Franciszek Wójcik (malarz)
Franciszek Wójcik (ur. w 1903 w Wojciechowie (dziś część Leśnej Podlaskiej), zm. 27 stycznia 1984 w Zakopanem[1][2]) – polski malarz, specjalizujący się głównie w pejzażach Tatr.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
W 1923 ukończył wydział przemysłu artystycznego lwowskiej Państwowej Szkoły Przemysłowej, po czym utrzymywał się z malarstwa i z nauki gimnastyki we Lwowie, a od 1928 w Krakowie[2][1]. W latach 1932–1938 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem profesora Kamockiego, a po jej ukończeniu przez rok kształcił się w Accademia di belle arti di Roma[2]. Od 1939 mieszkał i tworzył w Zakopanem, stając się po 1945 jednym z najpopularniejszych malarzy pejzaży tatrzańskich[2]. Pochowany na zakopiańskim Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku[3].
Miał przeszło 50 wystaw indywidualnych swego malarstwa[3]. Obrazy Wójcika znajdują się w Muzeum Tatrzańskim[3] i katowickim Muzeum Śląskim[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Gazeta 2018 ↓, s. 12.
- ↑ a b c d Huculak 2018 ↓, s. 179.
- ↑ a b c Huculak 2018 ↓, s. 182.
- ↑ Olszewska-Jarema i in. 2011 ↓.
Bibliografia
edytuj- Gazeta Chojnowska nr 05 (784), rok 2013 s. 9 [online], 23 maja 2018.
- W. Huculak. Zakopiański pejzażysta. „Tatry, nr 62-63”, s. 179–182, 2018.
- Henryka Olszewska-Jarema, Andrzej Holeczko-Kiehl, Izabela Kania, Katarzyna Jarmuł: MALARSTWO POLSKIE 1800–1945. KATALOG ZBIORÓW MUZEUM ŚLĄSKIEGO W KATOWICACH. Wydawnictwo Muzeum Śląskiego w Katowicach. 2011.