Helgoland (Katowice)

Helgolandosiedle patronackie domów wielorodzinnych (familoków) dawnej huty cynku „Wilhelmina”[1], powstałych w okresie około 1890–1905 przy ulicy Lwowskiej 15–28 w Katowicach[2], na terenie dzielnicy Szopienice-Burowiec[1].

Helgoland
Ilustracja
Helgoland od strony ul. Lwowskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miasto

Katowice

Dzielnica

Szopienice-Burowiec

Data budowy

1890–1905

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Helgoland”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Helgoland”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Helgoland”
Ziemia50°15′27,850″N 19°05′36,434″E/50,257736 19,093454

Nazwa osiedla (widoczna już na mapie z 1898[3]) pochodzi od wyspy Helgoland ze względu na jej rzeźbę terenu, gdyż osiedle wznosi się na wysokiej skarpie[4]. Familoki Helgolandu zostały utrwalone w filmach Kazimierza Kutza, a także na obrazach prymitywisty Grupy JanowskiejPawła Wróbla[5]. Z Helgolandu pochodził Henryk Bereska – poeta i tłumacz literatury na język niemiecki[6].

Pierwsza, obecnie nieistniejąca zabudowa kolonii powstała w 1834 roku dla pracowników huty cynku „Wilhelmina”[7], zaś obecna zaczęła powstawać w latach 90. XIX wieku. Familoki zbudowane są stylu historyzmu ceglanego[1]. W przeszłości za familokami znajdowały się komórki, w których mieszkańcy hodowali zwierzęta gospodarskie. Zostały one wyburzone w latach 60. XX wieku na polecenie władz Katowic[6][5].

Budynki mieszkalne powstały według powtarzalnych projektów, z czerwonej cegły, a każdy obiekt posiadał dwa piętra, spłaszczone dachy i podpiwniczenie. Ustawiono je w rzędach na wzniesieniu, po obydwu stronach drogi (ówczesna Bahnhofstrasse)[8].

Budynki Helgolandu są w zarządzie Administracji Budynków AD3 „Wieczorek” Hutniczo-Górniczej Spółdzielni Mieszkaniowej[9]. Równolegle do osiedla biegnie żółty szlak rowerowy nr 5[10], a ponadto Helgoland sąsiaduje z kolejowym przystankiem osobowym Katowice Szopienice Południowe[11].

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Katowice – II edycja. Część 1. Uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego. Załącznik nr 1 do uchwały nr XXI/483/12 Rady Miasta Katowice z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie uchwalenia „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Katowice” – II edycja, Załącznik Z I.9 29/36, Miasto Katowice, 2012 (pol.).
  2. Katowickie budynki. katowickiebudynki.eu. [dostęp 2020-10-05]. (pol.).
  3. Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 1: Górny Śląsk, Łódź 2022, s. 84.
  4. Joanna Tofilska, Antoni Steuer, Osady i osiedla, [w:] Antoni Barciak, Ewa Chojecka, Sylwester Fertacz (red.), Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo, t. 2, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2012, s. 666, ISBN 978-83-87727-29-1.
  5. a b Leszek Jabłoński (red.), Na trasie Balkan Ekspresu. Giszowiec, Nikiszowiec, Szopienice. Przewodnik po dzielnicach Katowic, Katowice: Urząd Miasta Katowice. Warsztaty Szkolne Zespołu Szkół Poligraficzno-Mechanicznych, 2013, ISBN 978-83-907011-6-5 (pol.).
  6. a b Urząd Miasta Katowice: Wędrówka po Szopienicach. www.old.katowice.eu. [dostęp 2020-10-18]. (pol.).
  7. Lech Szaraniec, Osady i osiedla Katowic, Katowice: Oficyna „Artur”, 1996, s. 234, ISBN 83-905115-0-9.
  8. Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 1: Górny Śląsk, Łódź 2022, s. 81.
  9. Hutniczo-Górnicza Spółdzielnia Mieszkaniowa: Administracja Budynków AD3 "Wieczorek". www.hgsm.pl. [dostęp 2020-10-05]. (pol.).
  10. Urząd Miasta Katowice: Katowice na rowery. Trasy. www.katowice.eu. [dostęp 2020-10-05]. (pol.).
  11. OpenStreetMap. Mapa Podstawowa. www.openstreetmap.org. [dostęp 2020-10-05]. (pol.).