Autotomia

Autotomia (z greckiego αυτοτομία – samooddzielanie się) – fizjologiczna reakcja obronna występująca głównie wśród bezkręgowców oraz jaszczurek, polegająca na odruchowym odrzuceniu przez zwierzę części ciała, kiedy jest ono w niebezpieczeństwie, najczęściej podczas ucieczki przed drapieżnikiem lub w reakcji na niekorzystne warunki środowiskowe. Odrzucona przez zwierzę część ciała jest zazwyczaj w większym lub mniejszym stopniu regenerowana.

Przykładem autotomii jest odrzucenie ogona przez większość jaszczurek lub odnóży przez raki i pajęczaki. Strzykwy odrzucają część swoich wnętrzności (ewisceracja), rozgwiazdy i wężowidła – ramiona. Napastnik zadowala się wtedy odrzuconą częścią ciała lub zostaje sparaliżowany toksynami zawartymi w odrzucanych organach (strzykwy), a atakowane zwierzę uchodzi z życiem.

Wśród ssaków zdolność do autotomii przejawiają kolcomysz, popielice i niektóre inne drobne gryzonie. Ogon wielu gatunków łatwo odrywa się lub traci skórę, umożliwiając zwierzęciu ucieczkę. U dwóch gatunków łatwemu oderwaniu ulegają także inne części skóry; oderwana skóra, wraz z gruczołami i mieszkami włosowymi, szybko odrasta^[1].

Przypisy

↑ Ashley W. Seifert et al.. Skin shedding and tissue regeneration in African spiny mice (Acomys). „Nature”. 489 (7417), s. 561–565, 2012-09-27. DOI: 10.1038/nature11499.

Jaszczurka zwinka z odrzuconym ogonem

Bibliografia

Mały słownik biologiczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1972.
Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8.

[myszy-1] Ashley W. Seifert et al.. Skin shedding and tissue regeneration in African spiny mice (Acomys). „Nature”. 489 (7417), s. 561–565, 2012-09-27. DOI: 10.1038/nature11499.

[1]