Antonomazja (gr. ἀντονομασία antonomasía[1], łac. prōnōminātiō)[2] – odmiana metonimii, zastąpienie nazwy własnej osoby lub przedmiotu inną nazwą (najczęściej epitetem)[3].

  • godność zamiast nazwiska: wieszcz romantyczny – Mickiewicz
  • określenie zamiast nazwy rzeczy: nauka o języku – językoznawstwo
  • etymologia imienia zamiast imienia: Miły Bogu – Bogumił
  • nazwa geograficzna zamiast nazwiska: Stagiryta – Arystoteles
  • opis dzieła zamiast nazwiska autora: autor Wesela – Wyspiański
  • wyraz pospolity zamiast własnego: ojczyzna – Polska
  • słynny cytat zamiast nazwiska: ten, który wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię – Kopernik

Przypisy

edytuj
  1. Henry George Liddell, Robert Scott: ἀντονομασία. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-16]. (ang.).
  2. Charlton T. Lewis, Charles Short: prōnōmĭnātĭo. [w:] A Latin Dictionary [on-line]. [dostęp 2018-07-16]. (ang.).
  3. Władysław Kopaliński: antonomazja. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2018-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].