Gorąca linia (termin)

Gorąca linia (ang. hotline) – termin oznaczający system bezpośredniej komunikacji między wrogimi państwami, była ona elementem budowy wzajemnego zaufania i czynnikiem gwarantującym zapobieganie konfliktom.

Telefon celowo bez tarczy do wybierania. Podniesienie słuchawki pozwalało łączyć się od razu z Moskwą. Eksponat Jimmy Carter Library and Museum

Najbardziej znaną gorącą linią był „czerwony telefon” łączący Moskwę i Waszyngton podczas Zimnej Wojny, zainstalowany po kryzysie kubańskim w 1962 roku^[1].

Systemy takie wprowadzały również inne państwa, np. ZSRR i Francja w 1966 roku, ZSRR i Wielka Brytania w 1967 roku, Korea Południowa i Korea Północna w 1991 roku, Indie i Pakistan w 2004 roku, Chiny i USA w 2008 roku^[2].

Przypisy

↑ E. Cziomer, Przesłanki i istota kształtowania się konfliktu Wschód-Zachód, [w:] Międzynarodowe stosunki polityczne, red. E. Cziomer, Oficyna Wydawnicza AFM, Kraków 2008, s. 132.
↑ Popularna Encyklopedia Powszechna.

Bibliografia

E. Cziomer, Przesłanki i istota kształtowania się konfliktu Wschód-Zachód, [w:] Międzynarodowe stosunki polityczne, red. E. Cziomer, Oficyna Wydawnicza AFM, Kraków 2008, s. 132.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gorąca_linia_(termin)&oldid=74814890”