Geopora Harkn. (zagrzebka) – rodzaj grzybów, należących do typu workowców (Ascomycota)[1].

Zagrzebka
Ilustracja
Geopora arenicola
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

kustrzebniaki

Rząd

kustrzebkowce

Rodzina

Pyronemataceae

Rodzaj

zagrzebka

Nazwa systematyczna
Geopora Harkn.
Bull. Calif. Acad. Sci. 1(no. 3): 168 (1885)
Typ nomenklatoryczny

Geopora cooperi Harkn. 1885

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pyronemataceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Synonim: Peziza subgen. Sepultaria Cooke, Pseudohydnotrya E. Fisch., Sepultaria (Cooke) P. Karst[2].

Charakterystyka

edytuj

Grzyby częściowo podziemne, saprotrofy rozwijające się w glebie na rozkładających się szczątkach drewna i ziół, prawdopodobnie także grzyby mykoryzowe[3]

Tworzą dwa typy owocników; u niemal wszystkich są to apotecja (miseczki), tylko Geospora cooperi tworzy ptychotecjum. Apotecja mają średnicę 0,5–10 cm, początkowo zawsze są mniej lub bardziej kuliste, podziemne lub częściowo podziemne, zamknięte, pełne lub puste, a następnie wynurzają się z ziemi, stając się głęboko miseczkowatymi. Podczas wynurzania się z ziemi pękają nieregularnie. Sterylna powierzchnia zewnętrzna brązowa do szarobrązowej, pokryta włoskami. Hymenium znajduje się na powierzchni wewnętrznej. Worki głównie ośmiozarodnikowe, cylindryczne, wyrastające z pastorałek. Askospory w worku ułożone w jednym rzędzie, gładkie, szkliste, eliptyczne, eliptyczno-wrzecionowate do półkulistych, zawierające jedną lub dwie większe gutule i więcej mniejszych ułożonych wokół nich. Parafizy szkliste, często rozwidlone, na wierzchołkach rozszerzone. Miąższ dwu, lub trzywarstwowy, trzecia warstwa (subhymenium) jest mniej widoczna, warstwa rdzeniowa zbudowana ze splątanych strzępek, warstwa zewnętrzna zbudowana z komórek brązowawo pigmentowanych, ciemniejszych ku brzegom. Włoski długie, septowane, z tępymi końcami, gładkie lub lekko brodawkowate, szkliste lub żółtawobrązowawe do brązowawych[3].

Gatunki występujące w Polsce

edytuj

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[8]. Nazwy polskie według M.A. Chmiel[4] i innych.

Przypisy

edytuj
  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2017-12-15] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2017-12-15] (ang.).
  3. a b Branislav Perić, Olgica Perić, Notes on Montegrin species of Geopora, „Mycol. Monten.”, 14, 2011, s. 117–150 (ang.).
  4. a b c Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
  5. D. Hilszczańska, A. Rosa-Gruszecka, H. Szmidla, Characteristic of Tuber spp. localities in natural stands with emphasis on plant species omposition, „Acta Mycol.”, 49 (2), 2014, s. 267–277.
  6. A. Kujawa, Macrofungi of wooded patches in the agricultural landscape. I. Species diversity, „Acta Mycol.”, 44 (1), 2009, s. 49–75.
  7. A. Kujawa i inni, Grzyby Puszczy Knyszyńskiej, Supraśl: Stowarzyszenie Przyjaciół Puszczy Knyszyńskiej Wielki Las, Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej, 2009.
  8. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2017-11-10] (ang.).