Clive Franklyn Collett

As lotnictwa z Nowej Zelandii

Clive Franklyn Collett (ur. 28 sierpnia 1886 w Spring Creek, zm. 23 grudnia 1917 w Firth of Forth) – nowozelandzki as lotnictwa Royal Flying Corps z I wojny światowej, z 12 potwierdzonymi zestrzeleniami. Pierwszy pilot Imperium Brytyjskiego, który użył spadochronu.

Clive Franklyn Collett
12 zwycięstw
ilustracja
Flight Commander Flight Commander
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1886
Spring Creek, Blenheim, Nowa Zelandia

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 1917
Firth of Forth, Szkocja

Przebieg służby
Lata służby

1914–1917

Siły zbrojne

Royal Flying Corps

Jednostki

No. 18 Squadron RAF
No. 11 Squadron RAF
No. 70 Squadron RAF
No. 73 Squadron RAF

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Wojskowy nadany dwukrotnie (Wielka Brytania)

Życiorys

edytuj

Clive Franklyn Collett urodził się w Nowej Zelandii, jego ojcem był londyńczyk Horace Edwin Collett, a matką Alice Marguerite Radford z Tauranga. Po ukończeniu Queen's College w Taurandze, rozpoczął studia inżynierskie. W 1914 roku, podczas wakacyjnego pobytu w Wielkiej Brytanii, zgłosił się do Royal Flying Corps. Do czynnej służby został przyjęty w marcu 1915 roku - już jako kwalifikowany pilot, który ukończył w styczniu tego samego roku kurs pilotażu w londyńskiej cywilnej szkole lotniczej, uzyskując licencję pilota Royal Aero Club o numerze 1057[1].

25 maja 1915 roku został skierowany do No. 11 Squadron RAF. 6 lipca trafił do szpitala po urazie odniesionym w wypadku w Hendon. W końcu miesiąca przydzielono go do rezerwowego 8. dywizjonu. 1 marca 1916 roku został skierowany do No. 32 Squadron RAF, po kilku dniach został przeniesiony do No. 18 Squadron RAF, stacjonującego we Francji. Po kilku tygodniach służby w jednostce znalazł się w szpitalu, po kolejnym wypadku samolotu i został odesłany do Wielkiej Brytanii. Po wyleczeniu, w czerwcu 1916 roku został przydzielony do stacji eksperymentalnej RFC w Orford Ness w Suffolk, jako pilot testowy. 1 sierpnia 1916 roku awansował do stopnia Flight Commandera (odpowiednik kapitana lotnictwa). W styczniu 1917 roku jako pierwszy w historii pilot Imperium Brytyjskiego dokonał skoku spadochronowego z samolotu Royal Aircraft Factory B.E.2.

Na front powrócił w lipcu 1917 roku i został przydzielony do No. 70 Squadron RAF (od 24 lipca). Pierwsze zwycięstwo odniósł 27 lipca na samolocie Sopwith Camel nad niemieckim samolotem Albatros D.V, w okolicach Ypres. W sierpniu 1917 roku odniósł 7 zwycięstw powietrznych. 8 września w ciągu 45 minut odniósł 3 zwycięstwa powietrzne, samemu odnosząc ranę dłoni. W 1917 roku został dwukrotnie odznaczony krzyżem Military Cross (26 września i 18 października).

W grudniu 1917 roku został przydzielony do stacjonującego w okolicach Edynburga No. 73 Squadron RAF. 23 grudnia w czasie lotów testowych na zdobycznym samolocie Albatros uległ wypadkowi i zginął na miejscu nad zatoką Firth of Forth.

Został pochowany na Comely Bank Cemetery w Edynburgu w Szkocji.

Przypisy

edytuj
  1. Grace's Guide: 1915 Aviators Certificates - UK. gracesguide.co.uk. [dostęp 2011-03-06]. (ang.).

Bibliografia

edytuj