Wikipedia

Ema Klinec

słoweńska skoczkini narciarska

Ema Klinec (ur. 2 lipca 1998 w Poljane nad Škofjo Loko[1]) – słoweńska skoczkini narciarska, reprezentantka SSK Alpina Žiri. Mistrzyni świata w skokach narciarskich ze skoczni normalnej w Oberstdorfie, ośmiokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów. Rekordzistka świata w długości skoku narciarskiego kobiet (226 metrów)[2].

Ema Klinec
Ilustracja
Ema Klinec (2022)
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1998
Poljane nad Škofjo Loko

Klub

SSK Alpina Žiri

Debiut w PŚ

7 grudnia 2013 w Lillehammer (7. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

7 grudnia 2013 w Lillehammer (7. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

16 stycznia 2016 w Sapporo (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

27 listopada 2021 w Niżnym Tagile

Rekord życiowy

226,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (19 marca 2023)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata
złoto Oberstdorf 2021 normalna
srebro Oberstdorf 2021 norm. druż.
brąz Planica 2023 druż. miesz.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Liberec 2013 druż.
złoto Râșnov 2016 druż. miesz.
złoto Park City 2017 druż. miesz.
złoto Kandersteg 2018 drużynowo
srebro Park City 2017 indywidualnie
srebro Park City 2017 drużynowo
srebro Kandersteg 2018 indywidualnie
brąz Erzurum 2012 druż.
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Lillehammer 2016 indywidualnie
złoto Lillehammer 2016 druż. miesz.
Inne nagrody
Puchar Świata
brąz 3. miejsce
2022/2023
Raw Air
złoto 1. miejsce
2023
Letnie Grand Prix
srebro 2. miejsce
2018
brąz 3. miejsce
2020
Letni Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2013
złoto 1. miejsce
2015
FIS Cup
brąz 3. miejsce
2012/2013
brąz 3. miejsce
2013/2014
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Młodsza siostra Barbary Klinec[3].

Przebieg kariery

edytuj

Na międzynarodowej arenie zadebiutowała 22 stycznia 2011 podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego w Ljubnie, gdzie zajęła 16. miejsce po skokach na 65 m i 77,5 m. 20 sierpnia 2011 w Oberwiesenthal pierwszy raz stanęła na podium zawodów tej rangi, zajmując drugie miejsce.

8 października 2011 na normalnej skoczni w Kranju została mistrzynią Słowenii w skokach narciarskich.

Pierwszy raz na mistrzostwach świata juniorów wystartowała w 2012 w Erzurum. Zajęła tam indywidualnie 14. miejsce, a drużynowo zdobyła brązowy medal. W 2013 w Libercu, wraz z koleżankami z drużyny została mistrzynią świata juniorek, a indywidualnie uplasowała się na 9. pozycji.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 7 grudnia 2013 w Lillehammer, zajmując 7. miejsce i zdobywając pierwsze pucharowe punkty.

16 stycznia 2016 w Sapporo pierwszy raz stanęła na podium Pucharu Świata, zajmując drugie miejsce.

Igrzyska olimpijskie

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2018   Pjongczang – 14. miejsce (K-98)
2022   Pekin/Zhangjiakou – 5. miejsce (K-95)

Starty E. Klinec na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
14. 12 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 91,5 m 89,0 m 181,6 pkt 83,0 pkt Maren Lundby
5. 5 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 100,0 m 90,5 m 215,4 pkt 23,6 pkt Urša Bogataj

Mistrzostwa świata

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2017   Lahti – 5. miejsce (K-90)
2021   Oberstdorf – złoty medal (K-95), 6. miejsce (K-120)
2023   Planica – 19. miejsce (K-95), 7. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2017   Lahti – 4. miejsce (K-90, drużyna mieszana)[a]
2021   Oberstdorf – srebrny medal (K-95)[b], 4. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[c]
2023   Planica – 4. miejsce (K-95)[d], brązowy medal (K-95, drużyna mieszana)[e]

Starty E. Klinec na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
5. 24 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 99,0 m 94,0 m 245,8 pkt 8,8 pkt Carina Vogt
4. 26 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[a] 92,5 m 91,5 m 961,4 pkt (238,8 pkt) 74,1 pkt Niemcy
1.  25 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 105,0 m 100,5 m 279,6 pkt –
2.  26 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[b] 91,0 m 95,5 m 957,9 pkt (235,2 pkt) 1,4 pkt Austria
4. 28 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. miesz.[c] 90,5 m 93,0 m 954,8 pkt (208,3 pkt) 46,0 pkt Niemcy
6. 3 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 120,0 m 139,5 m 273,3 pkt 23,3 pkt Maren Lundby
19. 23 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 90,5 m 91,5 m 211,0 pkt 38,1 pkt Katharina Althaus
4. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[d] 92,5 m 94,0 m 819,1 pkt (208,7 pkt) 24,7 pkt Niemcy
3.  26 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[e] 88,0 m 91,0 m 1000,4 pkt (224,4 pkt) 16,8 pkt Niemcy
7. 1 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 117,0 m 131,5 m 236,3 pkt 27,9 pkt Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2012   Erzurum – 14. miejsce (K-95)
2013   Liberec – 9. miejsce (K-90)
2016   Râșnov – 6. miejsce (K-90)
2017   Park City – srebrny medal (K-90)
2018   Kandersteg – srebrny medal (K-95)

Drużynowo

edytuj
2012   Erzurum – brązowy medal (K-95)[f]
2013   Liberec – złoty medal (K-90)[g]
2016   Râșnov – złoty medal (K-90, drużyna mieszana)[h]
2017   Park City – srebrny medal (K-90)[i], złoty medal (K-90, drużyna mieszana)[j]
2018   Kandersteg – złoty medal (K-95)[k]

Starty E. Klinec na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
14. 23 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 indywid. 89,5 m 90,0 m 201,5 pkt 75,0 pkt Sara Takanashi
3.  25 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[f] 92,5 m 95,0 m 823,5 pkt (219,5 pkt) 144,5 pkt Japonia
9. 24 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 91,5 m 227,0 pkt 41,0 pkt Sara Takanashi
1.  26 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[g] 92,0 m 91,5 m 1009,0 pkt (233,0 pkt) –
6. 23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 85,5 m 80,5 m 180,7 pkt 28,3 pkt Chiara Kreuzer
1.  24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz.[h] 95,0 m 92,5 m 882,8 pkt (230,7 pkt) –
2.  1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 92,0 m 93,0 m 238,0 pkt 1,8 pkt Manuela Malsiner
2.  3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[i] 88,5 m 88,5 m 733,2 pkt (216,9 pkt) 38,9 pkt Niemcy
1.  5 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. miesz.[j] 86,5 m 90,0 m 925,3 pkt (227,3 pkt) –
2.  2 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 indywid. 102,0 m 94,0 m 248,3 pkt 14,3 pkt Nika Križnar
1.  3 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż.[k] 97,0 m 95,5 m 733,1 pkt (212,8 pkt) –

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[4]
2013/2014 25.
2015/2016 9.
2016/2017 7.
2017/2018 11.
2018/2019 24.
2019/2020 8.
2020/2021 6.
2021/2022 7.
2022/2023 3.
2023/2024 13.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 27 listopada 2021   Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 92,0 m 97,0 m 235,1 pkt
2. 12 marca 2023   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 125,0 m 134,5 m 238,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 16 stycznia 2016   Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 93,0 m 95,0 m 241,3 pkt 2. 24,3 pkt Sara Takanashi
2. 23 stycznia 2016   Zaō Yamagata K-95 HS-100 93,5 m 98,0 m 236,1 pkt 3. 5,2 pkt Sara Takanashi
3. 30 stycznia 2016   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 96,5 m 100,5 m 250,2 pkt 3. 28,3 pkt Sara Takanashi
4. 8 stycznia 2017   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 127,5 m 115,5 m 234,1 pkt 2. 28,9 pkt Sara Takanashi
5. 15 lutego 2017   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 100,0 m 96,0 m 218,7 pkt 3. 15,7 pkt Yūki Itō
6. 1 grudnia 2018   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 94,5 m 98,5 m 265,9 pkt 3. 8,0 pkt Lidija Jakowlewa
7. 15 grudnia 2018   Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 84,5 m 88,5 m 247,5 pkt 3. 12,8 pkt Katharina Althaus
8. 14 grudnia 2019   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 129,0 m – 118,9 pkt 2. 5,7 pkt Chiara Hölzl
9. 24 stycznia 2021   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 94,0 m 86,5 m 242,8 pkt 2. 1,4 pkt Eirin Maria Kvandal
10. 30 stycznia 2021   Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 126,0 m 130,0 m 245,5 pkt 3. 12,2 pkt Marita Kramer
11. 5 lutego 2021   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 90,5 m 86,5 m 236,6 pkt 2. 0,8 pkt Nika Križnar
12. 26 listopada 2021   Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 92,0 m 91,0 m 211,8 pkt 2. 41,7 pkt Marita Kramer
13. 27 listopada 2021   Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 92,0 m 97,0 m 235,1 pkt 1. –
14. 31 grudnia 2021   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 91,0 m 91,0 m 257,2 pkt 3. 6,5 pkt Nika Križnar
15. 29 stycznia 2022   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 127,0 m – 72,0 pkt 3. 8,2 pkt Marita Kramer
16. 13 marca 2022   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 91,5 m 96,5 m 262,4 pkt 3. 15,0 pkt Urša Bogataj
17. 7 stycznia 2023   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 122,0 m 129,0 m 256,3 pkt 2. 7,5 pkt Katharina Althaus
18. 8 stycznia 2023   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 128,0 m 122,0 m 227,3 pkt 2. 4,8 pkt Silje Opseth
19. 28 stycznia 2023   Hinterzarten Rothaus-Schanze K-100 HS-111 102,0 m 105,5 m 237,6 pkt 2. 21,2 pkt Katharina Althaus
20. 29 stycznia 2023   Hinterzarten Rothaus-Schanze K-100 HS-111 102,0 m 107,5 m 249,5 pkt 2. 5,2 pkt Anna Odine Strøm
21. 4 lutego 2023   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 137,5 m 146,5 m 256,3 pkt 2. 8,1 pkt Katharina Althaus
22. 10 lutego 2023   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 88,5 m 87,0 m 250,5 pkt 2. 3,9 pkt Eva Pinkelnig
23. 11 marca 2023   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 123,0 m 126,5 m 254,6 pkt 2. 5,5 pkt Chiara Kreuzer
24. 12 marca 2023   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 125,0 m 134,5 m 238,2 pkt 1. –
25. 13 marca 2023   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 120,0 m 122,0 m 216,6 pkt 3. 6,5 pkt Silje Opseth
26. 15 grudnia 2023   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 134,0 m 135,0 m 289,4 pkt 3. 3,6 pkt Joséphine Pagnier
27. 16 grudnia 2023   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 126,0 m 134,0 m 302,7 pkt 2. 2,6 pkt Nika Prevc
28. 17 marca 2024   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 197,0 m 203,0 m 375,9 pkt 3. 55,3 pkt Eirin Maria Kvandal

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj

stan na 24 listopada 2024

Sezon 2013/2014
                                    punkty
7 8 12 5 6 - - - - - - - - - - - - - 175
Sezon 2015/2016
                                  punkty
32 16 31 2 9 23 3 3 4 4 9 5 - - - - - 426
Sezon 2016/2017
                                      punkty
10 10 6 7 7 2 4 11 8 6 - - - - 5 5 3 4 6 630
Sezon 2017/2018
                              punkty
26 20 11 10 q 8 6 8 6 9 8 8 14 6 13 381
Sezon 2018/2019
                                                punkty
9 3 16 3 4 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 214
Sezon 2019/2020
                                punkty
4 4 2 13 16 7 14 15 16 10 12 20 15 6 7 5 496
Sezon 2020/2021
                          punkty
- 2 3 5 2 10 13 5 4 11 18 22 6 492
Sezon 2021/2022
                                      punkty
2 1 9 4 13 7 5 3 4 3 5 - - - - - - 5 3 680
Sezon 2022/2023
                                                    punkty
8 11 21 5 12 8 7 4 9 2 2 12 18 2 2 2 6 2 4 5 5 2 1 3 6 10 1281
Sezon 2023/2024
                                                punkty
14 5 3 2 11 7 21 21 9 14 - - - - - 13 26 13 8 4 37 20 3 19 540
Sezon 2024/2025
                                                    punkty
dq 13 20
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj

stan na 22 listopada 2024

Sezon
2013/2014 		 
5
Sezon
2017/2018 		   
5 2
Sezon
2019/2020 		   
5 2
Sezon
2020/2021 		     
1 2 -
Sezon
2021/2022 		     
1 - -
Sezon
2022/2023 		     
4 5 5
Sezon
2024/2025 		       
4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[4]
2020 7.
2023 1.
2024 16.

Turniej Sylwestrowy

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[5]
2021/2022 5.
2022/2023 6.

Korona Alp

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[6]
2021/2022 35.

Turniej Dwóch Nocy

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[7]
2023/2024 6.

Letnie Grand Prix

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2013 16.
2015 32.
2017 12.
2018 2.
2020 3.
2021 6.
2022 13.
2023 5.
2024 4.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 15 sierpnia 2013   Courchevel Tremplin du Praz K-90 HS-96 96,0 m 94,0 m 224,7 pkt
2. 9 września 2018   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 133,0 m – 130,8 pkt
3. 7 października 2023   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 131,5 m 137,0 m 247,2 pkt
4. 13 sierpnia 2024   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 117,5 m 124,5 m 256,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 15 sierpnia 2013   Courchevel Tremplin du Praz K-90 HS-96 96,0 m 94,0 m 224,7 pkt 1. –
2. 10 sierpnia 2018   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 120,5 m 131,5 m 238,9 pkt 2. 14,2 pkt Sara Takanashi
3. 9 września 2018   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 133,0 m – 130,8 pkt 1. –
4. 15 sierpnia 2020   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 90,5 m 89,5 m 189,4 pkt 3. 32,5 pkt Nika Križnar
5. 11 września 2021   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 124,0 m 127,0 m 215,9 pkt 3. 11,2 pkt Urša Bogataj
6. 2 października 2022   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 118,0 m 126,0 m 197,6 pkt 2. 27,9 pkt Urša Bogataj
7. 23 września 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 88,0 m 84,0 m 211,6 pkt 2.[l] 27,1 pkt Nika Križnar
8. 24 września 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 90,5 m 96,0 m 238,5 pkt 2. 0,4 pkt Nika Križnar
9. 7 października 2023   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 131,5 m 137,0 m 247,2 pkt 1. –
10. 13 sierpnia 2024   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 117,5 m 124,5 m 256,1 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

2013
            punkty
- 1 - - - - 100
2015
          punkty
15 - - - - 16
2017
          punkty
11 5 7 15 29 123
2018
          punkty
6 2 5 - 1 265
2020
  punkty
3 60
2021
              punkty
5 7 26 16 3 4 - 211
2022
          punkty
- - - - 2 80
2023
              punkty
- - - - 2 2 1 260
2024
          punkty
1 10 7 8 23 202
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Interkontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2024 51.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu LPI 2024

2024
                    punkty
- - 18 9 - - - - - - 42
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[9]
2010/2011 36.
2011/2012 10.
2012/2013 10.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 2 marca 2013   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 102,5 m 102,0 m 251,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 20 stycznia 2012   Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 84,0 m 82,5 m 218,5 pkt 3. 16,0 pkt Sarah Hendrickson
2. 21 stycznia 2012   Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 81,0 m 76,5 m 198,5 pkt 3. 16,5 pkt Daniela Iraschko
3. 2 marca 2013   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 102,5 m 102,0 m 251,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2010/2011
                                        punkty
- - - - - - - - - - - 16 8 - - 20 16 18 13 - 106
Sezon 2011/2012
              punkty
- - 31 15 3 3 - 136
Sezon 2012/2013
        punkty
1 - - - 100
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[10]
2011 8.
2013 1.
2015 1.
2019 5.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 14 września 2013   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 102,5 m 99,5 m 269,0 pkt
2. 15 września 2013   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 91,0 m 90,0 m 228,5 pkt
3. 28 sierpnia 2015   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 93,0 m 104,5 m 226,3 pkt
4. 22 września 2019   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,5 m 107,5 m 242,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 20 sierpnia 2011   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 101,5 m 95,0 m 243,0 pkt 2. 9,5 pkt Daniela Iraschko
2. 14 września 2013   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 102,5 m 99,5 m 269,0 pkt 1. –
3. 15 września 2013   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 91,0 m 90,0 m 228,5 pkt 1. –
4. 28 sierpnia 2015   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 93,0 m 104,5 m 226,3 pkt 1. –
5. 29 sierpnia 2015   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 104,5 m 91,0 m 233,5 pkt 2. 1,2 pkt Sara Takanashi
6. 22 września 2019   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,5 m 107,5 m 242,7 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2011
                punkty
- - 9 4 5 2 - - 204
2013
    punkty
1 1 200
2015
        punkty
1 2 - - 180
2019
              punkty
- - - - - 4 1 150
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[11]
2012/2013 3.
2013/2014 3.
2015/2016 29.
2017/2018 16.
2018/2019 13.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 14 lipca 2012   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,0 m 86,5 m 221,5 pkt
2. 13 lipca 2013   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,5 m 90,0 m 238,5 pkt
3. 14 lipca 2013   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 89,0 m 96,5 m 236,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 14 lipca 2012   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,0 m 86,5 m 221,5 pkt 1. –
2. 15 lipca 2012   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 84,0 m 86,5 m 203,5 pkt 3. 20,0 pkt Sabrina Windmüller
3. 13 lipca 2013   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,5 m 90,0 m 238,5 pkt 1. –
4. 14 lipca 2013   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 89,0 m 96,5 m 236,5 pkt 1. –
5. 12 lipca 2015   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 85,0 m 85,0 m 203,5 pkt 3.[m] 31,0 pkt Jacqueline Seifriedsberger
6. 24 lutego 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 89,5 m 84,5 m 213,0 pkt 2. 6,5 pkt Nika Križnar
7. 25 lutego 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 90,5 m 92,0 m 233,0 pkt 2. 12,5 pkt Nika Križnar
8. 7 lipca 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 87,5 m 95,0 m 230,5 pkt 2. 7,0 pkt Chiara Hölzl
9. 8 lipca 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 89,0 m 92,0 m 228,5 pkt 2. 2,0 pkt Chiara Hölzl

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2012/2013
        punkty
1 3 - - 160
Sezon 2013/2014
                punkty
1 1 - - - - - - 200
Sezon 2015/2016
                punkty
dq 3 - - - - - - 60
Sezon 2017/2018
                          punkty
- - - - - - - - - - 2 2 - 160
Sezon 2018/2019
                        punkty
2 2 - - - - - - - - - - 160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

edytuj
  1. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Anže Lanišek i Peter Prevc.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Nika Križnar i Špela Rogelj.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Anže Lanišek i Bor Pavlovčič.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Nika Prevc i Maja Vtič.
  5. ↑ a b Skład zespołu: Timi Zajc, Anže Lanišek, Nika Križnar i Ema Klinec.
  6. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Katja Požun i Špela Rogelj.
  7. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Katja Požun i Špela Rogelj.
  8. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Bor Pavlovčič i Domen Prevc.
  9. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Ema Klinec, Katra Komar i Nika Križnar.
  10. ↑ a b Skład zespołu: Tilen Bartol, Žiga Jelar, Ema Klinec i Nika Križnar.
  11. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Ema Klinec, Katra Komar i Nika Križnar.
  12. ↑ Ex aequo z Nozomi Maruyamą
  13. ↑ Ex aequo z Luisą Görlich

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Ema KLINEC - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2023-11-03].
  2. ↑ Skoki narciarskie. Raw Air Pań w Vikersund: Klinec wygrywa konkurs i turniej z rekordem świata! [online], skijumping.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  3. ↑ Paweł Borkowski: AC w Ziri: Siostry Klinec bezkonkurencyjne!. nicesport.pl, 2013-01-14. [dostęp 2021-04-11].
  4. ↑ a b KLINEC Ema - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-21].
  5. ↑ Turniej Sylwestrowy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  6. ↑ Alpenkrone (Korona Alp) - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  7. ↑ Turniej Dwóch Nocy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  8. ↑ KLINEC Ema - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-29].
  9. ↑ KLINEC Ema - Athlete Information; Continental Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  10. ↑ Letni Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  11. ↑ KLINEC Ema - Athlete Information; FIS Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].

Bibliografia

edytuj
  • KLINEC Ema. FIS Ski - biographie. [dostęp 2015-02-17]. (ang.).
  • Adam Kwieciński: KLINEC Ema. [dostęp 2021-04-05].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ema_Klinec&oldid=75470421”