Garrulus

rodzaj ptaka z rodziny krukowatych

Garrulusrodzaj ptaków z rodziny krukowatych (Corvidae).

Garrulus
Brisson, 1760[1][2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – sójka wspaniała (G. lidthi)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

krukowate

Rodzaj

Garrulus

Typ nomenklatoryczny

„Garrulus” (= Corvus glandarius Linnaeus, 1758)

Synonimy
Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i północno-zachodniej Afryce[11].

Morfologia

edytuj

Długość ciała 32–38 cm; masa ciała 84–190 g[12].

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj
  • Garrulus (Garrula): łac. garrulus „paplanina, gadatliwy”, od garrire „trajkotać”[13].
  • Glandarius: epitet gatunkowy Corvus glandarius Linnaeus, 1758; późnołac. glandaria „nazwa dla sójki wspomnianej przez Polemiusa Silviusa”, od łac. glandarius „produkujący żołędzie”, od glans, glandaris „żołądź”[14]. Typ nomenklatoryczny: Corvus glandarius Linnaeus, 1758.
  • Cractes: gr. κρακτης kraktēs „awanturnik”, od κραζω krazō „krzyczeć”[15].
  • Balenephagus: gr. βαλανος balanos „żołądź”; -φαγος -phagos „jedzący”, od φαγειν phagein „jeść”[16].
  • Celalyca: gr. κελαινος kelainos „czarny, ciemny”; λυκος lukos „kawka”[17]. Typ nomenklatoryczny: Garrulus lanceolatus Vigors, 1830.
  • Lalocitta (Calocitta, Calocetta): gr. λαλος lalos „bełkotać”, od λαλεω laleō „mówić”; κιττα kitta „sójka”[18]. Typ nomenklatoryczny: Garrulus lidthi Bonaparte, 1851.
  • Laletris: gr. λαλητης lalētēs „gaduła, pleciuch”, od λαλεω laleō „mówić”[19]. Typ nomenklatoryczny: Garrulus lanceolatus Vigors, 1830.

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[20]:

  1. Wariant pisowni Garrulus Brisson, 1762.
  2. a b Nowa nazwa dla Garrulus Brisson, 1762.
  3. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Lalocitta Reichenow, 1906.

Przypisy

edytuj
  1. M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 1. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 30. (fr. • łac.).
  2. M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 2. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 46. (fr. • łac.).
  3. C.L. Koch: System der bayerischen Zoologie. T. 1. Nürnberg: in Kommission bei der Steinischen Buchhandlung, 1816, s. 98. (niem.).
  4. C.J. Temminck: Nouveau recueil de planches coloriées d’oiseaux: pour servir de suite et de complément aux planches enluminées de Buffon. Cz. 1. Strasbourg: Chez Legras Imbert et Comp., 1838, s. (9). (fr.).
  5. G.J. Billberg: Synopsis Faunae Scandinaviae. T. 1. Cz. 2: Aves. Holmiae: Ex officina typogr. Caroli Deleen, 1828, s. 14. (łac.).
  6. F.O. Morris. A new system of nomenclature, illustrated by a list of British birds. „The Naturalist”. 2 (9), s. 124, 1837. (ang.). 
  7. G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: The Trustees, 1855. (ang.).
  8. a b A. Reichenow. Nachrichten. „Ornithologische Monatsberichte”. 14 (5), s. 88, 1906. (niem.). 
  9. H.D. Astley. A Jay new to Aviculture. „The Avicultural magazine”. Third series. 3 (3), s. 91, 1912. (ang.). 
  10. H.D. Astley. Errata. „The Avicultural magazine”. Third series. 3 (12), s. Errata, 1912. (ang.). 
  11. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-05-14]. (ang.).
  12. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Crows, Jays, and Magpies (Corvidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.corvid1.01. [dostęp 2023-05-14]. (ang.).  
  13. The Key to Scientific Names, Garrulus [dostęp 2023-05-14].
  14. The Key to Scientific Names, Glandarius [dostęp 2023-05-14].
  15. The Key to Scientific Names, Cractes [dostęp 2023-05-14].
  16. The Key to Scientific Names, Balenephagus [dostęp 2023-05-14].
  17. The Key to Scientific Names, Celalyca [dostęp 2023-05-14].
  18. The Key to Scientific Names, Lalocitta [dostęp 2023-05-14].
  19. The Key to Scientific Names, Laletris [dostęp 2023-05-14].
  20. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 – krukowate – Crows and Jays (wersja: 2022-09-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-05-14].

Bibliografia

edytuj
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).