Baldwin II Łysy
Baldwin II (ur. ok. 863, zm. 10 września 918), zwany Calvus (Łysy) – drugi hrabia Flandrii od 879 i dziedziczny opat St. Bertin od 892, najstarszy syn Baldwina I Flandryjskiego i Judyty Martel, córki Karola II Łysego, króla Franków Zachodnich.
| |
| Hrabia Flandrii | |
| Okres |
od 2 stycznia 879 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
ok. 863 |
| Data i miejsce śmierci |
10 września 918 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci | |
Początek rządów Baldwina to czas niszczycielskich najazdów wikingów. Nietknięte pozostały tylko niewielkie terytoria na północ od rzeki Sommy. Baldwin poświęcił wiele lat na odbudowę swojego władztwa. Wznosił nowe fortece i naprawiał mury miejskie. Przejmował również opuszczone posiadłości, dzięki czemu obszar podległy jego władzy znacznie się powiększył. W latach 90. IX w. wykorzystał konflikt między królem Karolem Prostakiem a Odonem, hrabią Paryża, aby uzyskać ziemie Ternois i Boulonnias.
W 883 lub 884 poślubił Aelfthryth (zm. 929), córkę króla Anglii Alfreda Wielkiego i Ealhswith, córki Ethelreda Mucila, earla Gaini[1]. Małżeństwo to miało służyć zacieśnieniu wymierzonego w wikingów sojuszu anglo-flamandzkiego. Przyczyniło się także do nawiązania ścisłych więzów Flandrii i Anglii, które przetrwają przez wiele stuleci.
W 900 Baldwin znalazł się w konflikcie z arcybiskupem Reims, Fulkiem. Konflikt ten hrabia rozwiązał zabijając arcybiskupa, w efekcie czego został ekskomunikowany przez papieża Benedykta IV.
Baldwin zmarł prawdopodobnie 10 września 918 (choć różne źródła podają różne daty, w tym w roku 919)[2]. Jako hrabia Flandrii został zastąpiony przez swojego najstarszego syna, natomiast jako hrabia Boulogne i Ternois oraz opat St. Bertin przez swojego drugiego syna[2].
Dzieci
edytujAnglosaski kronikarz Æthelweard podaje czwórkę dzieci Baldwina: dwóch synów oraz dwie córki. Imiona synów potwierdzają również inne źródła[2]:
- Arnulf I Wielki (zm. 28 marca 964), hrabia Flandrii
- Adolf (zm. 3 listopada 933), hrabia Boulogne i Ternois, opat St. Bertin
- Ealhswid
- Ermentruda
Niektóre źródła podają również nieślubnego syna Alberta zwanego Ascelinem, zmarłego w 977 roku. Jego istnienie jest niepotwierdzone[2].
Père Anselme w Histoire généalogique et chronologique de la maison royale de France (wyd. 1726-33) błędnie przypisuje Baldwinowi również córki[2]:
Przypisy
edytuj- ↑ Justin Glenn, The Washingtons: A Family History: Volume 3: Royal Descents of the Presidential Branch, Savas Publishing, 29 lipca 2014, ISBN 978-1-61121-235-8 [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ a b c d e Baldwin II of Flanders [online], The Henry Project [dostęp 2022-11-12].