Athanas Shundi
Athanas Mateo Shundi (ur. 18 października 1892 w Tiranie, zm. 18 lutego 1940 w Turynie[1]) – albański chemik, farmaceuta[2], polityk i nauczyciel.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
Pochodzenie rodziny
edytujRodizna Athanasa Shundiego trudniła się blacharstwem[3] i była wyznania prawosławnego; pochodziła ona z południowo-wschodnich terenów Albanii, pod koniec XVIII wieku przeniosła się do Tirany[4][5]. Według zapisów z budowanej w latach 1790-1797 cerkwi św. Prokopa w Tiranie, rodzina Shundiego była fundatorem jej budowy[4][5].
Życiorys
edytujW 1910 roku ukończył naukę w greckojęzycznej szkole im. Świętego Prokopa w Manastirze; w tym samym roku podjął pracę nauczyciela w tej szkole[1][3].
W 1912 roku wyjechał do Konstantynopola w celu podjęcia studiów farmaceutycznych; niestabilna sytuacja polityczna Imperium Osmańskiego oraz wojny bałkańskie zmusiły go jednak do powrotu do Albanii[3], gdzie zaczął pracę w nowo otworzonej szkole w Tiranie[1][6]. Pracował jednocześnie jako sekretarz okręgu Tirana do 1919 roku; wyjechał wówczas do Neapolu, podejmując na uniwersytecie studia z zakresu chemii i farmacji[7]. Ukończył je W 1924 roku i pracował przez rok jako adiunkt na tej uczelni; wrócił do Tirany, gdzie założył aptekę[1][3]. Podczas studiów był sekretarzem, następnie prezesem założonego w 1921 roku towarzystwa studenckiego „Naim Frashëri”[3][7].
Należał do Rady Miejskiej Tirany oraz 12 września 1922 roku uczestniczył w kongresie w Beracie, na którym proklamowano autokefalię Albańskiego Kościoła Prawosławnego[3][8].
W roku 1929 został członkiem rady starszych cerkwi św. Prokopa w Tiranie[9]; uczestniczył również w kongresie w Korczy, gdzie postanowiono, że arcybiskup i biskupi powinni być Albańczykami, znać język albański oraz posiadać albańskie obywatelstwo[10][11].
W styczniu 1930 roku został zastępcą metropolii Tirany[12].
12 kwietnia 1939 roku uzyskał mandat do albańskiego parlamentu[13]. Zmarł 18 lutego następnego roku w sanatorium w Turynie[1][3].
Znał języki grecki, turecki, francuski, włoski i łaciński[3].
Życie prywatne
edytujMiał córkę Dritę (1933-2013)[8].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Beduli 1997 ↓, s. 48.
- ↑ Testamenti i Mid’hat Frashërit. telegrafi.com, 2018-11-15. (alb.).
- ↑ a b c d e f g h Demneri 2009 ↓, s. 62.
- ↑ a b Beduli 1997 ↓, s. 95.
- ↑ a b Beduli 1997 ↓, s. 71.
- ↑ Beduli 1997 ↓, s. 63.
- ↑ a b Beduli 2010 ↓, s. 29-30.
- ↑ a b Lamtumirë Drita Siliqi!. noa.al, 2013-08-12. (alb.).
- ↑ Bido 2021 ↓, s. 186.
- ↑ STATUTI I KISHËS ORTHODOKSE AUTOQEFALE FË SHQIPRIS. albanianorthodox.org, 1929. s. 9-10. [dostęp 2016-04-12]. (alb.).
- ↑ Bido 2015 ↓, s. 145-146.
- ↑ Bido 2015 ↓, s. 183.
- ↑ LIGJVËNËSIT SHQIPTARË NË VITE. parlament.al. s. 8. [dostęp 2021-05-03]. (alb.).
Bibliografia
edytuj- Dhimitër Beduli, Kodiku i Kishës së Shën Prokopit të Tiranës 1818-1922, Autokefaliczny Prawosławny Kościół Albanii, 1997.
- Ismail Demneri, Tirana, Personalitete, Intelektualë të hershëm, Tirana 2009, ISBN 978-99956-48-20-6 [zarchiwizowane z adresu 2023-03-06].
- Dhimitër Beduli, Shënime për bashkësinë ortodokse të Tiranës, 2010.
- Ardit Bido, Autoqefalia e Kishës Ortodokse të Shqipërisë në marrëdhëniet shqiptaro-greke, 1918-1937, Tirana: Uniwersytet Tirański, 2015.
- Ardit Bido, The Albanian Orthodox Church: A Political History, 1878–1945, Londyn, Nowy Jork: Routledge, 2021.