Bronisław Piątkiewicz

polski geodeta

Bronisław Stanisław Piątkiewicz (ur. 14 września 1878 w Babicy, zm. 4 grudnia 1966 w Warszawie) – polski geodeta, profesor Politechniki Warszawskiej.

Bronisław Stanisław Piątkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 września 1878
Babica

Data i miejsce śmierci

4 grudnia 1966
Warszawa

profesor nauk geodezyjnych
Profesura

31 lipca 1946

Uczelnia

Politechnika Warszawska

Okres zatrudn.

1926–1960

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Bronisława Piątkiewicza na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie Maksymiliana[1] i Anny z Krzyształowiczów. Miał starszych braci: Włodzimierza Stefana (1865–1933), jezuitę, teologa, i Aleksandra (1869–1920), jezuitę, pedagoga, autora sztuk, kompozytora[2]. W latach 1890–1898 uczył się w gimnazjum klasycznym, początkowo w Rzeszowie, a potem w Chyrowie[3]. W latach 18981900 studiował na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej oraz matematykę na Uniwersytecie Lwowskim. W 1900 przeniósł się do Krakowa, gdzie kontynuował studia z matematyki i fizyki na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1902–1903 odbył służbę wojskową, a następnie w latach 1909–1910 przebywał w Paryżu na studiach specjalistycznych[3]. Po powrocie w 1910 we Lwowie złożył państwowy egzamin pedagogiczny. W latach 1910–1919 pracował jako nauczyciel matematyki i fizyki w gimnazjach krakowskich, w Nowym Sączu (gdzie uczył również łaciny i greki), Wadowicach i ponownie w Krakowie w II gimnazjum[3] i Państwowej Szkole Przemysłowej. W latach 19121913 odbył w Wiedniu i Jenie kursy fotogrametryczne.

W latach 1919–1920 był dyrektorem naukowym Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie, w latach 1920–1930 uczył miernictwa i był kontraktowym wykładowcą fotogrametrii w Akademii Górniczej w Krakowie (1925), geografii matematycznej, astronomii i geodezji w UJ w Krakowie (1923–1939), fotogrametrii na Politechnice Warszawskiej (1926–1939)[3]. W 1924 organizował, a następnie został dyrektorem Oddziału Fotogeodezyjnego w Ministerstwie Robót Publicznych. Uczestniczył w pracach delimitacyjnych na południu Polski. Na Politechnice Warszawskiej zorganizował pracownię fotogrametryczną[3]. W 1930 przeniósł się na stałe z Krakowa do Warszawy, gdzie pracował na stanowisku radcy w Ministerstwie Robót Publicznych.

W czasie okupacji niemieckiej prowadził zajęcia w Państwowej Szkole Budownictwa Lądowego i Wodnego oraz Państwowej Wyższej Szkole Technicznej w Warszawie (kierowanych przez Edwarda Warchałowskiego). Na początku sierpnia 1944 został wywieziony na roboty przymusowe do Thöringswerder pod Berlinem, z powodu złego stanu zdrowia i dzięki różnym staraniom, został zwolniony pod koniec 1944[3].

Po wyzwoleniu pracował w Akademii Górniczej w Krakowie[3]. Następnie powrócił do pracy na Politechnice Warszawskiej, od 1946 z tytułem profesora zwyczajnego. W latach 1946–1960 kierował Katedrą Fotogrametrii, w latach 1945–1950 pełnił funkcję dziekana Wydziału Geodezyjnego. Był również zastępcą dyrektora Geodezyjnego Instytutu Naukowo-Badawczego (późniejszego Instytutu Geodezji i Kartografii). W latach 1961–1964 prowadził wykłady z fotogrametrii dla studentów geografii Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Działał w Polskim Towarzystwie Fotogrametrycznym od początku jego istnienia (1930)[4][5].

Był zaangażowany w działalność w harcerstwie. Przed I wojną światową działał w skautingu, prowadził specjalne kursy techniczne dla drużyn harcerskich, po wybuchu wojny stał na czele Komendy Krakowskiej. W 1918 został wybrany do Naczelnej Rady Harcerskiej. W czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 był komendantem harcerskiego oddziału straży granicznej[3].

Zmarł po długiej chorobie, pochowany 9 grudnia 1966 na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[3] (kwatera 155b-1-24)[6].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b M.P. z 1955 r. nr 117, poz. 1543 „za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie szkolnictwa wyższego”.
  2. Bronisław Stanisław Piątkiewicz M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-03-21].
  3. a b c d e f g h i j Czesław Kamela, Prof. Bronisław PIĄTKIEWICZ 1878–1966 nestor fotogrametrii polskiej [dostęp 2024-03-21].
  4. Adam Linsenbarth, Tak niewielu zrobiło tak wiele. Działalność Polskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego w okresie 1930–39, [w:] „Geodeta”, 2005, nr 12.
  5. Józef Piłatowicz Bronisław Stanisław Piątkiewicz [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XXVI wyd. 1981
  6. Cmentarz Stare Powązki: ROMUALD GUGNACKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-03-21].
  7. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/201 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.