Andrzej Arendarski
Andrzej Jan Arendarski (ur. 15 listopada 1949 w Warszawie[1]) – polski polityk i działacz gospodarczy, doktor nauk humanistycznych. Poseł na Sejm X i I kadencji, minister współpracy gospodarczej z zagranicą w rządzie Hanny Suchockiej, przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego w latach 2002–2006, wieloletni prezes Krajowej Izby Gospodarczej.
| Data i miejsce urodzenia |
15 listopada 1949 |
|---|---|
| Minister współpracy gospodarczej z zagranicą | |
| Okres |
od 11 lipca 1992 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego | |
| Okres |
od 8 czerwca 2002 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Krzysztof Góralczyk (p.o.) |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys
edytujW 1972 ukończył studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, następnie pracował przez rok jako nauczyciel w XLVIII Liceum Ogólnokształcącym im. Edwarda Dembowskiego w Warszawie. W latach 1973–1977 odbył studia doktoranckie w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał w 1981[2]. Od 1977 pracował kolejno jako starszy asystent i adiunkt w Instytucie Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN. Od końca lat 80. działa w instytucjach gospodarczych, w latach 1990–1992 był prezesem Krajowej Izby Gospodarczej. W lipcu 1992 został powołany na stanowisko ministra współpracy gospodarczej z zagranicą w rządzie Hanny Suchockiej. W październiku 1993 ponownie objął funkcję prezesa Krajowej Izby Gospodarczej. Kierował też Polsko-Ukraińską Izbą Gospodarczą. Został także konsulem honorowym Hondurasu[3] w Warszawie. Funkcję prezesa KIG sprawował do 2021, kiedy to przeszedł na stanowisko prezydenta tej organizacji[4].
Był członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego, od 1980 działał w Niezależnym Samorządnym Związku Zawodowym „Solidarność”, kierował komisją zakładową NSZZ w swoim instytucie. Publikował w pismach drugiego obiegu, tj. „Kierunek Solidarność”, „KOS”, „Tu i Teraz”. Z ramienia Komitetu Obywatelskiego pełnił funkcję posła X kadencji, należał do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego. Znalazł się wśród założycieli Kongresu Liberalno-Demokratycznego, był wiceprzewodniczącym tej partii i z jej ramienia w 1991 został wybrany na posła na Sejm I kadencji. W parlamencie pracował w Komisji Handlu i Usług oraz Komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą. W 1993 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję, KLD nie przekroczył progu wyborczego.
W latach 2002–2006 był przewodniczącym Stronnictwa Demokratycznego. Współtworzył w 2005 Komitet Wyborczy Centrum z udziałem m.in. SD i Centrum, który deklarował poparcie dla kandydatury Zbigniewa Religi w wyborach prezydenckich. Został członkiem Komitetu Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie[5].
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2001)[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1998)[7]
- Krzyż Kawalerski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa, 1997)[8]
- Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2000)[9].
- Order Gwiazdy Białej II klasy (Estonia, 2002)[10]
- Order Uśmiechu
Przypisy
edytuj- ↑ Elizabeth Sleeman: Who's who in international affairs 2003. Wyd. 3. Londyn: Europa Publications, 2002. ISBN 1-85743-156-1. OCLC 50526266. (ang.).
- ↑ Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny. Lubomir Mackiewicz (red.), Anna Żołna (red.). Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1993, s. 21. ISBN 83-223-2644-0.
- ↑ Święto niepodległości krajów Ameryki Środkowej w KIG. kig.pl, 12 września 2019. [dostęp 2020-08-25].
- ↑ Nowe władze Krajowej Izby Gospodarczej wybrane. bank.pl, 21 czerwca 2021. [dostęp 2024-02-07].
- ↑ Komitet Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. [dostęp 2021-06-01].
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 5, poz. 94
- ↑ M.P. z 1999 r. nr 7, poz. 86
- ↑ Apdovanotų asmenų duomenų bazė. prezidente.lt. [dostęp 2014-12-15]. (lit.).
- ↑ Arendarski Sig. Andrzej: Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 14 marca 2000. [dostęp 2015-05-22]. (wł.).
- ↑ Riiklike autasude andmine. Vastu võetud 13.03.2002 nr 121. riigiteataja.ee. [dostęp 2011-09-16]. (est.).
Bibliografia
edytuj- Strona sejmowa posła I kadencji. [dostęp 2011-03-29].
- Nota biograficzna na stronie KIG. [dostęp 2011-03-29].