Earl Holliman
Henry Earl Holliman[1][2] (ur. 11 września 1928 w Delhi w stanie Luizjana, zm. 25 listopada 2024 w Los Angeles[3]) – amerykański aktor. Odtwórca roli sierżanta Billa Crowleya w serialu kryminalnym NBC Sierżant Anderson (1974–1978).
 Earl Holliman w San Diego (2006) | |
| Imię i nazwisko |
Henry Earl Holliman |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
25 listopada 2024 |
| Zawód |
aktor |
| Współmałżonek |
Craig Curtis |
| Lata aktywności |
1952–2000 |
Laureat Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Jima Curry’ego w westernie Zaklinacz deszczu (1956)[4].
20 lipca 1977 odsłonił własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6901 Hollywood Boulevard[5][6].
Życiorys
edytujUrodził się w Delhi[7][8] w Luizjanie jako siódme z dziesięciorga dzieci. Jego biologiczny ojciec, William A. Frost, był rolnikiem[9]. Jego matka, Mary Smith, żyła w biedzie z kilkoma innymi dziećmi[10] i oddała go do adopcji zaraz po urodzeniu, podczas gdy jej pozostałe dzieci trafiały do sierocińców do czasu, aż mogła je wszystkie przyjąć z powrotem[11]. Został adoptowany tydzień po urodzeniu przez Henry’ego Hollimana, podróżującego pracownika pola naftowego, i jego żonę Velmę Cornwell Holliman Bellotte[12], kelnerkę, która następnie nadała mu imię Henry Earl Holliman[11]. W dzieciństwie był tak wątły, że jeden z lekarzy przewidział, że nie pożyje wystarczająco długo, aby ujrzeć dzieciństwo, ale kiedy wkrótce potem siostra Velmy podała mu hojną dawkę oleju rycynowego, okazało się, że składniki ogromnie go uzdrowiły i pomogły uratować mu życie. Chociaż jego wychowanie i historia rodzinna mają silne powiązania z Luizjaną, jako nastolatek on i jego rodzina mieszkali przez pewien czas w Kerrville w Teksasie, a także w niektórych częściach Arkansas.
W latach 1958–1963 Holliman miał krótką, ale pełną sukcesów karierę piosenkarza i miał kontrakt płytowy z tak znaczącymi studiami nagraniowymi, jak Capitol Records, Prep i Hi-fi. Wśród jego piosenek znalazły się: „A Teenager Sings the Blues”, „Nobody Knows How I Feel”, „Don’t Get Around Much Anymore”, „Sittin' and a Gabbin'”, „If I Could See the World Through the Eyes of a Child”, „La La La Lovable”, „Wanna Kiss You To-Night”, „I’m in the Mood for Love”, „We Found Love”, „Willingly”, „There’ll Be No Teardrops Tonight” i „Road to Nowhere”. Był modelem dla agencji Ford Models.
Debiutował na ekranie w roli Franka Swensona w przygodowym dramacie wojennym Roberta Wise’a Destination Gobi (1953) z Richardem Widmarkiem. W 1963 spędził dwa miesiące podróżując po kraju w uznanym musicalu Oklahoma! występując w głównej roli Curly’ego McLaina. W 1973 grał Mitcha we wznowieniu przedstawienia Tennessee Williamsa Tramwaj zwany pożądaniem[13]. Od 13 września 1974 do 29 marca 1978 występował w roli upartego sierżanta Billa Crowleya w serialu kryminalnym NBC Sierżant Anderson. W 1980 powrócił na scenę jako Mortimer Brewster w spektaklu Arszenik i stare koronki. Był instruktorem teatralnym w Pasadena Playhouse. Za rolę Dardena Towe’a w sitcomie ABC Delta (1992–93) był nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego w serialu, miniserialu lub filmie telewizyjnym.
W trakcie swojej kariery był członkiem Screen Actors Guild[12], wspierał Fundusz Filmowy i Telewizyjny, był stałym parafianinem kościoła baptystów[12], był politycznie konserwatywnym republikaninem.
Przez ponad 25 lat zajmował się walką o prawa zwierząt jako prezes Actors and Others for Animals. Przez wiele lat organizował bożonarodzeniowe posiłki dla potrzebujących w Los Angeles i był orędownikiem społeczności LGBTQ.
W 2015 na łamach „The Advocate” ujawnił swój homoseksualizm[14]. Był długoletnim kochankiem aktora Anthony’ego George’a[15]. Był w związku małżeńskim z aktorem Craigiem Curtisem[16].
25 listopada 2024 zmarł w hospicjum w swoim domu w Studio City po krótkiej chorobie w wieku 96 lat[17][18].
Filmografia
edytujFilmy
edytuj- 1954: Złamana lanca jako Denny Devereaux
- 1955: Wielki kartel jako Mingo
- 1956: Zakazana planeta jako Cook
- 1956: Płonące wzgórza jako Morton „Mort” Bayliss
- 1956: Olbrzym jako „Bob” Dace
- 1956: Zaklinacz deszczu jako Jim Curry
- 1957: Pojedynek w Corralu O.K. jako Charles Bassett
- 1958: Gorący czar (Hot Spell) jako John Henry „Buddy” Duval Jr.
- 1959: Ostatni pociąg z Gun Hill jako Rick Belden
- 1965: Synowie Katie Elder jako Matt Elder
- 1961: Lato i dym jako Archie Kramer
- 1968: Władza jako prof. Talbot „Scotty” Scott
- 1968: Bitwa o Anzio jako sierżant Stimler
- 1981: Sprawa Sharky’ego jako Donald Hotchkins
- 1997: Nocny człowiek (TV) jako Frank Domino
- 2000: Lokator doskonały (The Perfect Tenant) jako Arthur Michaels
Seriale TV
edytuj- 1948: Studio One jako Wayne Pilgrim
- 1965: Bonanza jako Sherman Clegg
- 1965: Doktor Kildare jako kpt. Bob Hill
- 1965: Ścigany jako Charley Judd
- 1969: Gunsmoke jako Will Smith
- 1971: Ironside jako Gordy Brokaw
- 1972: Ulice San Francisco jako Chris Conway
- 1973: Gunsmoke jako Boone Shadler
- 1974–78: Sierżant Anderson jako porucznik Bill Crowley
- 1983: Ptaki ciernistych krzewów jako Luddie Mueller
- 1991: Hasło: kocham cię jako Matthew Durning
- 1991: Napisała: Morderstwo jako szeryf J.T. Tanner
- 1992–93: Delta jako Darden Towe
- 1994: Napisała: Morderstwo jako Wayne Platte
- 1996: Kapitan Planeta i planetarianie jako Milton (głos)
- 1996–99: Karolina w mieście jako Fred Duffy
- 1997–99: Nocny człowiek jako Frank Domino
Przypisy
edytuj- ↑ Personalidade: Earl Holliman (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2018-03-03]. (port.).
- ↑ Earl Holliman. Listal. [dostęp 2018-03-03]. (ang.).
- ↑ Mike Barnes, Earl Holliman, Actor on ‘Police Woman,’ Dies at 96, „The Hollywood Reporter”, 26 listopada 2024 [dostęp 2024-11-27] (ang.).
- ↑ Earl Holliman. Goldenglobes.org. (ang.).
- ↑ Earl Holliman. Hollywood Walk of Fame, 20 lipca 1977. [dostęp 2024-11-28]. (ang.).
- ↑ Todd VanDerWerff, Hollywood Star Walk: Earl Holliman, „Los Angeles Times”, 6 lipca 2010 [dostęp 2024-11-27] (ang.).
- ↑ Earl Holliman (11 de Setembro de 1928). Filmow. [dostęp 2018-03-03]. (port.).
- ↑ Earl Holliman. Goldenglobes.org. (ang.).
- ↑ Veteran Holliman returns to TV. Quad-City Times. [dostęp 2024-11-28]. (ang.).
- ↑ Bill Mahan: Outside Hollywood: Earl Holliman. Oakland Tribune, 31 października 1971. [dostęp 2024-11-28]. (ang.).
- ↑ a b Bob Leszczak: From Small Screen to Vinyl: A Guide to Television Stars Who Made Records, 1950–2000. Rowman & Littlefield, 2015, s. 157. ISBN 978-1-4422-4274-6.
- ↑ a b c Lowell Thurgood: Henry Earl Holliman (1928–2024). Find a Grave. [dostęp 2018-03-03]. (ang.).
- ↑ Earl Holliman Biography (1928-). Film Reference. [dostęp 2018-03-03]. (ang.).
- ↑ Christopher Harrity, Trudy Ring, Breaking the Gay Code in the Movies, „The Advocate”, 23 kwietnia 2015 [dostęp 2024-11-27] (ang.).
- ↑ Michael Starr, Starr Report, „New York Post”, 1 kwietnia 2005 [dostęp 2024-11-27] (ang.).
- ↑ Sayan Bose, Who is Earl Holliman’s husband Craig Curtis and how long was he married to the Twilight actor?, „The Sun”, 28 listopada 2024 [dostęp 2024-11-27] (ang.).
- ↑ Pat Saperstein, Earl Holliman Dead: 'The Rainmaker' Star Was 96, „Variety”, 26 listopada 2024 [dostęp 2024-11-27] (ang.).
- ↑ Amy Hubbard, Earl Holliman, Golden Globe winner known for ‘The Rainmaker,’ ‘Police Woman,’ dies at 96, „Los Angeles Times”, 26 listopada 2024 [dostęp 2024-11-27] (ang.).
Bibliografia
edytuj- Earl Holliman (1928–2024) w bazie IMDb (ang.)
- Earl Holliman w bazie Filmweb
- Earl Holliman w bazie Notable Names Database (ang.)
- Earl Holliman w bazie Discogs.com (ang.)