Batalion Strzelców mjr. Franciszka Rymkiewicza
Batalion Strzelców – oddział piechoty armii koronnej wojska I Rzeczypospolitej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
Franciszek Rymkiewicz |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujReformy Sejmu Wielkiego zwiększyły stany polskiej piechoty. Wiosną 1792 roku rozpoczęto organizację kilku batalionów lekkiej piechoty. Każdy z nich miał liczyć cztery kompanie. Kadra oficerską stanowili w dużej części oficerowie niemieccy[1]. Po kilku miesiącach bataliony zostały rozwiązane przez konfederację targowicką, a szeregowych żołnierzy wcielono do jej formacji[1].
Prawdopodobnie organizacja batalionu nie wyszła poza studium organizacyjne[1]
Żołnierze regimentu
edytujMajor i komendant[2]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Machynia i Srzednicki 1998 ↓, s. 405.
- ↑ Machynia i Srzednicki 1998 ↓, s. 409.
Bibliografia
edytuj- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od roku 1717 do roku 1831. Warszawa: 1925.
- Konstanty Górski: Historya piechoty polskiej. Kraków: Spółka Wydawnicza Polska, 1893.
- Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1998. ISBN 83-7188-186-X.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.