András Pályi (ur. 1 grudnia 1942 w Budapeszcie) – węgierski pisarz, tłumacz i dziennikarz.

W 1966 roku ukończył studia filologiczne (filologia polska i węgierska) na Uniwersytecie im. Loránda Eötvösa w Budapeszcie, a rok później dziennikarskie. Studiował też na wydziale dramaturgicznym Wyższej Szkoły Filmowej. Jako dziennikarz pracował dla czasopism Új Ember (1966-1968), Magyar Hírlap (1970-74), Színház (1974-1989). Od 1989 do 1991 roku był redaktorem naczelnym pisma Magyar Napló. W latach 1991–1995 pełnił funkcję dyrektora Węgierskiego Instytutu Kultury w Warszawie, a od 1995 do 2005 roku dyrektora literackiego teatru w Egerze.

Istotnym elementem jego działalności jest popularyzacja polskiej kultury na Węgrzech. Tłumaczył na język węgierski prace m.in. Jana Dobraczyńskiego, Witolda Gombrowicza i Leszka Kołakowskiego. Polskiej literaturze poświęcił opublikowany w 1998 roku zbiór esejów Suszterek és szalmabáb (Szewcy i chochoł).

Twórczość

edytuj

Przekłady z języka polskiego

edytuj

Bibliografia

edytuj