Bronisław Bebel
Bronisław Bebel (ur. 16 maja 1949 w Noyelles-sous-Lens we Francji) – polski siatkarz, medalista mistrzostw Europy (1977), mistrz olimpijski z Montrealu (1976).
| Data i miejsce urodzenia |
16 maja 1949 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
191 cm | ||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||
 
| |||||||||||||
Życiorys
edytujAbsolwent technikum budowlanego. Zawodnik Chełmca Wałbrzych, później Resovii i Hutnika Nowa Huta oraz klubów francuskich: AS Grenoble i Spacer’s de Toulouse[1].
Największe sukcesy klubowe odniósł w barwach Resovii zdobywając 4 tytuły mistrza Polski (1971, 1972, 1974, 1975), Puchar Polski (1975) oraz 2. miejsce w finale PEMK (1972/73) i 3. miejsce w finale PEZP[1].
Był ponadto 3-krotnym wicemistrzem Polski: 1973 (Resovia), 1978, 1979 (Hutnik Nowa Huta) oraz 2-krotnym brązowym medalistą MP 1970, 1971 (Resovia). W barwach AS Grenoble jako grający trener wystąpił w finale PEZP (1982), zajmując 4. miejsce[1].
199-krotny reprezentant kraju (1968-1978). Dwukrotny olimpijczyk: Monachium (1972) – 9. miejsce, oraz Montreal (1976) – złoty medal. Srebrny medalista ME z Helsinek (1977), uczestnik MŚ 1978 w Rzymie (8. miejsce) i ME 1971 w Mediolanie (6. miejsce). 3-krotnie brał udział w Pucharze Świata: 1969 w Lipsku (8. miejsce), 1973 w Pradze (2. miejsce) i 1977 w Tokio (4. miejsce)[1].
11 września 1971 w Rzeszowie zawarł związek małżeński z Jolantą Rzymowską, florecistką[2].
Odznaczenia
edytujOdznaczony m.in. złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Złotym Krzyżem Zasługi.
10 lipca 2021 wicepremier Jarosław Gowin podczas 18 Memoriał Huberta Jerzego Wagnera wręczył kadrowiczom drużyny Huberta Wagnera Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości[3]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Bronisław Bebel – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
- ↑ Bronisław Bebel zmienił stan cywilny. „Nowiny”, s. 2, Nr 254 z 14 września 1971.
- ↑ Piękny symbol siatkarskiej sztafety pokoleń. Heynen dostał olimpijski płomień od Wagnera. sport.se.pl, 2021-07-10. [dostęp 2021-07-11].