Alina Zagitowa

Alina Zagitowa
Алина Загитова
Reprezentacja	Rosja; OAR (ZIO 2018)
Data i miejsce urodzenia	18 maja 2002 ; Iżewsk
Wzrost	161 cm
Konkurencja	Solistki
Trener	Eteri Tutberidze, Siergiej Dudakow, Daniił Glejchiengauz, Natalja Antipina
Klub	Sambo-70
Rekordy życiowe ISU
Nota łączna	238,43; Nebelhorn Trophy 2018
Program krótki	82,08; Mistrzostwa świata 2019
Program dowolny	158,50; Nebelhorn Trophy 2018
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Olimpijscy sportowcy z Rosji
	Igrzyska olimpijskie
	Reprezentacja Rosja
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Finał Grand Prix
	Mistrzostwa świata juniorów
	Finał Junior Grand Prix
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alina Ilnazowna Zagitowa (ros. Алина Ильназовна Загитова; ur. 18 maja 2002 w Iżewsku^[1]) – rosyjska łyżwiarka figurowa, startująca w konkurencji solistek. Mistrzyni i wicemistrzyni olimpijska z Pjongczangu (2018; złoto indywidualnie; srebro drużynowo), mistrzyni świata (2019), mistrzyni Europy (2018), zwyciężczyni finału Grand Prix (2017) oraz mistrzyni Rosji (2018).

Po zmianie przepisów w punktacji zawodów łyżwiarskich w 2018 roku, należy do niej historyczny rekord świata (GOE±3) solistek w kategorii seniorów: za program krótki (82,92 pkt)^[2].

W 2019 roku po zdobyciu mistrzostwa świata została drugą solistką, a zarazem najmłodszą zdobywczynią super szlema (ang. Super Slam – zwycięstwa we wszystkich seniorskich i juniorskich zawodach najwyższej rangi)^[3].

Życie prywatne

Jest córką niegdysiejszego hokeisty, a obecnie trenera hokeja na lodzie Ilnaza Zagitowa, z pochodzenia Tatara, oraz jego żony Lejsan^[4]^[5]^[1]. Ma młodszą siostrę Sabinę, która również trenuje łyżwiarstwo figurowe^[1]^[4].

Alina otrzymała swoje imię na cześć rosyjskiej gimnastyczki artystycznej Aliny Kabajewej^[1]^[4].

W latach 2008–2014 trenowała łyżwiarstwo figurowe w dziecięcej szkole sportowej w Iżewsku pod kierownictwem Natalii Antipiny^[1]. W 2015 roku, w wieku 13 lat Zagitowa przeniosła się z rodzinnego Iżewska do Moskwy wraz z babcią, aby móc kontynuować treningi łyżwiarskie^[4]. W stolicy Rosji od 2015 roku trenowała w oddziale „Chrustalnyj” Centrum Sportu i Edukacji Sambo-70, gdzie jej trenerami byli Eteri Tutberidze i Siergiej Dudakow^[1].

Jest miłośniczką zwierząt. Po igrzyskach olimpijskich w 2018 roku otrzymała od Japończyków psa rasy Akita Inu o imieniu Masaru, co po japońsku znaczy „zwycięstwo”^[6].

Kariera

Ceremonia po zdobyciu mistrzostwa olimpijskiego w 2018 roku, od lewej Miedwiediewa, Zagitowa, Osmond

Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu startowała jako reprezentantka ekipy sportowców olimpijskich z Rosji. W zawodach drużynowych zdobyła wicemistrzostwo olimpijskie. W konkurencji solistek została mistrzynią olimpijską w swoim pierwszym sezonie seniorskim^[7]. O złoty medal walczyła z rodaczką Jewgieniją Miedwiediewą bijąc w programie krótkim jej rekord świata (81,61 pkt) ustanowiony w zawodach olimpijskich kilkanaście minut później o 1,31 pkt. W programie dowolnym obie łyżwiarki otrzymały taką samą notę (156,65 pkt), przez co Zagitowa utrzymała przewagę 1,31 pkt co umożliwiło jej zdobycie złotego medalu. Jako jedyna zawodniczka w historii wykonała na igrzyskach olimpijskich wszystkie skoki w drugiej połowie obu programów. Jej skoki łyżwiarskie otrzymywały dzięki temu 10-procentowy bonus z powodu tzw. zmęczonych nóg. Po sezonie olimpijskim Międzynarodowa Unia Łyżwiarska (ISU) zdecydowała, że od sezonu 2018/2019 w programie krótkim tylko jeden skok, zaś w programie dowolnym tylko trzy skoki oddawane w drugiej połowie występu będą otrzymywały bonus. Ta decyzja ISU została nazwana „zasadą Zagitowej” (ang. Zagitova’s rule)^[8].

Osiągnięcia

Program dowolny Carmen na mistrzostwach świata 2019

Zawody	15–16	16–17	17–18	18–19	19–20
Międzynarodowe^[9]
Igrzyska olimpijskie			1
Mistrzostwa świata			5	1
Mistrzostwa Europy			1	2
GP Finał Grand Prix			1	2	6
GP Cup of China			1
GP Internationaux de France			1		2
GP Grand Prix Helsinki				1
GP Rostelecom Cup				1
GP NHK Trophy					3
CS Lombardia Trophy			1
CS Nebelhorn Trophy				1
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe^[9]
Mistrzostwa świata juniorów		1
JGP Finał		1
JGP we Francji		1
JGP w Słowenii		3
Olimpijski festiwal młodzieży Europy		1
Krajowe^[9]
Mistrzostwa Rosji		2	1	5	WD
Mistrzostwa Rosji juniorów	9 J	1 J
Zawody drużynowe^[9]
Igrzyska olimpijskie			2 T 1 P
Japan Open			1 T 3 P	2 T 1 P	1 T 2 P

Programy

Piruet odchylany z trzymaniem nogi w programie krótki Upiór w operze na mistrzostwach Rosji 2019

Spirala Charlotte w programie dowolnym Don Kichot na igrzyskach olimpijskich 2018

Program krótki Czarny łabędź na igrzyskach olimpijskich 2018

Program krótki Samson and Delilah podczas finału Junior Grand Prix 2016 w Marsylii

Sezon	Program krótki (SP)	Program dowolny (FS)	Pokazy mistrzów
2019–20 ^[10]	Me voy – Jasmin Lewi choreografia: Daniił Glejchiengauz, Eteri Tutberidze	The Feeling Begins – Peter Gabriel Owertura z filmu Lawrence z Arabii – Maurice Jarre Ramses – Khatir Hicham choreografia: Daniił Glejchiengauz	Bad Guy – Billie Eilish choreografia: Daniił Glejchiengauz Outro – M83 choreografia: Daniił Glejchiengauz
2018–19 ^[11]	Upiór w operze medley – Andrew Lloyd Webber choreografia: Daniił Glejchiengauz The Mirror/Angel of Music (Reprise) Think Of Me Masquerade The Music of the Night	Carmen medley – Georges Bizet choreografia: Daniił Glejchiengauz	Survivor (z filmu Tomb Raider) – 2WEI
2017–18 ^[12]	Czarny łabędź – Clint Mansell The Middle of the World (z filmu Moonlight) – Nicholas Britell choreografia: Daniił Glejchiengauz	Don Kichot – Ludwig Minkus	Afro Blue – Jazzmeia Horn
2016–17 ^[13]	Samson i Dalila – Camille Saint-Saëns	Don Kichot – Ludwig Minkus	Różowa Pantera – Henry Mancini
2015–16	Różowa Pantera – Henry Mancini	Ghost the Musical medley – Richard Fleeshman, Caissie Levy oryg. David A. Stewart, Glen Ballard Unchained Melody (Dance) / The Love Inside Suspend My Disbelief / I Had A Life

Rekordy świata

Od sezonu 2018/2019


Data	Punkty	Zawody	Uwagi
Rekordy w nocie łącznej^[14]
28 września 2018	238,43	Nebelhorn Trophy 2018	Rekord został pobity przez Aleksandrę Trusową na Memoriale Ondreja Nepeli 2019 (238,69 pkt).
Rekordy w programie dowolnym^[15]
28 września 2018	158,50	Nebelhorn Trophy 2018	Rekord został pobity przez Aleksandrę Trusową na Memoriale Ondreja Nepeli 2019 (163,78 pkt).
Rekordy w programie krótkim^[16]
16 listopada 2018	80,78	Rostelecom Cup 2018	Rekord został pobity przez Rikę Kihirę podczas Finału Grand Prix 2018 (82,51 pkt).
27 września 2018	79,93	Nebelhorn Trophy 2018

Przed sezonem 2018/2019


Data	Punkty	Zawody	Uwagi
Rekordy w programie krótkim^[17]
21 lutego 2018	82,92	Igrzyska Olimpijskie 2018	Historyczny rekord świata przed sezonem 2018/2019.
Rekordy w nocie łącznej juniorów
19 marca 2017	208,60	Mistrzostwa Świata Juniorów 2017	Rekord został pobity przez Aleksandrę Trusową na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 (225,52 pkt).
11 grudnia 2016	207,43	Finał Junior Grand Prix 2016	Zagitowa została pierwszą solistką juniorką, której nota łączna przekroczyła 200 pkt.
Rekordy w programie dowolnym juniorów
19 marca 2017	138,02	Mistrzostwa Świata Juniorów 2017	Rekord został pobity przez Aleksandrę Trusową na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 (153,49 pkt).
11 grudnia 2016	136,51	Finał Junior Grand Prix 2016
Rekordy w programie krótkim juniorów
10 grudnia 2016	70,92	Finał Junior Grand Prix 2016	Rekord został pobity przez Alonę Kostornają na finale Junior Grand Prix 2017 (71,65 pkt). Zagitowa została pierwszą solistką juniorką, której nota za program krótki przekroczyła 70 pkt.

Rekordy życiowe

Historyczne rekordy życiowe przed sezonem 2018/2019^[18]
Segment	Data	Punkty	Zawody	Uwagi
TSS	23 lutego 2018	239,57	Igrzyska Olimpijskie 2018
SP	21 lutego 2018	82,92	Igrzyska Olimpijskie 2018	Historyczny rekord świata przed sezonem 2018/2019.
SP TES	21 lutego 2018	45,30	Igrzyska Olimpijskie 2018
SP PCS	21 lutego 2018	37,62	Igrzyska Olimpijskie 2018
FS	20 stycznia 2018	157,97	Mistrzostwa Europy 2018
FS TES	20 stycznia 2018	82,67	Mistrzostwa Europy 2018
FS PCS	20 stycznia 2018	75,30	Mistrzostwa Europy 2018

Odznaczenie

Order Przyjaźni – 27 lutego 2018^[19]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Биография российской фигуристки Алины Загитовой. tass.ru, 2018-02-23. [dostęp 2021-12-28]. (ros.).
↑ Progression of Highest Score – Ladies (historic records achieved before 2018/2019 season) – Free Skating Score. ISU. [dostęp 2020-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-19)]. (ang.).
↑ Загитова собрала Большой шлем. Но Ягудин все равно лучше. sports.ru. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ros.).
↑ ^a ^b ^c ^d Emma Baty: 10 Things to Know About Alina Zagitova, Russia’s 15-Year-Old Figure Skating Champion. Cosmopolitan, 2018-02-14. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).
↑ Fathers and sons: only Alina Zagitova’s gold will make dad give up smoking. realnoevremya.com, 2018-02-22. [dostęp 2021-12-28]. (ang.).
↑ Akita group gives puppy to Olympic champion skater Alina Zagitova. The Japan Times, 2018-05-26. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).
↑ PjongCzang 2018: pierwsze medale w łyżwiarstwie figurowym rozdane. Kanadyjczycy bezkonkurencyjni w rywalizacji drużyn. Polskie Radio, 2018-02-12. [dostęp 2019-03-31]. (pol.).
↑ Elvin Walker: New Season New Rules. IFS Magazine, 2018-09-19. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Competition Results – Alina ZAGITOVA. ISU. [dostęp 2018-08-20]. (ang.).
↑ Alina ZAGITOVA: 2019/2020. ISU. [dostęp 2019-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-16)]. (ang.).
↑ Alina ZAGITOVA: 2018/2019. ISU. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).
↑ Alina ZAGITOVA: 2017/2018. ISU. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-20)]. (ang.).
↑ Alina ZAGITOVA: 2016/2017. ISU. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-20)]. (ang.).
↑ Progression of Highest Score Ladies – Total Score. ISU, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-30]. (ang.).
↑ Progression of Highest Score Ladies – Free Skating Score. ISU, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-30]. (ang.).
↑ Progression of Highest Score Ladies – Short Program Score. ISU, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-30]. (ang.).
↑ Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Ladies – Short Program Score. ISU, 2018-03-23. [dostęp 2018-08-20]. (ang.).
↑ Personal Bests (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Alina ZAGITOVA. ISU. [dostęp 2018-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-18)]. (ang.).
↑ Указ Президента Российской Федерации от 27.02.2018 № 88 „О награждении государственными наградами Российской Федерации”. publication.pravo.gov.ru. [dostęp 2018-06-21]. (ros.).

Bibliografia

International Skating Union Biography – Alina Zagitova. ISU. [dostęp 2018-03-31]. (ang.).
FSkate – Загитова Алина Ильназовна. FSkate. [dostęp 2018-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-25)]. (ros.).

[br-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Биография российской фигуристки Алины Загитовой. tass.ru, 2018-02-23. [dostęp 2021-12-28]. (ros.).

[2] Progression of Highest Score – Ladies (historic records achieved before 2018/2019 season) – Free Skating Score. ISU. [dostęp 2020-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-19)]. (ang.).

[3] Загитова собрала Большой шлем. Но Ягудин все равно лучше. sports.ru. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ros.).

[cosmo-4] Emma Baty: 10 Things to Know About Alina Zagitova, Russia’s 15-Year-Old Figure Skating Champion. Cosmopolitan, 2018-02-14. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).

[5] Fathers and sons: only Alina Zagitova’s gold will make dad give up smoking. realnoevremya.com, 2018-02-22. [dostęp 2021-12-28]. (ang.).

[6] Akita group gives puppy to Olympic champion skater Alina Zagitova. The Japan Times, 2018-05-26. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).

[7] PjongCzang 2018: pierwsze medale w łyżwiarstwie figurowym rozdane. Kanadyjczycy bezkonkurencyjni w rywalizacji drużyn. Polskie Radio, 2018-02-12. [dostęp 2019-03-31]. (pol.).

[8] Elvin Walker: New Season New Rules. IFS Magazine, 2018-09-19. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).

[ISUresults-9] Competition Results – Alina ZAGITOVA. ISU. [dostęp 2018-08-20]. (ang.).

[10] Alina ZAGITOVA: 2019/2020. ISU. [dostęp 2019-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-16)]. (ang.).

[11] Alina ZAGITOVA: 2018/2019. ISU. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-31)]. (ang.).

[12] Alina ZAGITOVA: 2017/2018. ISU. [dostęp 2019-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-20)]. (ang.).

[13] Alina ZAGITOVA: 2016/2017. ISU. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-20)]. (ang.).

[14] Progression of Highest Score Ladies – Total Score. ISU, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-30]. (ang.).

[15] Progression of Highest Score Ladies – Free Skating Score. ISU, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-30]. (ang.).

[16] Progression of Highest Score Ladies – Short Program Score. ISU, 2018-10-28. [dostęp 2018-10-30]. (ang.).

[17] Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Ladies – Short Program Score. ISU, 2018-03-23. [dostęp 2018-08-20]. (ang.).

[18] Personal Bests (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Alina ZAGITOVA. ISU. [dostęp 2018-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-18)]. (ang.).

[19] Указ Президента Российской Федерации от 27.02.2018 № 88 „О награждении государственными наградами Российской Федерации”. publication.pravo.gov.ru. [dostęp 2018-06-21]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]