Haakon (książę Norwegii)
Haakon, książę koronny Norwegii (nor. Haakon Magnus; ur. 20 lipca 1973 w Oslo) – książę koronny (następca tronu) Norwegii. Jest jedynym synem króla Norwegii, Haralda V, oraz jego żony, Sonji Haraldsen.
_25_(cropped).jpg)
| |
| |
| |
| Książę koronny Norwegii | |
| Okres |
od 17 stycznia 1991 |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia |
20 lipca 1973 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
| Żona | |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
                      .png){kind=small}
| |
W 2001 roku ożenił się z Mette-Marit Tjessem Høiby. Ma z nią dwoje dzieci – Ingrydę Aleksandrę (ur. 2004) i Sverre'a Magnusa (ur. 2005), którzy zajmują kolejno drugie i trzecie miejsce w linii sukcesji do norweskiego tronu. Haakon jest również ojczymem dla Mariusa, syna swojej żony z poprzedniego związku[1][2][3].
Życiorys
edytujNarodziny i chrzest
edytujUrodził się 20 lipca 1973 roku w Oslo. Jest jedynym synem króla Norwegii, Haralda V, oraz jego żony, Sonji Haraldsen. Otrzymał imiona Haakon Magnus. Pierwsze imię nosił jego wuj, najstarszy brat jego matki, Haakon Haraldsen (1921-2016). Imię to nosiło również siedmioro władców norweskich, między innymi jego pradziadek, Haakon VII, pierwszy przedstawiciel dynastii Glücksburgów na tronie Norwegii. Drugie imię, Magnus, nosiło natomiast sześcioro władców norweskich, między innymi Magnus I Dobry oraz Magnus VI Prawodawca.
Został ochrzczony 20 września 1973 roku w kaplicy zamkowej Pałacu Królewskiego w Oslo. Jego rodzicami chrzestnymi zostali: jego dziadek, Olaf V (król Norwegii) i jego ciotka, Astryda (księżniczka Norwegii), a także: Karol Bernadotte (książę Östergötlandu), Karol XVI Gustaw (król Szwecji), Małgorzata II (królowa Danii) i Anna Mountbatten-Windsor (księżniczka królewska Wielkiej Brytanii)[4][5].
Haakon ma jedną starszą siostrę, Martę Ludwikę (ur. 1971). Mimo tego, że jest od niej młodszy – wyprzedza ją w linii sukcesji do norweskiego tronu i to najprawdopodobniej on zostanie w przyszłości norweskim monarchą, a nie jego starsza siostra. W 1990 roku konstytucja Norwegii została zmieniona w taki sposób, że pozwoliła kobietom dziedziczyć norweski tron. Zmiany te jednak – w przeciwieństwie do tego, jak zaszło to w sąsiedniej Szwecji – nie miały charakteru retroaktywnego. Haakon – mimo że młodszy od Marty Ludwiki – pozostał więc na swoim miejscu w linii sukcesji, natomiast stało się jasne, że w przypadku jego dzieci sytuacja będzie inna i jeżeli będzie miał kolejno córkę i syna, to jego następczynią zostanie dziewczynka, a nie – chłopiec[6][7].
Następca tronu
edytuj| Norweska rodzina królewska |
 |
W 1991 roku zmarł jego dziadek, Olaf V, a na tronie Norwegii zasiadł jego ojciec, Harald V. Haakon, ukończywszy zaledwie siedemnaście lat, stał się następcą tronu[8]. Ukończył szkołę średnią w następnym roku, a następnie podjął decyzję o wstąpieniu do marynarki wojennej (Sjøforsvaret). W 1995 roku ukończył szkolenie na oficera marynarki w Norweskich Siłach Zbrojnych. Już rok później, w 1996 roku, rozpoczął studia licencjackie w zakresie nauk politycznych na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, które ukończył trzy lata później, w 1999 roku[9]. Następnie rozpoczął naukę na brytyjskiej uczelni – London School of Economics, gdzie w 2004 roku uzyskał tytuł magistra[10].
12 lutego 1994 roku w trakcie ceremonii otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Lillehammer zapalił znicz olimpijski.
Od 2003 roku jest Ambasadorem dobrej woli Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju[11].
Ze względu na kurację medyczną ojca pełnił funkcję regenta Norwegii od 25 listopada 2003 do 12 kwietnia 2004 i ponownie od 29 marca do 7 czerwca 2005. W 2011 w ramach cyklu Wykłady Kapuścińskiego wygłosił na Uniwersytecie Warszawskim wykład pt. Rozwój i godność ludzka. Od 2005 roku aktywnie uczestniczy w obradach Światowego Forum Ekonomicznego w Davos. W latach 2007–2008 objął patronat nad Międzynarodowym Rokiem Polarnym. W 2009 wspólnie z Wiktorią (księżniczką koronną Szwecji) i Fryderykiem (księciem koronnym Danii) napisał książkę Royal Polar Expedition, w której opisana została ich wspólna podróż na Grenlandię i Svalbard.
Od 15 listopada 2013 roku nosi tytuł admirała w marynarce wojennej oraz generała w armii norweskiej[12].
.jpg)
Jego ojciec, w książce „Kongen forteller” (pol. „Król mówi”), odnosząc się do perspektywy objęcia tronu przez jego syna, stwierdził: „Będzie z nim dobrze, kiedy nadejdzie czas. Świadomość tego daje dobre uczucie. Jestem bardzo szczęśliwy, że to książę koronny Haakon jest przyszłością Norwegii”[13]. Sam Haakon w 2020 roku udzielił wywiadu telewizji TV2, gdzie stwierdził, że nie czuje się jeszcze przygotowany do objęcia rządów. Opisał jednak swoje odczucia w związku ze swoim panowaniem w przyszłości: „Muszę to zrobić po swojemu. Nie mogę próbować być nikim innym niż sobą, wtedy będzie trochę łatwiej”. Haakon przyznał jednak, że ojciec bardzo pomaga mu w przygotowaniu się do roli króla: „Jest bardzo świadomy i bardzo dobrze widzi moją sytuację – aby ułatwić jej przebieg tak dobrze, jak to tylko możliwe”[14].
2 marca 2022 roku Haakon potępił inwazję Rosji na Ukrainę, w swoim przemówieniu dodał jednak, że zarówno Ukraińcy, jak i Rosjanie powinni czuć się w Norwegii bezpiecznie, podkreślając: „Ważne jest, abyśmy dbali o siebie nawzajem, chronili nasze człowieczeństwo i postrzegali ludzi takimi, jakimi są: ludźmi”[15]. Książę koronny zintensyfikował ilość swoich wizyt w związku z wojną[16], odwiedził m.in. Cold Respons, ćwiczenia wojskowe 21 marca 2022 roku. W swoim przemówieniu, które wówczas wygłosił, podkreślił ogromną rolę, jaką odgrywa członkostwo Norwegii w NATO[17].
Życie prywatne
edytujMałżeństwo i potomstwo
edytujW 1999 roku poprzez wspólnych znajomych Haakon poznał Mette-Marit Tjessem Høiby. Kobieta pracowała jako kelnerka i miała nieślubnego syna, Mariusa, ze związku z byłym dilerem narkotyków[18]. Para związała się ze sobą i zamieszkała razem, co wywołało oburzenie konserwatywnych przedstawicieli Kościoła Norwegii. Według The New York Times kontrowersyjny związek Haakona z Mette-Marit przyczynił się do tego, że poparcie dla monarchii jako instytucji osiągnęło w tym okresie rekordowo niski poziom[19]. W mediach pojawiły się nawet doniesienia, że książę koronny miał być przekonywany do tego, żeby zrzec się tronu[20]. 1 grudnia 2000 roku ogłoszono zaręczyny Haakona z Mette-Marit.
W sierpniu 2001 roku, na tydzień przed planowanym terminem ślubu, narzeczona następcy tronu zorganizowała konferencję prasową[21], w czasie której przyznała: „Chciałabym skorzystać z okazji, aby powiedzieć, że potępiam narkotyki. Mam nadzieję, że nie będę musiała mówić więcej o mojej przeszłości i że prasa uszanuje to życzenie”[22]. Według późniejszych sondaży aż 40% Norwegów stwierdziło, że dzięki konferencji prasowej mają lepsze zdanie o Mette-Marit.
25 sierpnia 2001 roku w katedrze w Oslo para wzięła ślub, a Mette-Marit stała się Jej Królewską Wysokością księżną koronną Norwegii[23][24]. Oficjalną siedzibą pary został Skaugum[25].
Wraz z żoną Haakon ma dwoje dzieci:
- Ingryda Aleksandra (ur. 21 stycznia 2004 w Oslo).
- Sverre Magnus (ur. 3 grudnia 2005 w Oslo).
Ojciec chrzestny
edytujWśród chrześniaków Haakona znajduje się prawdopodobnie dwóch przyszłych europejskich monarchów:
- Chrystian Glücksburg (ur. 2005; syn Fryderyka, księcia koronnego Danii)[26][27], książę Danii, hrabia Monpezat;
- Stella Bernadotte (ur. 2012; córka Wiktorii, księżniczki koronnej Szwecji)[28][29], księżniczka Szwecji, księżna Östergötlandu.
Haakon utrzymuje bardzo bliskie relacje z Wiktorią Bernadotte (księżniczką koronną Szwecji)[30] oraz Fryderykiem Glücksburgiem (księciem koronnym Danii)[31].
Odznaczenia
edytuj- Norweskie
- Krzyż Wielki Orderu św. Olafa (1991)
- Krzyż Wielki Norweskiego Orderu Zasługi
- Medal Norweskich Sił Zbrojnych z laurową gałązką (Forsvarsmedaljen)
- Medal pamiątkowy 100-lecia Domu Królewskiego
- Medal pamiątkowy 30 stycznia 1991 z okazji pogrzebu Króla Olafa V
- Medal pamiątkowy 25. rocznicy koronacji Króla Olafa V
- Medal pamiątkowy 100. rocznicy urodzin Króla Olafa V
- Medal Zasługi Marynarki Wojennej
- Zagraniczne
- Wielka Gwiazda Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii (2007)
- Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (Brazylia)
- Order Stara Płanina I klasy (Bułgaria)
- Order Słonia (1991, Dania)
- Order Krzyża Ziemi Maryjnej I klasy (2002, Estonia)
- Order Gwiazdy Białej I klasy (2014, Estonia)
- Krzyż Wielki Orderu Białej Róży (Finlandia)
- Łańcuch Krzyża Wielkiego Orderu Białej Róży Finlandii (Finlandia, 2024)[32]
- Krzyż Wielki Orderu Karola III (2006, Hiszpania)
- Krzyż Wielki Orderu Oranje-Nassau (Holandia)
- Wielka Wstęga Najwyższego Orderu Chryzantemy (Japonia)
- Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia (Jordania)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Adolfa de Nassau (Luksemburg)
- Krzyż Wielki Orderu Trzech Gwiazd (2000, Łotwa)
- Krzyż Wielki Orderu Witolda Wielkiego (2011, Litwa)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2003)
- Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (2004, Portugalia)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- Order Serafinów (1993, Szwecja)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2004)
- Złoty Order za Zasługi (Słowenia, 2019)[33]
Genealogia
edytuj| Prapradziadkowie |
król Danii |
król Wielkiej Brytanii |
król Szwecji i Norwegii |
król Danii |
Harald Gundersen Olsbrygge |
Niels Nielsen |
Ulrik Christophersen |
Johan Nicolay Hansen |
| Pradziadkowie |
król Norwegii |
Karol Bernadotte |
Halvor Haraldsen |
Johan Christian Ulrichsen | ||||
| Dziadkowie |
król Norwegii |
Carl August Haralsen | ||||||
| Rodzice |
król Norwegii Harald V (ur. 1937) | |||||||
|
Haakon Glücksburg (ur. 20 lipca 1973) | ||||||||
Przypisy
edytuj- ↑ Grandchildren of monarchs: King Harald [online], Royal Central, 28 kwietnia 2021 [dostęp 2022-02-23] (ang.).
- ↑ Księżna Mette-Marit: Norweska Lady Di, „Vogue Polska”, 24 czerwca 2021 [dostęp 2022-02-23] (pol.).
- ↑ Kelnerka z nieślubnym dzieckiem i norweski książę: historia miłości Mette-Marit i Haakona [online], Viva.pl [dostęp 2022-02-23] (pol.).
- ↑ The godparents of Europe’s heirs [online], Royal Central, 19 września 2020 [dostęp 2022-02-23] (ang.).
- ↑ Saad719, Christening of Crown Prince Haakon of Norway, 1973 [online], The Royal Watcher, 20 września 2018 [dostęp 2022-02-23] (ang.).
- ↑ A look at the Norwegian line of succession [online], Royal Central, 19 lipca 2019 [dostęp 2022-02-25] (ang.).
- ↑ Order of succession [online], www.royalcourt.no [dostęp 2022-02-25] (ang.).
- ↑ Daniel Albert, Crown Prince Haakon: The Next King of Norway [online], Life in Norway, 5 lutego 2022 [dostęp 2022-02-23] (ang.).
- ↑ Crown Prince Haakon | World Leaders Forum [online], worldleaders.columbia.edu [dostęp 2022-02-23].
- ↑ Norweska rodzina królewska od podszewki, czyli kto jest kim u Glücksburgów? [online], Viva.pl [dostęp 2022-02-25] (pol.).
- ↑ His Royal Highness Crown Prince Haakon of Norway | United Nations Development Programme [online], UNDP [dostęp 2022-02-23] (ang.).
- ↑ Forsvarsdepartementet, Hans Kongelige Høyhet Kronprinsen utnevnes til admiral og general [online], Regjeringen.no, 15 listopada 2013 [dostęp 2022-05-23] (norw.).
- ↑ Charlie Pittock, Harald V of Norway, 85, addressed future of the monarchy amid health scare [online], Express.co.uk, 21 lutego 2022 [dostęp 2022-02-23] (ang.).
- ↑ Haakon, thirty years as heir [online], Royal Central, 18 stycznia 2021 [dostęp 2022-05-23] (ang.).
- ↑ Crown Prince Haakon visits humanitarian organizations supporting the people of Ukraine [online], Royal Central, 3 marca 2022 [dostęp 2022-05-23] (ang.).
- ↑ Crown Prince Haakon visits city close to the Russian border [online], Royal Central, 5 kwietnia 2022 [dostęp 2022-05-23] (ang.).
- ↑ Crown Prince Haakon visits NATO exercise [online], Royal Central, 22 marca 2022 [dostęp 2022-05-23] (ang.).
- ↑ A MODERN FAIRYTALE AS CROWN PRINCE HAAKON MARRIES HIS METTE-MARIT - HELLO! [online], www.hellomagazine.com [dostęp 2022-05-23] (ang.).
- ↑ Walter Gibbs, Uncommon Royal Couple Exchange Vows in Norway, „The New York Times”, 26 sierpnia 2001, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-05-23] (ang.).
- ↑ Darwin Porter - Google Książki [online] [dostęp 2022-05-23].
- ↑ HRH Princess Single Mum [online], Mail Online [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Norway future queen admits wild past [online], 22 sierpnia 2001 [dostęp 2022-05-23] (ang.).
- ↑ Haakon and Mette-Marit: 20 years on [online], Royal Central, 24 sierpnia 2021 [dostęp 2022-02-23] (ang.).
- ↑ Sylwia Smółkowska, Norweska rodzina królewska - Kierunek Norwegia [online], 24 października 2019 [dostęp 2022-02-25] (pol.).
- ↑ Skaugum Estate [online], www.royalcourt.no [dostęp 2022-05-23] (ang.).
- ↑ The christening of Prince Christian [online], Royalty Magazine, 10 maja 2014 [dostęp 2022-02-24] (ang.).
- ↑ Saad719, Christening of Prince Christian of Denmark, 2006 [online], The Royal Watcher, 21 stycznia 2020 [dostęp 2022-02-24] (ang.).
- ↑ Saad719, Christening of Princess Estelle of Sweden, 2012 [online], The Royal Watcher, 22 maja 2020 [dostęp 2022-02-24] (ang.).
- ↑ Taking a look back at the christenings of Princess Estelle and Prince Oscar [online], Royal Central, 21 września 2020 [dostęp 2022-02-24] (ang.).
- ↑ Szwedzka Rodzina Królewska i inne monarchie - Norwegia [online] [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Queen Margrethe talks about her son’s relationship with Scandinavia’s Crown Prince(ss) couples [online], Royal Central, 17 lutego 2017 [dostęp 2022-06-14] (ang.).
- ↑ Suomen Valkoisen Ruusun ritarikunnan suurristin ketjuineen ulkomaalaiset saajat - Ritarikunnat [online], ritarikunnat.fi, 9 października 2020 [dostęp 2024-12-20] (fiń.).
- ↑ Odlikovanja [online], Predsednica Republike Slovenije [dostęp 2024-04-25] (słoweń.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Biografia Haakona na stronie norweskiej rodziny królewskiej (ang.) [data dostępu 2013-11-16]