Depozyt bankowy – ogólne określenie przyjmowanych przez banki wkładów i lokat pieniężnych od klientów oraz usługa bankowa polegająca na przyjmowaniu na przechowanie w szczególności papierów wartościowych, biżuterii, kruszców szlachetnych, numizmatów lub dokumentów.

Podstawowe rodzaje depozytów

edytuj
  • Depozyty na żądanie (a’vista) – depozyty, które można wycofać (wypłacić) z banku w dowolnym momencie. Taki charakter mają depozyty gromadzone na rachunkach rozliczeniowych bieżących i pomocniczych oraz na rachunkach oszczędnościowo-rozliczeniowych. Za depozyty a’vista banki oferują zazwyczaj niższą stopę procentową niż za depozyty terminowe.
  • Depozyty terminowe (zwane też lokatami terminowymi) – depozyty, które można wycofać dopiero po upływie umownego terminu. Wypłata przed terminem umownym oznacza najczęściej utratę naliczonych odsetek. Oprocentowanie depozytów terminowych jest zazwyczaj wyższe niż depozytów a’vista.

Oprocentowanie depozytów

edytuj

Oprocentowanie depozytów jest zwyczajowo wyrażane procentowo w ujęciu rocznym. Wysokość odsetek można wyznaczyć z następującego wzoru (kapitalizacja odsetek w dacie zapadalności):

 

gdzie:

  •   – wysokość odsetek,
  •   – nominał depozytu (zdeponowana kwota),
  •   – długość okresu utrzymania depozytu (w dniach),
  •   – oprocentowanie depozytu podawane w skali roku (w procentach).

Systemy gwarantowania depozytów

edytuj

W celu zapewnienia bezpieczeństwa wkładów bankowych w wielu krajach objęte są one systemami gwarantowania depozytów. Oznacza to, że nawet w przypadku bankructwa banku, klienci mogą odzyskać całość lub część swoich wkładów (zazwyczaj do określonej kwoty). Tworzone są w tym celu specjalne fundusze, które w razie potrzeby wypłacającą poszkodowanym klientom rekompensaty.

Wkłady bankowe gwarantowane są w Polsce przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny. Wkłady nieprzekraczające 100 tys. EUR gwarantowane są w 100%[1]. Przepis ten obowiązuje od 2011 r. W przypadku konta wspólnego, ta kwota jest dwa razy większa i wynosi 200 tys. EUR. Historycznie, BFG wprowadził częściową gwarancję środków w 1994 r. Następnie, gwarantowana kwota została zwiększona do 100% do 50 tys. EUR w obliczu kryzysu w 2008 i miała na celu nakłonić ludzi do zatrzymania swoich oszczędności w bankach.[2]

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. D. Krupa, D. Walczak, E. Chojnacka, Preferencje w zakresie form alokacji oszczędności gospodarstw domowych w Polsce, Copernican Journal of Finance & Accounting, Vol 1, No 1, s. 114.
  2. Czy lokaty są bezpieczne? Czy można na nich stracić? [online], direct.money.pl [dostęp 2022-07-06].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj