Broń sportowa

Broń sportowa – broń znajdująca zastosowanie w sporcie. Zasadniczo w celach sportowych korzysta się z następujących rodzajów broni:

• broń pneumatyczna
• broń kulowa
• broń śrutowa
• łuk
• oszczep
• broń biała
• bumerang.

Łuk sportowy

Karabinek sportowy

Szpada sportowa

Broń pneumatyczna jest stosowana do strzelań dokładnych oraz do tarczy ruchomej. Do strzelań dokładnych korzysta się z pistoletu oraz karabinka pneumatycznego. Do tarczy ruchomej korzysta się z karabinu lub karabinka.

Broń kulowa jest wykorzystywana w różnorodnych dyscyplinach, w tym:

• strzelaniach dokładnych (pistolet, karabinek sportowy, karabin centralnego zapłonu)
• biatlonie (karabinek sportowy)
• strzelaniach szybkich (pistolet)
• strzelaniach do tarczy ruchomej (karabinek sportowy)
• strzelaniach praktycznych (pistolet, karabin centralnego zapłonu, strzelba gładkolufowa).

Broń śrutowa jest stosowana do strzelań pozorujących polowanie na ptactwo, są to strzelania do tzw. rzutek, które należy rozbić trafieniem w powietrzu (skeet i trap) oraz do strzelań praktycznych (tzw. strzelba praktyczna).

Łuk jest stosowany w strzelaniach dokładnych i dyscyplinach tradycyjnych.

Oszczep jest aktualnie stosowany w dyscyplinie zaliczanej do lekkiej atletyki i rzut rozpatruje się wyłącznie w kategoriach odległości, a nie celności. Jest to odejście od idei stosowania broni.

Broń biała znajduje zastosowanie w szermierczych dyscyplinach klasycznych (szabla, szpada, floret), ale także w dyscyplinach bazujących na wschodnich stylach walki.

Bibliografia

• Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 44-45. ISBN 83-11-06699-X.
• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 40. ISBN 83-86028-01-7.