego spowodowania jego śmierci, które zostało jednak umorzone. Ustalono, że przyczyną śmierci była niewydolność krążeniowo-oddechowa, która wynikała z choroby, a Henryk Cioch kilka miesięcy przed śmiercią przeszedł udar[18].
Prezydent RP Andrzej Duda odznaczył go pośmiertnie w 2017 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[19][20].
28 grudnia 2017 został pochowany na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie[19].
Wybrane publikacje
edytuj- Vademecum naczelnika gminy w sprawach ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin, Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa, Lublin 1984.
- Stosunki członkowsko-mieszkaniowe w spółdzielczości mieszkaniowej na przykładzie nie publikowanego orzecznictwa sądów za lata 1983–1984, Wydawnictwo Spółdzielcze, Warszawa 1989.
- Fundacje w ujęciu prawa polskiego na tle prawnoporównawczym, Wyd. UMCS, Lublin 1995.
- Fundacje w ujęciu prawa polskiego, AWH Antoni Dudek, Lublin 2000.
- Prawo fundacyjne, Wyd. Difin, Warszawa 2002.
- Przekształcenie wieczystego użytkowania w prawo własności. Komentarz (współautor z Hanną Witczak), Wyd. Difin, Warszawa 2002.
- Prawo spółdzielcze w świetle prezydenckiego projektu ustawy (wprowadzenie), Wyd. Zakamycze, Kraków 2005.
- Prawo spółdzielcze, Wyd. Wolters Kluwer, Warszawa 2011.
Przypisy
edytuj- ↑ Warszawa: Sędzia Trybunału Konstytucyjnego Henryk Cioch nie żyje. rmf24.pl, 20 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-20].
- ↑ Henryk Cioch. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2022-06-25].
- ↑ O mnie. henrykcioch.pl. [dostęp 2015-12-01].
- ↑ Prof. dr hab. Henryk Cioch, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-02-10].
- ↑ Piotr Zakrzewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-08-07].
- ↑ Rada Naukowa. prawoiwiez.edu.pl. [dostęp 2018-08-18].
- ↑ Członkowie Narodowej Rady Rozwoju. prezydent.pl. [dostęp 2015-10-16].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-08-18].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-26].
- ↑ Bez dyskusji. Sejmowa komisja rekomendowała kandydatury PiS na sędziów TK. gazeta.pl, 1 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-01].
- ↑ Kandydaci PiS do Trybunału Konstytucyjnego. rp.pl, 1 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-01].
- ↑ Sejm wybiera 5 nowych sędziów Trybunału Konstytucyjnego. interia.pl, 2 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-02].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 1182
- ↑ Prezydent odebrał ślubowanie od sędziów Trybunału Konstytucyjnego. prezydent.pl, 3 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-03].
- ↑ Co orzekł Trybunał Konstytucyjny. Najważniejsze informacje w punktach. tvn24.pl, 3 grudnia 2015. [dostęp 2022-04-21].
- ↑ Pierwsza decyzja sędzi Przyłębskiej. Rzepliński ich nie dopuszczał, teraz będą orzekać. tvn24.pl, 20 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-20].
- ↑ Arkadiusz Jastrzębski: Prezes TK o śmierci Henryka Ciocha: przez nagonkę. wp.pl, 20 grudnia 2017. [dostęp 2022-06-24].
- ↑ Śledztwo ws. śmierci sędziego TK prof. Henryka Ciocha zostało umorzone. rmf24.pl, 10 lipca 2018. [dostęp 2022-06-24].
- ↑ a b Lublin: Pogrzeb prof. Henryka Ciocha. Odszedł wybitny prawnik, dzielny kolega. kurierlubelski.pl, 28 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-28].
- ↑ M.P. z 2018 r. poz. 175
Bibliografia
edytuj- Nota biograficzna na stronie KUL. [dostęp 2015-08-18].
- Prof. dr hab. Henryk Cioch, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-02-10].